26 JANUARI 1989
en 1 stap Is teruggezet. Dat Is dan nog altijd 1 stap in de goe
de richting.
Mevrouw VAN BEUSEKOM-NIX
Eerlijkheid gebied dat wij ook niet verwachten hadden, dat er in
de raad direct een discussie mogelijk zou zijn over de inzet van
de gelden van de sportvoorziening. Toch willen wij onze bezwaren
handhaven, namelijk dat we ons begeven op een glad vlak. Er
wordt gezegd dat mensen mogen sporten, maar we bepalen de spor
ten die uitgeoefend mogen worden. Er wordt gezegd dat culturele
voorzieningen ook heel leuk zijn, maar welke? Zo gaat het maar
door. Wij blijven van mening, dat een krachtig steunfonds, daar
waar mensen in situaties terecht komen die niet langer houdbaar
zijn, de prioriteit is. Het college is het echter wel eens met
de woorden over de strenge heren die niet lang zullen regeren.
Wij horen ook nu al dat artikel 12 niet zo hard is, want als we
in de situatie komen dat deze mensen bij ons aankloppen, dan ko
men we wel weer met een aanvullend krediet. Dat is vrij vertaald
wat wij horen. Wij hopen dat wij ons vergissen, maar het komt
wel zo over. Dat blijft ons bezwaar. U zegt dat de verordeningen
goed zijn. Wij zijn dankbaar voor de wijzigingen die hierin zijn
aangebracht. Wij willen er toch op wijzen dat zo'n artikel, daar
waar de burger niet direct naar het college kan schrijven, maar
wel aan een hulpverlener, een hulpverlener is dan nu in elk ge
val wel verplicht ieder verzoek door te geven, een eerste knel
punt is. Wij vonden dat dat naar het college moest, maar goed,
dat is een compromis. Vervolgens komt er een heel Ingewikkelde
omschrijving over wat complexe situaties zijn. Daar kun je alle
kanten mee ingaan. Onder andere dat het zo moeilijk wordt uitge
legd, dat het nauwelijk uitgekeerd kan worden, of je interpre
teert het heel ruim en dan kom je er op voorhand niet uit. Wij
hebben van tevoren gezegd, dat de commissiebehandeling ervoor
dient om de verordening op punten en komma's na te gaan. Als dan
toch deze uitleg wordt gegeven, dan vragen wij ons af of we niet
beter per artikel verder hadden kunnen gaan. Tenzij U onze angst
weg kunt nemen, dat U verder uit gaat breiden. Wij willen eerst
inhoudelijke antwoorden op onze vragen, zoals: hoe gaan we dan
verder, waar ligt die grens, of is die er toch niet?
De heer DE LEEUW
De wethouder zegt dat de spoeling dunner wordt naar gelang we
uitbreiden, door in plaats van alleen sportactiviteiten ook ande
re zaken mee te nemen. In de rekeningsom van wethouder Van Raak
wordt uitgegaan van 3.000 gezinnen. Als we uitgaan van 1 activi
teit hoeft de spoeling niet veel dunner te worden als het een an
dere activiteit Is. Het optrekken van de leeftijdsgrens tot 17
jaar zal de spoeling echter wel dunner maken. Zoals de cliënten
raad heel nadrukkelijk heeft gezegd krijgen we zo wel een betere
aansluiting op de andere sociale wetgeving. Dat lijkt ons heel
belangrijk. Als het doorbreken van het sociaal isolement een be
langrijk element is, dan moeten we daar niet 1 jaar tussen laten
zitten.
De heer DERIJCKERE
