19 DECEMBER 1991
638
aan het Kerkpad en, daarstraks nog verwoord, de drie eenheden onder een plat dak. En, om maar
meteen een grote sprong te maken gezien de tijd, de bespreking en de herinrichting, omdat dat
zo per se nodig was, van het Van Sonsbeeckpark. Het is niet alleen een zaak van milieu, de
herinrichting van het park is in feite ondergesneeuwd, zo zei ze, ondergesneeuwd gaan worden
door de zorgen rondom openbare orde. Zo sprak Corien fel in een betreffende raadsvergadering.
Ben toch zuinig op de oorspronkelijke plekjes in het park en laat zoveel mogelijk ongemoeid.
Corien je was ook een actief lid in het Stadsgewest en nog pas heb je je danig druk gemaakt over
het medicijngebruik van ouderen. Corien je was niet alleen in de politiek met milieu bezig, ook
op het persoonlijke vlak. Een echte milieuvrouw bij uitstek. De vrouw van de Max Havelaar
koffie en dan niet in plastic bekertjes, want die zijn door jouw toedoen, heb ik mij laten vertellen
in ieder geval voorgoed uit de P.v.d.A.-fractie verdwenen. Dat wordt pas drinken in een echte
kop. De fietsende vrouw, ja dan heb je eigenlijk geen pasje meer nodig voor het Stadserf. Maar
is het pasje niet zoek en maak je je daarover niet ernstig zorgen? Niet doen Corien. Wie zou
er nu een kaartje achterover willen drukken voor iemand die straks nooit meer een auto zal
gebruiken, en altijd de fiets ter hand zal nemen. Corien ook jij bedankt voor jouw collegialiteit.
Voor beiden een klein presentje. Voor Vera een passend wijntje, uiteraard met daarbij een
boekenbon en voor Corien een bloempot in een wat royalere misschien ook wat duurdere
uitvoering voor het balkon, met daaraan toevoegend een cadeaubon om daarmee straks wat
plantenmateriaal te kopen, liefst in kleur naar jouw eigen keus. Dank je wel, het gaat U beiden
goed.
Mevrouw PELLIS
Ik wou net zeggen en dan op de fiets zijn en dan zoveel cadeaus, ik weet nog niet hoe ik het
moet doen, maar dat zullen wij wel zien. Ik wil de voorzitter en in ieder geval de nestor van
de raad bedanken voor de vele en aardige woorden die er zijn gezegd. Het was niet elf jaar
geleden, maar het was in de donkere dagen voor Kerstmis, tien jaar geleden dat ik toetrad tot
de raad en nu zijn het de donkere dagen voor Kerstmis dat ik uit de raad stap. Ik heb al maanden
geleden het besluit genomen om mij terug te trekken. Het laatste jaar heb ik wat minder goed
gefunctioneerd. Het ging gewoon niet meer. En dan kun je wel zeggen: heb je dat dan verkeerd
ingeschat toen je je toch kandidaat stelde? Maar toen twijfelde ik al, en op een gegeven moment
laat je je toch overhalen om je nog een keer kandidaat te stellen. Het is gewoon niet gelukt, vind
ik en dat spijt mij heel erg en als ik dat van tevoren had geweten, dan had ik zeker dit besluit
eerder genomen. Ik ben al maanden bezig met afscheid te nemen. Ik denk, wat zal ik nu zeggen,
ik heb niets op papier gezet, tot vanavond. Toen heb ik nog wat woorden op papier gezet, zo
tussen de regels door in deze spannende raadsvergadering, waarin ik dan toch uiteindelijk nog
tegen het cultuurbeleid stem. En dan denk ik, ben ik nu a-cultureel, ik weet het niet. Ik ga nooit
naar een schouwburg, omdat ik daar gewoon niet van houd. Of ik dan a-cultureel ben, dat weet
ik niet, maar U zult mij nooit winnen als zieltje in de stadsschouwburg cultuurwethouder, want
ik kom er gewoon nooit. Zoals ik ook ooit heb tegengestemd tegen het Casino. En daar kom
ik ook nooit. Of het te vergelijken is, dat weet ik niet, maar dat zijn zo van die dingen die ik
niet doe in mijn leven. Ik wil alle collega raadsleden bedanken voor de samenwerking, de steun
en het vertrouwen in al die jaren. Het is mij altijd meegevallen datje ook met niet gelijkgestemden
-ik hoop dat ik dat goed zeg - kunt samenwerken. Dat vond ik in het begin ontzettend moeilijk.
Andere partij en, andere opvattingen, ik dacht dat datje tegenstanders waren, maar dat is natuurlijk
niet zo. Maar zo keek ik daar in het begin in ieder geval tegenaan. Ik vind dat er een goede
samenwerking is in Breda, dat er veel gebeurt door collegiaal bestuur en dat vind ik heel belangrijk
voor de burgers van Breda. Er wordt enorm veel werk verzet door gemeenteraadsleden, door
collegeleden, door ambtenaren en niet te vergeten door degenen die voorwaardenscheppend bezig
zijn in zo'n gemeenteraad, in zo'n huis als het gemeentehuis. Ook deze mensen wil ik erg
bedanken. Ik heb gedacht, wat is mij nou het meest tegengevallen de afgelopen tien jaar? En
