27 FEBRUARI 1989
38
toekomstige mogelijkheden van onze stad en de regio. Uit kranten
berichten heb ik begrepen dat niet iedereen buiten Breda dit
standpunt deelt. Wat gebeurt er als de Tweede Kamer het kabinets
standpunt niet blijkt te delen? Nu Breda knooppunt is geworden,
blijkt dat er veel aan elkaar geknoopt moet worden. Mijn fractie
had aanvankelijk bedenkingen tegen de forse uitgaven die Breda
moet gaan doen, zowel aan personeel als aan werkbudgettenUit
de toelichtingen in de diverse commissies is ons gebleken dat
Breda als vestigingsplaats voor bedrijven etc. aantrekkelijker
is nu wij de knooppuntstatus hebben verworven. Het zou beter
zijn geweest indien de - nu al aantoonbaar - positieve effecten
in het preadvies waren opgenomen. Wilt U daarom in Uw antwoord
een aantal concrete voorbeelden geven. Voor de knooppuntstatus
wordt er een zogenaamd Masterplan gemaakt dat in de komende ja
ren stapsgewijs wordt uitgevoerd. Voor zover wij kunnen inschat
ten zijn het vooral infrastructurele maatregelen. Bestaat nu
niet het gevaar dat extra Bredaas geld voor infrastructuur wordt
ingezet, waardoor de welzijnssector onder zware druk komt te
staan? Het zou goed zijn indien het college hierover een duide
lijk standpunt verwoordt. Voorts bepleiten wij een goede voor
lichtingscampagne voor de burgers van onze stad. De burger heeft
last van rommel op straat of graffiti: wat betekent dan de knoop
puntstatus? Daarom bepleiten wij ook die andere aandacht voor de
stad, nl.buurtbeheer en stadsvernieuwing. Door op beide sporen
te werken, wordt voorkomen dat de knooppuntstatus niet beleefd
wordt door de Bredase burgers. De PvdA-fractie legt voor de
Kadernota 1990 een aantal accenten, zoals werkgelegenheid, mini
mabeleid, de aanpak van criminaliteit en het ouderenbeleid. Voor
af een opmerking over de milieuproblematiek. In versneld tempo
komt de milieuproblematiek op ons af als een zeer belangrijke ac
tiviteit. Gezien de rapporten op landelijk en provinciaal niveau
zullen besluiten op hun milieu-effecten moeten worden beoor
deeld. Terug naar de werkgelegenheid. Bij de begroting 1989 heb
ben wij gewezen op de idee van de Bouwbond FNV over een "arbeids
pool" en het rapport van de Wiardi Beckmanstichting "Eindpunt
Baan". Dit zijn benaderingen die op tamelijk onorthodoxe wijze
het probleem van de langdurig werklozen aanpakken. De Kadernota
1990 geeft een bodem in het Fonds Werkgelegenheid, maar verder
stelt het mijn fractie teleur. Er moeten meer en creatieve voor
stellen komen van de diensten en het college om de langdurige
werkloosheid aan te pakken. Worden bedrijven aangesproken op hun
verantwoordelijkheid? Worden er initiatieven voor nieuwe be
drijfsopleidingen genomen, zoals bv. een opleiding werken met
plastic in de gemeente Gilze Rijen. Wordt er druk uitgeoefend op
het G.A.B. ten behoeve van de heroriënteringsgesprekken? Hoe
gaat het met de begeleiding van het Jeugdwerkgarantieplan? Het
hebben van werk is één van de belangrijkste manieren om in de
maatschappij mee te draaien. Daarom staat werkgelegenheid zó
voorop bij de P.v.d.A.; daarom zijn bij voortduring nieuwe initi
atieven nodig, die wij nu missen. Het minimabeleid. Een goed
inkomensbeleid op rijksniveau en voldoende werkgelegenheid zijn
hard nodig, beide komen nu al jarenlang niet tot stand. Het is
daarom dat de gemeente zich gedwongen ziet om in Breda aanvullen
de maatregelen te nemen voor de minima. Het is echter anno 1989
diep treurig dat er een conferentie gehouden moet worden om aan-
