24 SEPTEMBER 1992
349
u ook heel eerlijk zeggen dat ik verrast ben, ik kan inderdaad zeggen: aangenaam verrast met
de vriendelijke woorden, met de grandioze cadeaus van de raad en van de gemeente. Het zal
u duidelijk zijn dat deze onderscheiding voor mij bijzonder veel betekent en ik zou degenen,
die zich hebben ingezet om te bewerkstelligen bij Hare Majesteit dat ik op deze wijze van mijn
wethouderschap afscheid kan nemen, heel hartelijk willen bedanken via de voorzitter. Ik hoop
dat de rest van mijn verhaal wat minder doordrenkt wordt door de emoties waar ik nu toch
eventjes mee zit. Ik ben er trots op en ik kan er ook bijna niet van afblijven. Ik vind het eigenlijk
jammer dat ik haar niet elke dag mag dragen, maar ik weet hoe het hoort. Heel hartelijk bedankt
voor de inspanningenhiervoor, heel hartelijk bedankt voor de vriendelijke woorden, heel hartelijk
bedankt voor de grandioze prent. Ik hoop dat de gebouwen die er nu nog staan, die op die prent
staan, nog lang zullen blijven bestaan, al dan niet gerestaureerd. De onderzetters, dames en heren,
zullen op gepaste wijze hun functie gaan vervullen, weest u daarvan overtuigd. Ik wil toch datgene
wat ik me had voorgenomen ook zeggen. Op een moment als dit sta je automatisch stil bij het
feit datje ruim tien jaar als wethouder hebt mogen functioneren. Ook ontkom je er niet aan om
even terug te kijken op die periode. Je beseft dan dat er veel is veranderd, dat er weinig zekerhe
den bestaan, dat er veel twijfels zijn, twijfels blijven, dat alles betrekkelijk is, ook in het politieke
leven. Weest gerust, dames en heren, ik ga u niet vermoeien met een eigen versie van Descartes:
"ik twijfel, dus ik besta", wel wil ik enkele minuten uw aandacht voor een aantal personen en
instanties dat voor mij belangrijk is geweest in de achterliggende ruim tienjarige periode. In mijn
wethoudersperiode heb ik drie burgemeesters meegemaakt: WimMerkx, Frans Feij enEd Nijpels.
Drie volkomen verschillende personen van wie ik veel heb mogen leren. Met name in mijn
moeilijke beginperiode als wethouder was er Wim Merkx, de burgervader, die op een
onnavolgbare wijze altijd het juiste moment wist te kiezen om zomaar eventjes op je kamer binnen
te vallen. Wim, bedankt voor jouw begeleiding die me toch het gevoel gaf dat ik het zelf voor
elkaar had gekregen. Na Wim kwam Frans Feij. Vanaf het moment dat Frans zich bij ons in
Breda voegde heb ik hem ervaren als een bestuurder van het zuiverste water. Frans, ik vind nog
steeds dat jouw grote bestuurlijke kwaliteiten voor velen misschien wat onderbelicht zijn gebleven.
Jij aarzelde niet persoonlijke populariteit ondergeschikt te maken aan het belang van Breda. Jij
was niet de man die zomaar kwam binnenlopen. Maar toen Jetty en ik worstelden met het
Stadskantoor was jij het die feilloos aanvoelde dat je moest laten blijken dat wij er niet alleen
voor stonden, en stak je om het half uur je hoofd om de deur en ons een riem onder het hart.
Daarna heb ik je niet meer zo vaak op mijn kamer gezien. Voor mij was je echter vooral de man
die mij heeft geleerd persoonlijke betrokkenheid in politieke haalbaarheid te vertalen. Frans:
bedankt. En nu zit Ed op de voorzittersstoel. Nu moet ik voorzichtig zijn want we komen elkaar
immers in deze zaal ongetwijfeld nog wel een keer tegen. Toch wil ik jou bedanken, Ed, voor
het feit dat jij me met name hebt geleerd dat hard werken niet alles is maar datje ook het produkt
van je werken op een juiste wijze moet durven presenteren. Ik zal het alleen op mijn eigen wijze
moeten doen. Dames en heren, in de discussie over de benoemde of gekozen burgemeester wordt
het feit dat de burgemeester de constante factor is in het bestuur, als een van de argumenten
genoemd voor de benoemde burgemeester. Je zou kunnen twijfelen aan de validiteit van dit
argument als je bedenkt dat ik in tien jaar drie burgemeesters heb mogen helpen de stad te
besturen. Anderzijds: ik ben blij dat déze drie burgemeesters benoemd zijn. Wat is een bestuurder
zonder ambtelijke ondersteuning? Ik heb het geluk te maken te hebben gehad met veel
hardwerkende ambtenaren die een grote inzet en betrokkenheid vertoonden. Zonder iemand tekort
te willen doen wil ik er twee speciaal bedanken: Riet Sebregts en Gerda van Brink. Een
bestuurderssecretaresse neemt een bijzondere plaats in in het ambtelijk apparaat. Enerzijds de
ondersteuning van de politieke bestuurder, anderzijds de loyaliteit ten opzichte van de collega
ambtenaren. De wijze waarop julie twee mij hebben ondersteund verdient bewondering en mijn
dank want ik was niet altijd even makkelijk. Een van mijn uitdrukkingen is dat het bestuur en
de ambtenaren er zijn ten behoeve van de burger en niet andersom. Willen wij echter van de
