30 MEI 1991
231
Soms fel, nietwaar Nico, maar we hebben daarstraks gezien dat het ook anders kan. Een ding
mag gezegd zijn: Jettie ging eerlijk te werk, zeker voor de zaken waarvoor ze stond. Onder ons
zijn er zeker die wel eens gehoord hebben van een fietspad dat moest worden aangelegd in de
landgoederenzone Burgst. Een lange, neen, niet het fietspad, maar een lange strijd is er geleverd
hoe het dan wel moest en een ding kan gezegd worden, het functioneert nu prima, ook al had
deze wethouder het anders gewild, maar ook dat moet kunnen. Vele andere zaken staan nog op
de rol en daarom juist begrijpen we best dat het moeilijk is om nu niet meer actief daarmee bezig
te zijn. Toch kunnen we ons niet voorstellen dat alles wat zich verder in deze stad, zeker ook
politiek afspeelt je zal ontgaan. Je zult wat onopgeloste vragen mee naar huis nemen en anderen
dat werk laten doen om het goed ingevuld te krijgen. Denk maar eens aan de herinrichting van
een groot deel Teteringen waarin je zitting had in die commissie namens Breda. Hoe loopt het
af met de uitbouw van deze stad en nog zoveel zaken. Jettie, je zult dit meer op afstand volgen
maar als echte Bredase van geboorte, geleefd en gewerkt vele jaren in de politiek, zal je dit alles
niet ontgaan. Er wordt wel eens gezegd: dat zal ze wel van geen vreemde hebben. En dat klopt
dan ook wel. Ik heb er de moeite voor genomen om eens te achterhalen wanneer Uw vader aan
het raadswerk ging deelnemen. In een geheel andere tijd, namelijk in 1949. Bij de installatie
toen, 37 raadsleden, en voor de eerste keer in de geschiedenis werd een tweede vrouw in deze
raadszaal beëdigd. Uw vader hield zich toen ook al bezig met Het Ei, er moesten verbeteringen
worden aangebracht om het kosteloze zwemmen goed te regelen en zeker de scheiding tussen
het zwemmen van jongens en meisjes vooralsnog niet op te heffen. Misschien klinkt het nu
ongeloofwaardig maar in de raadsvergadering van juli 1951 stond hier een radio opgesteld, zoals
trouwens in alle raadszalen die dag, om te luisteren naar de toespraken van de minister van
Binnenlandse Zaken, Van Maarseveen en mr. Oud als voorzitter van de Vereniging van
Nederlandse Gemeenten, ter gelegenheid van het 100-jarig bestaan van de gemeentewet. Het
was maar goed dat een en ander niet via de televisie werd uitgezonden want in de raadsvergadering
daaraan voorafgaand werd het rookverbod, zowel op de tribune als in deze zaal, opgeheven.
Dames en heren, het was zoals U dat van Uw nestor gewend bent, maar een kleine greep uit
vele zaken, maar naar mijn idee waren ze de moeite waard om te vermelden. En dan nu ook
zoals gebruikelijk bij een afscheid een cadeau. Jettie, geen groot cadeau, althans niet qua omvang,
maar wellicht toch naar je genoegen. Al je collega's hebben daar een steentje toe bijgedragen.
Mag het een aandenken zijn aan je politieke loopbaan vanuit deze gemeenteraad. Wij wensen
jou, je man, de kinderen, het allerbeste toe en wanneer je na verloop van tijd opnieuw inspiratie
mocht hebben om terug te keren in deze raad dan zal er zeker één ding duidelijk zijn voor al
degenen die je hebben leren kennen in je werk, je contacten, je doorzettingsvermogen, enzovoorts:
zulke raadsleden, daar hebben we er niet gauw genoeg van. En als er dan wat meer vrije tijd
voor je is aangebroken, zul je zeker in gezinsverband erop uittrekken met je man Benno en de
kinderen Aart en Gerben. Frankrijk wellicht, want kanovaren daar in die mooie natuur is een
van je hobbies. Meer tijd om boeken te lezen, geen nota's meer en geen eerste palen meer slaan.
Tijd om eens echt via je eigen agenda te werken, een verjaardag, een bezoekje ergens, een
bloemetje ergens heen. Wantje was bijzonder alert. Ook vanuit deze raad, Jettie, van je collega's
een cadeautje en een bloemetje. We hopen dat je ook daarvan nog een tijdje kunt genieten. Ik
dank U voor Uw aandacht.
(Applaus.)
Hierna volgt de aanbieding van de bloemen en het cadeau.
Wethouder RATTINK
Bedankt voor de vriendelijke woorden. Acht jaar of bijna negen heb ik een groot deel van mijn
tijd in dit huis doorgebracht. Ik moet zeggen dat ik ook heel wat raadsvergaderingen hier heb
meegemaakt maar nog niet zo eentje als vanavond waarop we zelfs om half tien nog geen koffie
