19 DECEMBER 1991
593
bij het collegevoorstel een globaal voorstel hoe dat zou moeten gebeuren. Ik heb nog wel een
vraag aan de portefeuillehouder om wat nader te motiveren waarom uitsluitend als norm wordt
gebruikt de huur/inkomenstoets en andere normen, die wij normaal ook in de nieuwe systematie-
ken, zoals het er nu uitziet in de sociale woningwet van de corporatie, wel gebruiken daar niet
aan de orde zijn. Wat betreft de opheffingsmogelijkheid van de woonruimtewet ten aanzien van
de corporaties: de notitie geeft voldoende globale en vertrouwende richtlijnen om in de notitie
die wij ongetwijfeld volgend jaar tegemoet zullen zien, in ieder geval wat de P.v.d.A. betreft,
die elementen terug te vinden die wij verantwoord achten. Inhoudelijk gezien zijn wij akkoord
met de grote lijnen, de nieuwe verhoudingen, de nieuwe situaties. Waarmee wij wat problemen
hebben is vooral de wijze waarop. Daarbij hebben wij in de commissie toch ook al langdurig
stilgestaan en ik ben meerdere malen weer eens bij de corporatie, de S.W.B. en de ambtenaren
te rade gegaan. Hoe moeten wij daarover nu in godsnaam nadenken? Maar een feit is wel en
dat stoort me geweldig, dat in de geheel nieuwe verhoudingen de financieringsstroom, zoals die
tot nu toe is geweest vanuit de gemeente richting S.W.B.vanuit het gegeven dat de gemeente
participant was in het bestuur van de S.W.B. en zij in het verleden bij de oprichting van de
S.W.B. ook woningbezitter was, vrij rücksichtlos is gestopt, in ieder geval in de beleving van
de mensen die het aangaat. Ik wil geen boze vingers wijzen, ik beschuldig niemand. Daarvoor
zit ik hier niet. Daar heb ik ook helemaal geen zin in. Ik kan het ook niet beoordelen. Wat wel
te constateren valt is dat de communicatie blijkbaar tussen de ambtenaren, de politiek verantwoor
delijken en de corporatie in casu de stichting woonruimteverdeling Breda, van dien aard is geweest
dat het woord "nul-optie", als ik het even mag gebruiken, wel helder is geweest ten aanzien van
beleidslijnen, namelijk wij beginnen opnieuw, maar niet in het begrippenkader, in het besefkader:
nul-centen heeft betekend. Dus op het moment dat helder werd dat nul-optie ook nul-centen
betekende was dat toch een aardige schok met name voor de S.W.B., een club die daarvan wel
voor een deel afhankelijk is, waar mensen werken. U kunt zich voorstellen dat dat wat onrust
oplevert. Je kunt dan zeggen: het zij zo, maar het bizarre in dit hele gebeuren is - als je goed
weet hoe het allemaal in elkaar zit is het ook best wel te begrijpen - dat in dit hele verhaal de
relatie is gelegd tussen de uitbreiding van de volkshuisvesting, de ambtelijke kant van de
volkshuisvesting, een uitbreiding gerelateerd aan het vrij komen van middelen op het moment
dat de gemeente zich terug zou trekken uit de S.W.B. en de woonruimtewet zich op zou heffen.
Natuurlijk komen er dan middelen vrij, ongetwijfeld. In ieder geval wekt het de schijn dat het
allemaal al is geregeld, terwijl we volgens mij nog moeten praten over hoe het dan allemaal gaat
met die middelen in relatie tot de gemeente, de S.W.B. en de corporaties. Dus waar hebben we
het dan over, als we het hebben over vrijvallende middelen? Theoretisch: nieuwe verhoudingen,
dus ook geen middelen: akkoord, maar de wijze waarop dat is overgebracht naar de corporatie
en de S.W.B. vind ik toch eigenlijk wel zorgelijk, want het is niet niks. Principieel is er dus
niets op tegen datje zegt dat de gemeente niet meer automatisch doorsluist naar de S.W.B., de
corporatie is er primair voor verantwoordelijk, maar het op deze wijze kenbaar maken vind ik
nogal wat, zeker omdat dan de schijn bestaat van structurele middelen wèl naar ambtenaren, een
dekking vinden we vervolgens wèl want we hebben verplichtingen aan de S.W.B. dus dat moet
worden gedekt en die vinden wij wel in tijdelijke middelen die we her en der eens vandaan
schrapen. U kunt zich de gevoelens voorstellen van de mensen bij de S.W.B. die tot nu toe
structureel in dienst zijn geweest, met het zwaard boven hun hoofd: wat staat ons half volgend
jaar te wachten, terwijl ambtenaren dan wel een structurele garantie hebben. Ik wil eigenlijk dan
ook nog eens nadrukkelijk van de portefeuillehouder horen - als U dat niet erg vindt, daar zitten
we tenslotte voor - in hoeverre hij de visie deelt dat de communicatie bepaald niet vlekkeloos
is verlopen en het daarom een aantal fricties heeft opgeleverd dat wellicht voorkomen had kunnen
worden. Is het ook zo dat op zich de dekking voor half 1992 is gegarandeerd? Ik zou toch graag
ook van U willen horen of, zo er geen overeenstemming is op basis van overleg met de corporatie
ten aanzien van het deel van de bijdrage op basis van produktafname van de gemeente, U zich
