28 JUNI 1990
301
ken te buiten! Dan kun je zeggen, heel formeel, wat de
C.D.A.-fractie doet en de V.V.D-fractie: je maakt gebruik
van artikel 49 planschade en daarmee is eigenlijk dan de
kous af. Ik denk dat er toch andere zaken aan de orde zijn.
Je zou die redenering kunnen volgen, maar op het moment dat
je de commissie hebt gevolgd en met name de mensen die rond
om de locatie Ruitersboslaan woonden, die bezwaren maakten,
hebt gehoord, hoor je eerst een juridisch verhaal, daarna
wordt het een beetje een discriminerend verhaal en daarna
wordt het een volstrekt discrimerend verhaal. Ik vond het
gênant om dat hier inderdaad aan te moeten horen. Discrimi
nerende opmerkingen ten aanzien van een bevolkingsgroep in
Breda, waar het landelijk beleid is: probeer tot tolerantie
te komen, tot acceptatie.
De heer SINKE
Voorzitter, even bij interruptie. De complete commissie
heeft zich gekeerd tegen dat laatste.
De heer GARRITSEN
Ik denk dat toen ook de motieven waarom die mensen een ju
rist in de arm namen om planschade te claimen, duidelijk
werden. Op mijn vraag in de commissie, hoe ga je nu verkla
ren dat je 75 meter ruimte nodig hebt tussen een woonwagen
locatie en een woning, werd er eigenlijk opgemerkt: het
zijn toch hele verschillende culturen, ze hebben toch hele
andere muziek. Dat is toch wel moeilijk. Dan denk ik, als
daar muziek wordt gedraaid van Vader Abraham: diezelfde Va
der Abraham is daar ook gehuisvest. Ik denk dat het in de
praktijk mee zal moeten vallen, dat die mensen zich wat an
ders op zouden moeten stellen, dat ze daar eens wat meer be
grip voor moeten hebben en dat je niet zo in die twee werel
den moet leven. Wat betreft cultuurverschillen: ik heb een
van de bezwaarmakers ook nog op de radio gehoord, die zo on
geveer zei: "Ik tref die andere cultuur daar niet aan. Ik
had verwacht daar toch echt woonwagenbewoners aan te tref
fen. Het zijn mensen die eigenlijk net als U en ik ook van
die grote auto's hebben en wat dat betreft is er weinig ver
schil". Op die manier wordt er wel over gepraat. Ik denk
dat het heel duidelijk is. Waar het om gaat is, dat men die
bevolkingsgroep in feite niet in die wijk wil hebben, dat
zijn de motieven er achter. En op het moment, want dat is
de kardinale vraag, dat wij voor dat soort motieven wijken,
onder een formele afdekking van planschade en je zal wel
moeten, denk ik, dat dat niet zou moeten. Je doorkruist het
landelijk beleid ten aanzien van de deconcentratie. Op het
moment dat je dit hier toestaat is het duidelijk dat mensen
bij de twee andere locaties, die hier nog aan de orde moe
ten komen, als zij geld zien en mogelijkheden zien om geld
te claimen dan ook met die planschade gaan komen. Ik denk
dat je dan ver van huis bent. Wat we als raad zouden moeten
doen, is in feite zeggen, we accepteren dit niet. Dat bete
kent dat de mensen mogelijk weer in beroep gaan. Dat zullen
ze zeer zeker doen en dan wordt die zaak door de afdeling
