61
16 FEBRUARI 1990
ons land met burgemeestersbenoemingen bezighouden. Hopelijk
komt Uw opvolger wat sneller. Via De Stem zijn we sinds van
morgen weer wat op de hoogte. Meneer Fei jU kwam vanuit
het Limburgse naar Brabant toe, naar Breda nog wel en ik ga
niet in op de wijze en de manier waarop de kandidaatstel
ling plaatsvond. Dat is een gepasseerd station, alhoewel ik
persoonlijk in mijn eigen dagboek het nodige daarvan heb op
getekend. Naar Breda dus, gemoedelijk en gastvrij; Breda,
het "Haagje van het zuiden". De stad die werd uitgekozen
als gemiddelde Nederlandse gemeente bij uitstek. Veronica
Nieuwslijn maakte opnamen juist van deze gemeente. Een
groeistad volop in beweging. Een stad om U en jij tegen te
zeggen. In realiteit en potentie was hier ontzettend veel
aanwezig, waar je heel gelukkig mee kon zijn. De stad die
beschikt over onverwoestbare cultuur-historische waarden. U
kwam in een gemeente waarin en waarmee je zaken kon doen,
werkend voor 120.000 inwoners. Het moet een voorrecht
zijn geweest om op dit plekje grond, rond die onvergetelij
ke mooie toren te mogen leven, werken en wonen. En, vragen
wij ons dan af: hoe hebt U, meneer Fei jdat in de ruim 5^
jaar ervaren. Is het dat wat in de plaatselijke krant stond
van zaterdag 10 februari jongstleden? Menigeen zal die vol
le pagina gelezen hebben. Wellicht verbaasd of toch - ja,
was het dat? Uitvoerig is dat relaas weergegeven en geachte
aanwezigen, maakt U zich geen zorgen, ik doe dat niet nog
maals over. Van mij wordt verwacht - en daar wil ik dan ook
heen - hoe hebben wij als raad deze vertrekkende burgemees
ter ervaren? Bij de start misschien wat onwennig, maar al
gauw bleek Uw inzet vanuit het college naar de raad toe
hoopvol te zijn. Overkomend als zijnde een voorzitter die
met strakke hand een raadsagenda - soms overvol - dezelfde
avond wilde afwerken. Wij hebben dat als raad vaak ervaren.
Wanneer debatten inzake raadsvoorstellen soms wat erg lang
duurden, kwam U als voorzitter vaak met opmerkingen als:
hoeveel tijd denkt u nog nodig te hebben, kan het niet wat
korter, wilt U bij het onderwerp blijven, of zo kan het
weer wel. Bij de begrotingsbehandelingen hield U de tijd
nog scherper in de gaten, zoals: U hebt nog enkele minuten,
kunt U gaan afronden, wilt U het gezellig houden vanavond
en nog een laatste U bent over tijd, alhoewel U dan precies
wist tegen welk raadslid U sprak. U had er ook niet de min
ste moeite mee om zelfs de fractievoorzitter van de V.V.D.
Joep, Joep Taks ja, af en toe in het gareel te houden. Jul
lie beide, Frans en Joep, hadden het samen wel eens aan de
stok. Dat viel ons als raadsleden op. Je zou zo zeggen:
Paarden komend uit dezelfde stal bijten elkaar toch niet.
Maar nee hoor, meneer Feij, U spaarde niemand als U vond
ons nog wat bij te moeten leren. We hebben dat overigens
als positief ervaren. Emotioneel was U ook wel eens. U met
Uw college zittend in mooie maar niet al te gemakkelijke ze
tels, deed bij U de rug wel eens pijnigen na een lange zit.
We konden dat merken, maar tevens begrip daarvoor opbren
gen. Meneer de voorzitter, geachte aanwezigen, de vertrek
kende burgemeester heeft maar één wisseling van de raad mee
gemaakt, overigens vertrokken er toen 15. U hebt een colle-
