28 JANUARI 1993
11
Wirtschaftwoche" waarin de economische ontwikkelingsmogelijkheden van 267 regio's in West-
Europa worden onderzocht. Gelderland kwam als beste uit de bus, op de voet gevolgd door
Hannover, Elzas, Zuid Beieren en Salzburg. Overijssel en Zuid-Holland scoorden respectievelijk
zes en zeven. En het heeft alles te maken met het feit dat het T.G.V.-traject klaar ligt van Lille
tot aan de Belgische grens en dat wij er maar over blijven praten; dat de A16 de drukste en meest
onveilige weg is in Nederland en dat er niets aan wordt gedaan; en dat we dóór blijven discus
siëren over wel of geen Zoomweg en wel of geen of hoe dan ook Betuwelijn. Ik zeg het de
voorzitter van de Brabants-Zeeuwse werkgevers na: wie niet wordt aangesloten, zal worden
uitgesloten! Andere regio's grijpen dan wèl hun kansen! Eén kleine wijziging, voorzitter, zult
u mij niet euvel duiden: nu zal ik roepen "de raad aan de macht". Voorzitter, collega's, mag
ik daaraan het verzoek koppelen uw nieuwe collega met raad en daad terzijde te staan. Ik volsta
op dit moment met hem alle succes toe te wensen en zeg hem van deze plek bij voorbaat alle
steun toe. Voorzitter, de meest gestelde vraag sedert de aankondiging van mijn vertrek is
ongetwijfeld geweest: wat ga je nu doen? Graag heel in het kort daarop eerst nu een antwoord.
In het afgelopen jaar heb ik als wethouder Economische Zaken en Personeelszaken met nlme
ervaring opgedaan op het snijvlak tussen overheid en bedrijfsleven. En vanuit die ervaring hoop
ik in de naaste toekomst een nieuwe uitdaging te vinden in het interim management. Kortelings
ben ik associate partner geworden bij Van Hecke Partners, een groot gekwalificeerd bureau in
Breda. Het spreekt vanzelf dat ik daarover op een ander moment graag nadere informatie geef.
Voordat ik mij tenslotte wil richten tot drie mensen in het bijzonder, een kort woord richting
pers. Ook aan hen dank. Niet in het minst voor het feit dat ze weinig aandacht aan mij schonken.
De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat ook onze afdeling voorlichting mij regelmatig op de vingers
tikte, omdat ik consequent te weinig aandacht schonk aan de publiciteitsaspecten. Ik heb géén
hekel aan persmensen. Integendeel, de meesten vind ik zelfs aardig. Maar één en met die ene
daarmee komt het nooit meer goed, dat is diegene die schreef over de jonkheer, zijn vriendje
Ruijters en louche advies praktijkjes. Dat is kwetsend en dat is beledigend en dat verdraagt zich
naar mijn oordeel niet met journalistieke ethiek. Laat die journalistieke prutser niet voor mijn
voeten komen, want hij loopt kans op een fikse dreun. Dan echt tenslotte drie mensen voor wie
ik totaal andere gevoelens heb. Annet Moerenhout, 16 jaar lang mijn secretaresse en Len Uytde-
willigen, 2^ jaar daaraan volgend. Beiden steun en toeverlaat. Deelgenoot vaak van lief en leed.
Essentieel in je opereren. Soms slachtoffer van een slecht humeur. Altijd klaarstaan als het moest,
bedankt. Bedankt ook, omdat jullie beiden tot op de dag van vandaag en laten we morgen maar
niet vergeten, je uiterste best hebben gedaan om dit afscheid in kannen en kruiken te krijgen.
Len, ik hoop, neen, ik ben er van overtuigd, dat je het goed zult vinden met je nieuwe baas.
Succes met je studie, want voor jou liggen er nog veel kansen, zowel binnen de gemeente als
daarbuiten. Tot slot, op de hand gewogen WA jaar wethouder bracht 3.000 avondvergaderingen
met zich mee. Bij elkaar bijna tien jaar onafgebroken ook 's avonds van huis. Twee zonen, waar
ik trots op ben, beiden brachten een schoondochter in huis, waar ik net zo trots op ben. Het was
allemaal nóóit goed gegaan, wanneer ik niet rotsvast kon rekenen op het thuisfront in de vorm
van Ida. Zij regelde, zij had begrip, zij voedde op, nam mij in bescherming en zorgde voor een
liefdevolle en warme stek. Dank voor de prachtige cadeaus, die ik vanavond mocht ontvangen.
Nog meer dank, Ed en Jack, respectievelijk burgemeester en nestor van deze raad, voor de
woorden die jullie daarbij hebben uitgesproken. Ze staan zowel bij Ida, als bij mijzelf gegrift
in ons hart, als sluitstuk van een boeiende, rijke en enerverende periode in ons leven. Het was
welbesteed, want Breda is een fijne stad en dat moet zo blijven. Dank u wel.
APPLAUS.
