25 FEBRUARI 1992 73
mij. Een ander voorbeeld: het buurtbeheer is bedoeld als communicatiekanaal tussen buurt en
gemeente. Het buurtbeheer, althans in Brabantpark, roept gevoelens op bij burgers niet serieus
genomen te worden. Twee jaar lang is in deze buurt alleen geïnventariseerd. Logisch dat
buurtbewoners de gemeente en de politiek niet serieus nemen. De problematiek met betrekking
tot allochtonen is het politieke item van dit moment. Initiatieven van de gemeente in de zin
van werkgelegenheidsprojecten komen langzaam van de grond. De weerstand of desinteresse
bij werkgevers om allochtonen in dienst te nemen blijkt groot. Het akkoord van de Stichting
van de Arbeid uit november 1990 beoogde 60.000 banen voor allochtonen te creëren. Het
heeft nauwelijks wat opgeleverd. Mevrouw Heerkens sprak daar ook al over. Het advies van
de SER waarin de regering wordt gevraagd om wettelijke maatregelen is in zicht. Een kamer
meerderheid, in eerste instantie gevormd door Groen Links en de V.V.D., tekent zich af. Wat
doet het college verder om het isolement van bepaalde groepen allochtonen te doorbreken? In
de Kadernota vinden we hier niets over. Over het grootste project dat we in Breda willen
realiseren, de nieuwe schouwburg, heeft de bevolking zich tot op heden niet kunnen uitspre
ken. Een mogelijkheid om de Bredase burger meer bij de plannen te betrekken, lag hier voor
het grijpen. Een meervoudige opdracht had een publiek debat over vorm en wellicht inhoud op
gang kunnen brengen. Dit bijna 60 miljoen kostende plan staat in schril contrast met de
bezuinigingsvoorstellen die in de Kadernota worden gedaan. Vrijwel alle sectoren van de
gemeente zijn op bezuinigingsmogelijkheden nagelopen, maar de schouwburgplannen blijken
heilig. Hier zijn naar onze mening juist grote mogelijkheden voor besparingen. Allereerst
moeten we ons de vraag stellen: heeft Breda wel zo'n grote schouwburg nodig? Volgens het
college komt een grote schouwburg juist goed uit in de exploitatie. De risico's op de exploita
tie zijn echter veel te groot. Hoe groter de schouwburg, hoe groter de risico's. Het is nu,
gezien de uit de hand lopende investeringsbedragen, tijd om het programma van eisen te
heroverwegen. De burgers zouden bij een nieuwe afweging van het programma van eisen
moeten worden betrokken. Groen Links dient hiertoe een motie in. De burgers van Breda
kunnen pas inspreken als het definitief ontwerp bekend is. De kans dat er dan nog iets
verandert, is erg klein. In geen enkel verkiezingsprogramma staat dat men van plan is een
schouwburg van 60 miljoen te bouwen. Groen Links daagt elke partij uit met dit concept de
confrontatie met hun achterban aan te gaan. Volgens Groen Links is er in Breda behoudens
het college slechts één persoon die de nieuwe schouwburg echt ziet zitten. Dat is de directeur
van de schouwburg, die op de divan moet als hij zijn zin niet krijgt. Aan de uitdrukkelijke
wens van de raad om minder te bouwen met gebruikmaking van de artikel 19-procedure is
nauwelijks tegemoet gekomen. Het afgelopen jaar is de regen van artikel 19-procedures
doorgegaan. Wel worden we door de wethouder geïnformeerd over de planning van nieuwe
bestemmingsplannen, maar dit is allerminst hard. Steeds treden er weer nieuwe vertragingen
op. De situatie in de binnenstad maar ook de realisering van de woningbouwproduktie duldt
echter geen uitstel van het maken van bestemmingsplannen. Er wordt wel hard gewerkt aan de
uitbreiding van het bestemmingsplan buitengebied, nu het gaat om het realiseren van een 70 ha
grote golfbaan. De geplande golfbaan gaat ten koste van een waardevol beekdal. Aan zo'n
golfbaan heeft mijn fractie, en volgens ons ook de Bredase bevolking, geen enkele behoefte.
Daarom dient de fractie Groen Links een motie in om die golfbaan niet aan te leggen in dit
kostbare landschap. Erger is het gebrek aan informatie naar de raad. Twee recente voorvallen,
de parkeergarage aan de Willem Merkxtuin en de seniorenhuisvesting in het park Valkenberg,
hebben niet alleen het vertrouwen van mijn fractie in het college geschonden, maar ook het
vertrouwen van de burger in de politiek. Ondertussen verloedert de binnenstad. Hoe vaak is
ons niet op het hart gedrukt dat er bij de verhuizing naar het Stadskantoor een invulling
gevonden zou zijn van de panden aan de Catharinastraat. Het opslaan van wat oude tafels en
stoelen en onbewerkt archief noemt Groen Links geen invulling, ook geen tijdelijke invulling.
Tot overmaat van ramp is de planontwikkeling van het hotel aan de hoek van het Kasteelplein
