7 MAART 1991
37
ik over de presentatie van deze kadernota denk. Ik had, zo
heb ik begrepen van de wethouder, mijn huiswerk niet zo
goed gedaan, maar dit was toch heel duidelijk terug te vin
den in de begroting van vorig jaar, waarin deze zaak zo was
afgesproken. Ik denk dat het toch zo is dat, als de frac
ties in de raad vinden dat het zwaartepunt dient te liggen
bij de kadernota, het college zich in feite daaraan zou
moeten houden. De fracties moeten in feite de poot stijf
houden en zeggen: wij vinden het van belang dat de kaderno
ta op een fatsoenlijke manier wordt onderbouwd. Je moet het
college daarop aanspreken. Het is nu de tweede keer dat dit
gebeurt; voor de eerste keer, in het kader van de verkiezin
gen die toen werden gehouden, hadden we begrip. Maar voor
deze situatie hebben we eigenlijk weinig begrip. En als de
wethouder dan in onze richting zegt dat we ons huiswerk
niet goed hebben gemaakt, dan vind ik dat een beetje goed
koop. Waar het ons om gaat is dat we de kadernota die voor
ons ligt nauwelijks op een wijze kunnen bespreken zoals we
eigenlijk voor ogen hadden. We hebben afgesproken dat voor
de belangrijkste zaken uit deze kadernota een stuk onderbou
wing zou komen. Heel concreet noem ik de sector cultuur: we
hebben hiervoor niet voor niets twee avonden gepland. De be
langrijke plannen in deze kadernota zouden bij de reguliere
vergadering aan de orde komen. Dat is helaas niet gelukt.
In feite geldt datzelfde voor een aantal andere projecten,
knooppuntprojecten worden ze hier genoemd, dat in de kader
nota staat. De onderbouwing is er in feite niet. We moeten
bij deze bespreking van de kadernota constateren dat in
mei, juni een nieuwe discussie plaatsvindt, met wat finale-
re besluiten, op grond waarvan straks de begroting wordt in
gevuld. Dit even vooraf. Als we deze kadernota met zijn be
perkte mogelijkheden bekijken, wil ik er drie punten uitha
len. In eerste instantie is dat de sector cultuur. We heb
ben als raad een besluit genomen onderbouwd met de bekende
nota, dat we voor het bedrag van l\ miljoen, met mogelijk
10 miljoen sponsorgeld, model twee zouden gaan realise
ren. Die 17^ miljoen zouden meer dan 20 miljoen gaan wor
den: enige meetfouten! Maar op dit moment praten we over
30 miljoen en nog steeds niet over 10 miljoen sponsor
bijdragen. Dus de financiële situatie is aanzienlijk veran
derd. Dan vraag ik me af en dat heb ik ook al aangegeven
bij de discussie waarin we het bedrag gingen verhogen tot
20 miljoen: moeten we zo doorgaan? Want in feite betekent
het dat je met de rug tegen de muur staat. Toentertijd zei
de heer Sinke dat we nog niets besluiten, maar in oktober
gaat, voor zover ik weet, de schouwburg dicht en dan zal er
toch iets anders moeten zijn en dan zullen ook de plannen
op tafel moeten liggen. Het betekent in feite dat we als
raad achter de zaken aanlopen en daarmee hebben we grote
problemen. Ik heb begrepen dat dat ook binnen het college
het geval is. Binnen een paar maanden tijd praat je in
plaats van over 21 miljoen nu over 30 miljoen. Wetende
dat in 1993/1994 die schouwburg gerealiseerd moet zijn, dan
houden wij echt ons hart vast en hebben we grote twijfels