9 MAART 1987
89
aaat-
We
als
een
s af
het
een
rote
centrale bibliotheek door een goedkopere en verkoop van het
huidige gebouw, de benodigde financiële ruimte te vinden. Hoe
denkt het college over een dergelijke maatregel? Laten we het
een noodplan noemen.
De heer DE BRUIJN
Dus een adhoc noodplan zonder dat het beleid daaraan ten
grondslag ligt?
De heer TAKS
Hoe wil de heer De Bruijn dan nog verder gaan? Wil hij de
tekorten laten oplopen?
De heer DE BRUIJN
Misschien kunnen we dat beleid en de invulling daarvan via de
kadernota even afwachten? Dat vraagt de heer Taks zelf net. Ik
wacht graag even af met te zeggen dat we iets moeten schrappen
totdat ik weet welk beleid we gaan voeren.
De heer TAKS
Als we moeten wachten op het moment dat de contourennota door
deze raad als beleidsstuk aanvaard is, en dat kan waarschijnlijk
meer dan een jaar duren, dan is het te laat om nog op verant
woorde wijze alle bezuinigingen die er reeds zijn op te vangen.
De culturele sector is er niet mee gediend dat we zolang wach
ten. Door het maken van een noodplan, waar een drastische maat
regel wordt getroffen, moet het mogelijk zijn om een groot deel
van de bezuinigingen op te vangen en we hebben dan alle tijd om
het beleid voor de toekomst op verantwoorde wijze vorm te geven.
Uit het oogpunt van kostenbesparing is de V.V.D.-fractie zeker
niet tegen clustering op het gebied van organisatie en beheer,
maar dan zo uitgevoerd dat de diverse voorzieningen, ook het
Stedelijk Museum, als duidelijk herkenbare instituten behouden
blijven. Dat is onze randvoorwaarde bij de contourennota, mocht
ze ooit voor uitvoering in aanmerking komen. Zoals al gezegd
willen wij de S.K.W.-bezuinigingen doorberekend zien in de
sector waarop ze betrekking hebben. Naar onze mening moet dat
door het stellen van prioriteiten op verantwoorde wijze reali
seerbaar zijn. Daar bij denken we aan verdere afslanking van het
formatieplan buurt- en wijkwerk met een daarbij behorende plan
matige afstoting. Het gaat ons daarbij niet om vermindering van
de ondersteuning van buurten en wijken, maar vooral om het ver
kleinen van de top van de welzijnsinstellingen. Hoe vaak wordt
niet door burgers geklaagd, dat men op het verzoek om onder
steuning niet een werker maar een hooggekwalificeerde "agoog"
heeft toegewezen gekregen. Juist door de S.K.W.-korting taak
stellend op te leggen had de mentaliteitswijziging bij de
instellingen afgedwongen kunnen worden. Door het kiezen van de
weg van de minste weerstand heeft het college een unieke kans
gemist om meer greep op het in onze ogen te omvangrijke wel-
zijnsleger te krijgen. In dit verband is het ook minder
gelukkig, dat het accent van de bezuinigingen eenzijdig in de
accommodatiesfeer wordt gelegd ten gunste van de professionele
ondersteuning van de buurt- en wijkactiviteiten. We zijn van
mening dat, om de activiteiten van buurt- en wijkcomité's in
