28 JANUARI 1988
18
De heer GARRITSEN
De toelichting op de nota van aanbieding behorende bij de begro
ting 1988 - 1992 maakt melding van de voortgang van het zoge
naamde deconcentratiebeleidDe plannen worden niet zodanig ont
wikkeld zoals het college en een aantal partijen in deze raad
mogelijk gewenst hadden. Drie Koningenoord zal moeten worden af
gebouwd. In het kader van het spreidingsplan zullen er locaties
aangelegd moeten worden in de omliggende gemeenten. Het probleem
wat zich nu voordoet, is eigenlijk hetzelfde probleem wat zich
voorgedaan heeft toen we een ander beleid hadden ten aanzien van
woonwagenbewoners, namelijk het tegenovergestelde beleid, het
concentratiebeleid. Het beleid wordt gevoerd over de hoofden van
de woonwagensbewoners heen. Toen heeft het zogenaamde concentra
tiebeleid geresulteerd in een volstrekt fiasco. Er zouden 52
grote regionale centra gerealiseerd dienen te worden; er zijn
uiteindelijk 20 centra gerealiseerd. Een verbetering van de posi
tie van de woonwagenbewoners heeft niet plaatsgevonden. Integen
deel, door de vele acties die gevoerd zijn is dat beleid omge
bogen. Nu wordt er keihard door de rijksoverheid gezegd: "we
gaan deconcentreren" en de lagere overheden doen daar vrolijk of
minder vrolijk aan mee. Ook hier wreekt zich dezelfde fout, die
in het verleden gemaakt is. Het deconcentratiebeleid wordt over
de hoofden van de woonwagenbewoners heen vastgesteld en bepaald
en zij moeten eigenlijk het geheel maar slikken. Ik wil twee
knelpunten noemen. Inzake de aanleg van standplaatsen in de
randgemeentes is het op dit moment zo dat we 35 standplaatsen
hebben. De standplaatsen zijn op papier afgerond, maar er Is
geen enkele gegadigde voor op dit moment. In een andere situatie
staan in een aantal gevallen gerealiseerde locaties leeg. Op dit
moment gaat het om een 13-tal plaatsen. Er is geen belangstel
ling van woonwagenbewoners uit Breda om daarnaar toe te vertrek
ken en de plaatsen blijven leeg. Dat geeft aan in welke situatie
je je bevindt en ik vraag me af of we nu blindelings het beleid
wat door het rijk gemaakt wordt zo verder uit moeten voeren.
Moeten we niet eerst serieus overleggen met de woonwagenbewoners
en met hen het beleid verder vorm geven. In het overleg met de
woonwagenbewoners zou je kunnen praten over de knelpunten bij
verplaatsing. Dat kan naar mijn mening en naar de mening van de
P.S.P. slechts in overeenstemming zijn met de betreffende woon
wagenbewoners. Het is de enige groep in ons land waarvoor we een
regeling getroffen hebben en bij wie we een verplichte verhui
zing buiten Breda kunnen afdwingen. Bij geen enkele bevolkings
groep in ons land hebben we dat. We moeten dit beleid wat dat
punt betreft bij stellen. Je kunt het deconcentratiebeleid pas
voeren als de mensen bereid zijn vrijwillig, en daarover mag je
best praten, naar die plaatsen te gaan. Het is zinloos om loca
ties te blijven aanleggen en te realiseren, terwijl de woonwagen
bewoners niet daarnaar toe willen. Als het prioriteit heeft in
het beleid, althans op papier, om het welzijn van de bewoners te
verbeteren dan kun je dat niet afdwingen middels gedwongen
verhuizing. Je moet niet nogmaals de fout maken uit het verle
den, namelijk dat door politiegeweld de woonwagenbewoners de
grote kampen ingedrongen zijn en dat we straks met politiegeweld
de grote kampen weer moeten ontruimen, om die mensen verplicht
naar andere locaties te verplaatsen. Die dreiging moet je weg
