25 OKTOBER 1994
579
de langere termijn te worden gevolgd. Inmiddels is de proefballon al lek geprikt en is aan de
commissie Middelenuitgelegd dat slechts sprake zou zijnvan een "slip of the pen"De VVD-fractie
is daardoor niet gerustgesteld. Slordigtaalgebruik in verband metzo'ngevoeligpolitiekonderwerp
is uitermate verdacht. Wij vermoeden dat het college via een omtrekkende beweging uiteindelijk
toch bij een op termijn sluitende begroting wenst uit te komen. Als ons vermoeden ongegrond
is dan zal ik van het college willen horen hoe de bewuste passage moet worden gelezen. En als
toch blijkt te staan wat er staat, dan zouden wij graag vernemen wat in concreto door het college
met het fenomeen "sluitende begroting op termijn" wordt bedoeld en waarom vanaf 1996 daarvoor
wordt gekozen, in plaats van een jaarlijks sluitende begroting. Hoe staat het met de financiële
deugdelijkheid van het beleid dat tekorten niet jaarlijks wegwerkt, maar tekorten, al dan niet verhuld
in boekhoudkundige trucsnaar de toekomst verschuift? En dat laatste denken wijals wij spreken
over op termijn sluitende begrotingen. Naar onze mening is een mogelijke beleidswijziging op
het stuk van de begrotingsdiscipline dermate principieel dat daarover in deze raadsvergadering
opheldering dient te worden verschaft. Dit is dus een van de voorbeelden, waar ik meende te
signaleren dat de invloed van het CDA terugloopt. Het kan zijn dat alles op een misverstand berust,
dat zou dan heel positief zijn. Maar dan zou ik graag van de D66-wethouder horen dat hij niet
anders denkt dan zijn voorganger dacht. Dat betekent dus dat wij hier niet hoeven vast te stellen
dat een punt uit het programma van D66 in de Nota van Aanbieding is binnengeslopen. Wij horen
straks wel van wethouder Van Os of hij die trofee heeft binnengehaald of met lege handen staat.
In het algemeen hebben wij de indruk dat het college de financiële problemen voor zich uitschuift.
Het begrotingstekort, zoals dat voor 1996 wordtverwacht, valthet college niet te verwijten, althans
voor wat betreft het effect van de rijksombuigingen. Anders ligt dat bij de financiële gevolgen
van de recente bijstelling van het programakkoord tussen CDA, D66 en PvdA in verband met
de schouwburgdeal. De raad heeft daaromtrent nog geen enkele informatie. Tegen deze achtergrond
getuigt het van weinig daadkracht dat het college op dit moment niet verder komt dan de raad voor
te stellen, ik citeer: "Het sombere financiële meerjarenperspectief voor kennisgeving aan te nemen
en bij de behandeling van de Kadernota 1996 te bezien op welke wijze de dan bestaande situatie
het best tegemoet kan worden getreden"Naar onze mening hadden op dit moment al de contouren
van een nieuwe heroverwegingsoperatie moeten worden geschetst. Wie bij teruglopende financiële
mogelijkhedenzonderlastenverzwaringennieuweuitgavenwensttedoen, dient tijdig debenodigde
ruimte te scheppen door aan te geven welk bestaand beleid moet worden opgeofferd. Bovendien
geldt voor het oorspronkelijke programakkoord al, dat de ruimte voor nieuw beleid volstrekt
ontoereikend is om alle wensen te kunnen realiseren. Nu rijksombuigingen en een ambitieus beleids
programma dreigen te cumuleren in financiële rampspoed, zou van het college een minder
apathische houding mogen worden verwacht. Er zullen prioriteiten moeten worden gesteld. Dat
verdraagt geen uitstel tot komend voorjaar. Het geeft te denken dat van financiële onderbouwing
van de politieke trofeeën van CDA, D66 en PvdA nog nauwelijks sprake is, behoudens de al in
het programakkoord opgenomen globale becijferingen. Het is niet eerder voorgekomen dat de
financiële doorrekening van een programakkoord één jaar op zich liet wachten. Is het college soms
geschrokken van het open einde-karakter van een aantal afspraken? Kunnen de partijen het bij
nader inzien toch niet met elkaar eens worden? Of is er eenvoudig sprake van bestuurlijk
onvermogen? Naar onze mening had de Nota van Aanbieding, zoals dat ook bij andere gelegenheden
het geval was, een vooruitblik moeten bevatten op wat de stad in de nabije toekomst aan
bezuinigingen en wellicht lastenverzwaringen te wachten staat. In elk geval had het college een
indruk moeten geven van de wijze waarop de problemen kunnen worden aangepakt. Heeft het
college echt nog niet nagedacht over de vraag welke heroverwegingsmaatregelen moeten worden
getroffen? Kan het college de indruk wegnemen dat het tot passief afwachten is vervallen? Naast
de jaarlijks sluitende begroting geldt voor de VVD als uitgangspunt voor het financiële beleid,
dat structurele lastenverzwaringen voor de burgers achterwege moeten blijven. De belastingtarieven
mogen naar onze mening ten hoogste worden aangepast aan het C.B.S.-prijsindexcijfer. En als
