1 juli 1991
307
uitvoering moet geven, op 26 oktober 1989 toen we met de zaak begonnen gezegd: binnen drie
maanden zullen de resultaten van de studie naar sponsoring en fondswerving bekend zijn. De
exacte kosten en het uiteindelijk te financieren bedrag kunnen dan worden aangegeven. Dat zijn
zaken die toen werden genoemd, met natuurlijk nog best wat slagen om de arm, maar dat zijn
toezeggingen die na drie maanden zouden gebeuren. Het tweede dat toen werd gezegd was, dat
medio 1990 een definitief ontwerp richting de gemeenteraad zou komen. Nu, dat is niet gehaald.
28 augustus wordt er weer eens toegezegd: ons college is van mening dat de ingezette directe
begeleiding via de stuurgroep voldoende garanties biedt om de bestuurlijke verantwoordelijkheid
voor de presentatie van het definitief ontwerp binnen het eerder genoemde maximale budget van
24,5 miljoen, en dan praten we over prijspeil juli 1990, te kunnen waarmaken. Dat zijn keiharde
toezeggingen, die gedaan zijn. Verderop in die brief van het college van 28 augustus wordt
gesproken over taakstellend. Nu, al die zaken zijn niet gehaald en niet nagekomen. Als de
wethouder nu zegt dat het eigenlijk gaat over de periode januari tot mei en dat had iets versneld
kunnen worden, dan denk ik: dat is natuurlijk wel rijkelijk laat. Als de wethouder zelf in de pers
meedeelt dat de huidige locatie, de schouwburg, er al wèl honderd jaar staat, dan denk ik: je
hebt toch al een jaar de tijd gehad om eens met de milieudienst te gaan praten om te kijken hoe
de zaken liggen. Er zijn eerder signalen afgegeven dat het toch misschien best moeilijk was. Er
waren brieven van bewoners over de overlast, daaraan is eigenlijk nauwelijks aandacht besteedt;
ook dat had eerder op tafel kunnen liggen. Er is drie, vier keer een toezegging gedaan over dit
project dat nu is afgeblazen; welke garanties hebben we dat, voor het project dat nu gestart gaat
worden, de wethouder zijn afspraken nu wel nakomt? Wat dat betreft handhaven wij onze motie.
Als het college zegt: wij zijn daarvoor medeverantwoordelijk en wij voelen ons aangesproken,
dan vind ik dat heel sportief. Dat moet U dan maar doen. Dat betekent voor ons niet dat we de
motie intrekken. In eerste termijn had ik gezegd dat er richting bewoners nogal krasse uitspraken
zijn gedaan door met name de wethouder. Ik had gevraagd om richting bewoners, die een, soms
meerdere brieven hebben gestuurd een reactie te geven, en precies uiteen te zetten hoe de zaak
werkelijk in elkaar zit, namelijk dat het uiteindelijk afblazen niets te maken heeft met de bezwaar
schriften die zij eventueel verder zouden indienen, maar dat het te maken heeft met het feit dat
de gemeente zelfbij de beoordeling al vond dat die hinderwetvergunning en die bouwvergunning
daar nooit verleend zouden kunnen worden. Dat staat dus los van hun bezwaren en dan moet
je de Zwarte Piet daar niet leggen. Wat betreft het voorstel het volgende. De discussie is duidelijk
geweest. Er is in de besloten vergadering informatie verstrekt over de gang van zaken en er is
gezegd dat we toch verder gaan met het uitgebreide program van eisen. Heel uitdrukkelijk is
daarvoor gekozen. Dat is in de commissievergadering weer eens herhaald en in feite gaat het
preadvies hier ook vanuit. Daarom snap ik de warrige discussie, die nu een beetje wordt gevoerd
door de P.v.d.A. niet helemaal, door te zeggen: kan, als we nu verder gaan met het uitwerken
van model II, dat te zijner tijd er toe leiden dat een aantal elementen afvalt? Ik denk datje verder
moet gaan: öf we gaan model I en model II, om die oude namen nog maar eens even uit de kast
te halen, alle twee onderzoeken, öf je kiest voor een bepaald model dat je wilt. En de P.v.d. A.-
ffactie heeft in feite steeds gezegd dat zij voor model I kiest. Ik denk dat ze dat dan ook zou
moeten aangeven.
Mevrouw HEESSELS
Bij interruptie. Wat wij als P.v.d.A. doen, is gewoon een consistente lijn volgen. Wij hebben
steeds gezegd: probeer voor de raad duidelijk te maken waar de keuzes liggen. We kunnen nu
niet kiezen voor een model I, als we niet weten wat het oplevert en we kunnen ook niet kiezen
voor een model II. We vragen: maak voor de raad nu eens duidelijk wat de consequenties zijn
zodat er straks daadwerkelijk een keuze kan worden gemaakt. Mijnheer Garritsen kan nu wel
zeggen dat het warrig is, maar ik denk dat hij dan de afgelopen maanden niet goed naar ons
verhaal heeft geluisterd. Wij volgen hierin gewoon een hele consistente lijn.