29 APRIL 1992
163
Mag ik even interrumperen. Het is echt de gewoonte om het wat eerder in te dienen, om de
anderen hiervan in kennis te stellen, maar door mijn persoonlijke omstandigheden is het
hedenavond pas gereed gekomen en hebben andere fracties dat niet erg kunnen bekijken.
De VOORZITTER
Ik stel voor het amendement te vermenigvuldigen, rond te delen en dan maakt het vervolgens
onderdeel uit van de beraadslagin-gen.
AMENDEMENT fT>
met betrekking tot het voorstel van burgemeester en wethouders inzake het te voeren minimabeleid
in 1992, zoals vermeld onder punt 71 op de agenda van 29 april 1992.
Ondergetekenden, mevrouw Van Beusekom-Nix, de heer Taks, de heer Meeuwissen en mevrouw
Neeb-Wiegersma, leden van de raad der gemeente Breda,
gelet op het bepaalde in artikel 30 van het Reglement van Orde;
stellen de raad voor om te besluiten als volgt:
de raad van de gemeente Breda, in vergadering bijeen op 29 april 1992,
gezien het voorstel van burgemeester en wethouders inzake het te voeren minimabeleid 1992
op het onderdeel "intrekking van het Bredaas Studiefonds (besluit sub 4)";
constaterende:
- dat de raad in buitengewone vergadering bijeen op 27 december 1955 ter gelegenheid van de
100.000ste inwoner besloot tot instelling van een gemeentelijk studiefonds;
- dat de argumenten tot instelling van dit fonds nog steeds aan de orde zijn c.q. kunnen zijn;
- dat dit fonds voor bepaalde soorten van onderwijs en resocialisering, in gevallen van herkansing
bij studie en liquiditeitsproblemen van verzorgers en/of kinderen en in overige extreme gevallen
en grensgevallen, waarbij andere regelingen tot afwijzende beslissingen leiden, in een bepaalde
behoefte voorziet;
- dat niet is gebleken dat de aan het Studiefonds verbonden voorwaarden tot onaanvaardbare
financiële consequenties hebben geleid;
overwegende:
- dat de voorwaarden van de Algemene Bijstandswet te beperkend zijn om in alle individuele
situaties in de geest van het gemeentelijk studiefonds te kunnen blijven werken;
- dat individuele omstandigheden van jongeren in de huidige maatschappelijke omstandigheden
en bij de steeds verdergaande beperkingen in de rijksstudiefinanciering juist aanleiding kunnen
zijn om hen een extra stimulans c.q. mogelijkheid te bieden die niet alleen gebaseerd is op de
Algemene Bijstandswet of een kredietverstrekking door de G.K.B.;
