31 JANUARI 1991
20
gegeven, dat U niet zo lang geleden in staat was om een
voorstel, ideeën, te lanceren die landelijk aandacht hebben
getrokken en ik hoop dat U ook op dat terrein de komende ja
ren nog veel van U zult laten spreken. Het is een onderwerp
dat ons allemaal na aan het hart gaat en dat de komende ja
ren ook politiek van groot belang zal blijven. We praten
dan uiteraard over de energiebesparing. Ik wil U graag na
mens het college een klein cadeau overhandigen. U wilt mis
schien zo vriendelijk zijn om hier naartoe te komen. Het is
het fotoboek van Johan van Gurp. Waarom geven we U dat? Op
de voorpagina van het fotoboek vindt U één van de beste fo
to's die Johan van Gurp de afgelopen jaren heeft genomen.
Via een mooie ronde inkijk vanuit één van de panden hier in
Breda, ziet U Breda op zijn best. Dat is ook iets waarvoor
U zich de afgelopen jaren altijd heeft ingespannen. We wen
sen U en Uw echtgenote de komende jaren nog veel succes in
Uw andere activiteiten.
De heer GOOS
Voorzitter, U kon recht voor U uit spreken. Voor mij ligt
het iets anders en schuin naar links is toch al wat, maar
ik zal mijn best doen. Graag wil ik enkele woorden zeggen
namens de raad bij het afscheid van collega Boy Boer. Wel
licht de eerste, de enige echte Boy, althans wat zijn voor
naam betreft, die de gemeenteraad ooit heeft gekend. Bijna
vijf jaar actief in het raadsgebeuren. Misschien wat stil
en onopvallend lijkend, maar als hij er was en het woord
voerde dan kon hij goed loskomen. Goed wetend welke onder
werpen hij namens zijn fractie besprak en waar hij zonodig
die zaken ondersteunde of verdedigde. Het is echter niet
zo, dat hij altijd de hele raad achter zich kreeg. Dat
bleek al bij zijn eerste optreden inzake uitbreiding van
het machtigingsgebied centraal antennesysteem. De uitbrei
ding met 4 50 woningen kon niet zijn goedkeuring wegdragen,
terwijl oud-collega Jan van den Wijngaard, die Boy juist
was voorgegaan bij het bespreken van het onderhavige voor
stel, had gezegd en ik citeer: "het lijkt nog waardevoller
in de politiek niet wie het meeste en het langste praat,
doch wie het meeste bereikt". Dan het verkeersverlichtings-
plan. Waarom zijn er geen vrouwen opgenomen in de werk
groep, zo stelde Boy? Dat zijn toch de meest en direct be
trokkenen inzake verlichting! Op zijn vraag destijds wat
abri's waren, kreeg hij van Frans Römkens een duidelijk ant
woord, namelijk wachthuisjes voor bus en tram. Maar voor de
tram moet je in Breda wel erg ver gaan zoeken. Nog enkele
zaken die zijn belangstelling hadden: areaaluitbreiding,
reinigingsrecht verhogen - nee, zei Boy, dat nooit - mini-
containers en vuilniszakken. Het convenant met gemeente en
defensie, waarbij de witte huisjes op het terrein van de
Seeligkazerne niet onbesproken bleven, had zijn aandacht.
De integratievergoeding EnWa kon wel zijn goedkeuring weg
dragen. Die oplossing getuigde van goed koopmanschap, dat
zijn goedkeuring dubbel verdiende. Maar Boy begon pas echt,
naar mijn oordeel, toen in september 1987 in het kader van