21 DECEMBER 1989 554 Ik denk dat ik allereerst een misverstand de wereld uit moet helpen: dat wij inderdaad zo regide zelf regels zouden kunnen stellen. Wij moeten wel even bedenken dat we hier een systeem hebben dat in feite geldt op basis van afspra ken tussen de woningbouwverenigingen en de gemeente. Ik denk dat we in die zin hier een heel goed systeem hebben als basis. We hebben dat systeem enige jaren geleden afge sproken. Het is een duidelijk systeem gebaseerd op urgen tie, op huishoudensamenstelling, op grootte van de woning en op de relatie inkomen/huur, maar dat is het dan ook. Als mensen voor een bepaalde woning in aanmerking komen dan heb ben ze twee keer de mogelijkheid om te weigeren en de derde keer hebben ze het in feite te accepteren. Het probleem is als volgt: (die vraag komt uit elke buurt en van diverse or ganisaties) kan er niet - als mensen in aanmerking komen voor een woning in een bepaald complex - iets beter gekeken worden naast wie of wat men terecht komt? U kunt denken aan oudere mensen naast een gezin met hele drukke kinderen. U kunt denken aan honden, enz. Dat soort situaties doet zich voor. Daar kunnen problemen in voorkomen en het enige dat er nu in feite is gezegd is: geef ons iets meer speling om te bezien of mensen die in aanmerking komen, urgent zijn voor een bepaalde woning in een complex, misschien binnen dat complex niet net beter in een andere woning zouden kun nen passen. Dat is in feite hetgeen hier aan de hand is. In die zin denk ik dat, wat dat betreft de, willekeur redelijk in de hand te houden is. Dus het is niet zo dat mensen hier zondermeer een aantekening krijgen over een negatief verle den. Dat is absoluut niet aan de orde. Het gaat erom dat er gewerkt wordt in feite met een bufferlijstsysteem zoals dat eerder voor andere wijken is opgezet. De corporaties hebben de verplichting op zich genomen om degene die urgent is voor een bepaald complex, binnen drie maanden aan een wo ning in dat complex te helpen. Alleen hoeft het niet persé de eerste woning te zijn die vrij komt, het kan de tweede zijn. Men moet ook duidelijk gemotiveerd de redenen aange ven waarom men eventueel niet daaraan zou kunnen voldoen: en dat is meer dan op dit moment het terugsturen met: niet van toepassing.... Dat is een zaak waarmee we uitdrukkelijk geen genoegen nemen en wat tot nu toe wel gebeurde. We pro beren in feite met dit systeem te kijken, hoe wij aan de vraag die er ligt vanuit de buurten en de corporaties, tege moet kunnen komen. Ik denk dat we ook allemaal best situa ties kennen waarvan we zeggen, misschien was het daar inder daad wel terecht geweest dat er iets meer naar gekeken werd. Nu werkt het systeem vaak toch heel rigide uit. De be denkingen kan ik mij ook wel degelijk voorstellen. Je moet uitkijken dat de corporaties daarin niet weer te veel vrij heid nemen. Dat is een zaak die vanzelf spreekt. Ik heb ook in de commissie duidelijk toegezegd dat na driekwart jaar zeker de resultaten richting commissie komen; mocht daartoe aanleiding zijn met signalen, al wat eerder. Wat betreft de vraag van mevrouw Heessels: het zal dan zeker richting com missie gemeld worden. Dat spreekt voor zich, want het is een zaak die gevoelig ligt en die je ook heel duidelijk wil

Raadsnotulen en jaarverslagen

Breda - Notulen van de gemeenteraad | 1989 | | pagina 554