29 JUNI 1989
deze Jongeren zo geweldig is, integendeel. In het beleid dat een
tijd geleden is besproken ten aanzien van het verbeteren van de
situatie van Marokkaanse Jongeren, heeft ook de huisvesting een
hele belangrijke rol gespeeld. Daarom is het nu zo merkwaardig
dat we hier al langer dan een half Jaar praten over de huisves
ting voor een vrij belangrijke groep binnen die Marokkaanse Jonge
ren, namelijk de Marokkaanse Jongerenvereniging. Als wij de ge
schiedenis van de huisvesting van deze organisatie bekijken, dan
is er dat een van een deprimerende hoedanigheid. Het is décir te
recht gekomen waar eigenlijk niemand het had verwacht, namelijk
in de CatharinastraatDeze mededeling is aan de Marokkaanse Jon
geren ongeveer op hetzelfde moment gedaan als aan de betreffende
raadscommissie. Ik geloof dat beide groepen hierover even verrast
waren. Er is hierover een aantal opmerkingen gemaakt. Een van de
belangrijkste opmerkingen is de volgende. Er wordt in feite een
discussie gevoerd óver het hoofd van de betrokken organisatie
heen. De Marokkaanse Jongerenvereniging zal van deze tijdelijke
huisvesting gebruik moeten maken. Deze vereniging heeft een aan
tal bezwaren naar voren gebracht. Helaas pas in dit stadium; want
enig vooroverleg en enige inspraak is er in feite niet geweest.
Die bezwaren liggen nu op tafel. Ik denk dat deze dermate hard
zijn dat ik nog moet zien, dat de Marokkaanse Jongeren akkoord
gaan met het betrekken van dit pand. Dat betekent dat wij f
150.000,uit de pot van de dienst welzijn gaan halen, hetgeen
we in een pand gaan stoppen dat over 2 k 2\ Jaar verkocht wordt.
Een deel hiervan zal kapitaalsverlies zijn, want ik denk niet dat
bij verkoop het gehele bedrag van f 150.000,na opknapping geac
cepteerd wordt. Waar zitten de Marokkaanse Jongeren ddn, als zij
eventueel gebruik zouden maken van deze gelegenheid? Waarschijn
lijk weer daar waar ze al een hele tijd gezeten hebben. In de com
missie heb ik het woord "sollen" gebruikt ten aanzien van het om
gaan met deze groep. Ik stel er prijs op om dat hier nog een keer
te herhalen.
De heer GARRITSEN
Bij de vorige raadsvergadering stond op de agenda het voorstel om
de Marokkaanse Jongeren te huisvesten in het gebouw van Para. Ik
heb toen duidelijk in de commissie aangegeven dat ik daar hoogst
ongelukkig mee was, omdat een tijdelijke huisvesting van mogelijk
een maand tot ongeveer 2 Jaar, niet iets is waar de Marokkaanse
Jongeren op zaten te wachten. Van alle kanten werd er druk uitge
oefend. Je moet beslist vóór dat voorstel zijn, want anders heb
ben ze helemaal niets. Met name de P.v.d.A. zei dat Je ze niet
met lege handen kunt wegsturen. Tot een uur vóór de vergadering
zeiden ze dit nog. Tijdens de vergadering komt de mededeling van
het college, dat het voorstel wordt teruggenomen. Hierop geen en
kele reactie. Vervolgens krijgen we een voorstel op tafel wat
voor de Marokkaanse Jongeren weer een tijdelijke situatie be
treft. In feite zitten dezelfde bezwaren hieraan vast. Een belang
rijk punt is, of het college, de wethouder of de dienst voldoende
gezocht hebben naar geschikte huisvesting. Van alle kanten
wordt beweerd dat dat wel is gedaan. De dienst die zich bezig
houdt met de herhuisvesting of de bestemming van vrijkomende ge
meentelijke panden, is bij de hele gang van zaken betrokken. Maar
heeft ook het grondbedrijf uitdrukkelijk opdracht gekregen om te
276
