18 FEBRUARI 1993
57
Mevrouw BROSKY-WESTDORP
Dank u wel voor de toezeggingen. Ik vind het heel plezierig dat u de inhoud van de motie op
die manier gaat vertalen. Wellicht heeft u in zoverre gelijk dat de resultaten tegen zullen
vallen en dat we toch tot de ontdekking zullen komen dat het Bredase beleid in vergelijking tot
andere steden heel goed is en dat we er niets aan moeten veranderen. Het is mogelijk maar ik
wacht af. Met één punt ben ik niet tevreden. Ik heb gevraagd om de notitie te laten verschij
nen medio 1993. Mochten daaruit concrete resultaten voortvloeien dan komen we althans niet
in tijdnood om daaraan bij de begrotingsbehandeling wat te doen.
De heer SCHRODER
Nog even kort. U hebt zelf gezegd dat in concrete gevallen de bijzondere bijstand bij kan
springen en u zegt daarin dat de bijzondere bijstand in die gevallen die zich voordoen op
individuele basis ook een instrument vormt om sociaal isolement te doorbreken. Ik meen dat
die gedachte niet juist is omdat de uitvoering van de bijzondere bijstand die mogelijkheden in
de praktijk niet kent, wellicht wel op papier kent, maar dan mag ik u graag herinneren aan de
discussie die wel in de commissie is gevoerd waarin ook wordt gezegd: wanneer wij met de
instrumenten om minimabeleid te voeren serieus aan de slag willen en ook aan de slag kunnen
dan zal het belangrijkste zijn dat de procedures worden vereenvoudigd. Wanneer iemand en ik
chargeer dat wat, met een doktersverklaring inhoudende dat hij er langzaamaan aan onderdoor
gaat dat hij geen krant meer kan lezen, naar de Sociale Dienst moet om dan een beroep te
doen op bijzondere bijstand dan schiet dat middel zijn doel voorbij. Het is daarom gechar
geerd omdat ik denk dat het in de praktijk iets genuanceerder zal werken. Waarom ik het toch
zeg is omdat het in ieder geval onze gedachte is bij de ontwikkeling die nog uitgezet moet
gaan worden, de voorstellen die mogelijk ontwikkeld gaan worden, de schets die u moet
maken. U hebt zelf ook gesproken over het rendement dat er uiteindelijk van te verwachten is,
wat komt er nou uit, wat is toepasbaar, wat kost het dan allemaal. U zult dan ook moeten
denken in de richting van zeer eenvoudige procedures, zeer laagdrempelig, want dan pas
kunnen we beoordelen dat èn zowel de kosten erg laag blijven èn ook het maximale rendement
voor de betrokkene eruit wordt gehaald.
De VOORZITTER
In de richting van mevrouw Brosky: dan is er een misverstand. Ik probeer dus ook de notitie
medio 1993 uit te brengen want bij de begroting zou er dus een concretisering daarvan moeten
komen, dus ik ben het met u eens. In de richting van de heer Schroder: als u zegt dat deze
toepassing van de bijzondere bijstand met betrekking tot de doorbreking van het element van
het sociaal isolement door middel van een bijdrage slechts op papier bestaat, dan heeft u meer
gegevens dan ik. Ik dacht dat we dit met z'n allen hadden vastgesteld. Ik dacht dat dit ook
wordt vertaald door de contactpersonen van de Sociale Dienst. Als u zegt dat dit een te forse
drempel is dan wijs ik erop dat met welke andere regeling dan ook waarschijnlijk die drempel
nodig zal blijven omdat ik toch in het kader van de individuele toetsing een situatie bij de
Sociale Dienst nodig heb, in welke omstandigheden dan ook. Het kan zijn dat u hebt geconsta
teerd uit uw contacten dat er bij de Sociale Dienst een vorm van terughoudendheid met de
verstrekking van de bijdragen op grond van deze regeling kan bestaan. Ik weet dat niet, ik ken
dat niet, ik zal dat nagaan. Ik denk dat ook in de notitie tot uiting kan komen of er inderdaad
al dan niet een vorm van terughoudendheid bestaat. Voor wat betreft uw opmerking met
betrekking tot de gewenstheid van laagdrempelige procedures kan ik het alleen maar daarmee
eens zijn. Voor wat betreft besluitvorming over deze nota: allereerst is er een motie.
Mevrouw BROSKY-WESTDORP
