29 SEPTEMBER 1994
537
De heer HEEREN
De CD-fractie is tegen deze bouwactiviteiten. Er bestaat al lange tijd commotie over het
bestemmingsplan Valkrust en niet zonder reden. Er dreigt nu een mooi stukje natuur met een
parkachtig karakter en met monumentale bomen, waar de mensen in hun vrijetijd kunnen genieten
en verpozen, voorgoed te worden vernietigdHiermee zien we weer dat door het college een beleid
wordt gevoerd over de burgers en niet met de burgers, want voordat de inspraakprocedures van
start gingen waren de bouwplannen al klaar, maar het moest alleen nog door de strot van de burgers
worden geduwd. Ik voorspel u dat de maatschappelijke weerstand en de woede bij de burgers en
actievoerders zal toenemen, om koste wat het kost het park Valkrust te behouden, nu en voor de
komende generaties, want de bomen zijn onze vrienden en onze vrienden die laten wij niet in de
steek. Ik wil u nog wijzen op de protesten van 29 augustus jongstleden in het Mastbos aan de
Burgemeester de Manlaan, waar bewoners en omwonenden tot actie waren overgegaan tegen het
kappen van tientallen bomen. In het bewuste bosgebied hangen nu spandoekjes aan de bomen
bevestigd met de tekst "Help" en tegelijkertijd werd de top van Staatsbosbeheer bestookt met
telefoontjes en faxberichten. Dergelijke acties zullen ook hier plaatsvinden, als het college beslist
over te gaan tot bouwactiviteiten. De burgers van Ginneken, maar ook inwoners van Breda worden
gemobiliseerd tot bezetting van Valkrust om de vernietiging van dit stukje mooie natuur te
voorkomen. Met dit vooruitzicht kan ik mij niet voorstellen dat wethouder De Bruijn de bouwplan
nen wil doorzetten. En volgens mij moet bij zoveel rechtvaardige verontwaardiging bij de burgers,
bij de wethouder toch diep in zijn achterhoofd een alternatief plan aanwezig zijn voor een andere
locatie waar hij de bouw van 40 appartementen ongestoord kan realiseren, bijvoorbeeld in het
Westerpark, de Haagse Beemden of elders. Met dank namens de actievoerders en de CD-fractie.
Wethouder DE BRUIJN
Gesproken kan worden van een lang traject, diverse raadsleden hebben dat ook aangegeven, om
te trachten, nadat bekend was geworden dat het aanwezige ziekenhuis zou verdwijnen, met name
de buitenplaats Valkrust en het park daar omheen te redden. Dat heeft lang geduurd. Dat ben ik
met eenieder eens. Het heeft ook geleid tot een verdere verloedering van de locatie en tot allerlei
andere rampen met name met de villa. Vervolgens hebben wij geconstateerd dat een traject is
opgestart in het kader van de ontwikkeling van het bestemmingsplan Zandberg/Ginneken om te
kijken naar mogelijke ontwikkelingslocatiesDaarnaast is er een initiatief gekomen van de eigenaar
om te bekijken op welke wijze het park op een gegeven moment een bepaalde functie zou kunnen
krijgen, waarbij met name aan de woonfunctie werd gedacht. Het is een uitgebreid traject geweest.
U heeft dat allemaal gelezen in de ter inzage gelegde stukken, met notities en mogelijkheden van
invulling van het traject, waarbij op een gegeven moment nadrukkelijk aan de orde kwam: willen
wij het park in zijn monumentale waarde kunnen bewaren en willen wij de villa kunnen restaureren
op een manier die dat pand dat waardig is, dan zullen wij via een generering van gelden
mogelijkheden moeten creëren om dat park een openbaar karakter en zijn monumentale waarde
terug te geven, oftewel, bebouwing zal daarbij noodzakelijk zijn. Vervolgens komt dan aan de
orde: hoever ga je daarmee? Het liefst ziet iedereen natuurlijk de mogelijkheid van een totaal park
met een opgeknapte buitenplaats en de mogelijkheid van dat openbaar karakter in dat geheel. Aan
de andere kant kunnen wij ons niet aan de realiteit onttrekken dat dat zonder bebouwing niet tot
de mogelijkheden zou kunnen behoren. Dat betekent dat een zeer zorgvuldig traject is ingegaan,
in de commissie is daar uitgebreid op ingegaan, over met name de waarde van het park, de waarde
van het monument was helder, om die zoveel als mogelijk te kunnen bewaren respectievelijk te
kunnen restaureren. Want dat het park gerestaureerd moest worden, dat was voor eenieder duidelijk.
Het was helder dat de situatie zoals die daar sinds jaar en dag bestond, mede ten gevolge van het
intensieve gebruik door het autoverkeer, fors was aangetast en dat daar echt iets moest gaan
gebeuren. Op dat moment stonden we voor de vraag: op welke wijze gaan wij daarmee verder
