22 DECEMBER 1994
811
Een paar vragen ten aanzien van die sanctiemogelijkheid. Is het college bereid om bijvoorbeeld
de sanctiemogelijkheid nog uit te stellen, die nog even uit het voorstel te lichten en te zeggen: we
gaan het eerst nog eens een jaar proberen en dan kijken we, aan de hand van een evaluatie, of
een sanctiebeleid inderdaad noodzakelijk is? Tweede vraag: wat gebeurt er wanneer de betrokkene
niet bereid is om een contract aan te gaan, leidt ook dat tot een onmiddellijke sanctie? Derde vraag:
wanneer er al een sanctiebeleid wordt gehandhaafd, hoe denkt u dat concreet toe te passen? En
de laatste vraag: tijdens de behandeling in de commissie is gesproken over een sanctie op grond
van de wet, wordt daarmee de Algemene Bijstandswet bedoeld, of is er wellicht een hogere
regelgeving waarin toch een sanctiebeleid verplicht wordt gesteld?
De heer HEEREN
De CD-fractie vindt het raadsvoorstel opvang en inburgering van nieuwkomers, asielzoekers of
economische vluchtelingen een slecht voorstel. In dit voorstel vindt men dat voor inburgering
nieuwkomers en asielzoekers intensief sociaal begeleid moeten worden en een voorkeursbehandeling
dienen te krijgenbij het toewijzen van woningenen werk, ookwel positievediscriminatiegenoemd.
De CD-fractie is van mening dat de asielzoekers of vluchtelingen bij de opvang in de asielcentra
al voldoende intensieve voorlichting en sociale begeleiding krijgen, zoals dat verwoord is op
bladzijde vijf van het raadsvoorstel en daarna mag men toch verwachten dat de desbetreffende
asielzoeker of vluchteling zelfstandig zijn weg kan vinden. De nieuwkomers zijn de mensen die
voor gezinshereniging of gezinsvorming naar Nederland mogen komen. Men mag toch verwachten
dat de familieleden van de nieuwkomers zelf voldoende in staat zijn de nieuwkomers sociaal te
begeleiden en hen vertrouwd te maken met de Nederlandse normen en waarden. Het is echt niet
nodig om weer een zoveelste project te starten. Zelfstandigheid moet men stimuleren, niet
ontnemen. Daarom zal de CD-fractie tégen dit voorstel stemmen.
Wethouder VAN RAAK
Met betrekking tot de opmerking van de heer Schroder over het sanctiebeleid wil ik allereerst
opmerken dat het sanctiebeleid ten opzichte van deze categorie niet anders is dan het sanctiebeleid
ten opzichte van elke andere persoon die in de R.W.W./A.B.W.-situatie zit. Dus dat betekent dat
we hier geen uitzondering maken. We hebben richtlijnen van het Rijk gekregen met bepaalde
percentages waarop gekort moeten worden en die worden gewoon toegepast. Dat is vrij simpel.
Alleen, wat we hier hebben willen benadrukken is dat juist in het kader van de inburgering in zijn
algemeenheid ook bij de begeleiders het idee ontstaat, dat de nieuwkomers van begin af aan te
weinig zijn gewezen op het verhaal rechten en plichten. En juist in dit verhaal is daarvoor een
aparte paragraaf toegevoegd op pagina zeven, om dat in het totale beleid met betrekking tot asielzoe
kers, vluchtelingen, statushouders en noem maar op nog eens te benadrukken. Wij denken dat
in zijn algemeenheid onder de groep wel bekend is wat eventueel de mogelijkheden zijn, maar
dat daarnaast, in het kader van een fatsoenlijke inburgering, in het kader van een fatsoenlijke
trajectbegeleiding en ook in het kader van verplichtingen aangaan, mensen wijzen op plichten en
daarop eventueel dat sanctiebeleid loslaten, dat aspect ook benadrukt moet worden, wil het effect
hebben. Wij onderscheiden, maar dat weet de heer Schroder even goed als ik, dat in de loop van
zo'n traject, in de totale trajectbegeleiding die we nu voorstellen, er teveel mensen afhaken omdat
zich tussentijds, wegens allerlei economisch-financiële redenen of andere sociale redenen, even
een andere mogelijkheid aanbiedt op basis waarvan er op korte termijn wellicht winst te behalen
valt voor die mensen, maar op langere termijn een enorm groot verlies, hetgeen zich weer vertaalt
in een toekomstige situatie waarin dus de staat, de overheid weer hulp moet bieden, hetgeen ten
laste komt van die overheid. Dat willen wij voorkomen. Wat we hier willen garanderen is dat we
over een langere termijn, en u kent het trajectvoorstel, mensen willen begeleiden vanuit de
beginsituatie tot en met een I.T.B.-traject richting arbeidssituatie, liefst zo mogelijk met een
garantieplaats op arbeid, ofschoon dat laatste wel erg moeilijk is. Wij willen ze in dat traject
