22 DECEMBER 1994
857
ik ook nog maar even becommentariëren. Ik vind dat ook vreemd en het tekent ook een beetje
de opstelling van de PvdA. Allereerst wordt er een verwijt uitgesproken naar de kiezers, de
verkiezingsuitslag van maart zou niet goed zijn en zou leiden tot die onwerkbaarheidzonder inhou-
delijke reden voor de problemen die er zijn aan te wijzen, zonder inderdaad te zeggen dat er dood
gewoon ook inhoudelijk dingen moeten gebeuren. Het tweede dat me opviel, maar inmiddels is
ook al gebleken dat de partij daar makkelijk mee kan leven, is het pleidooi van de heer Van Raak
tegen openbare college-onderhandelingen. En wat dan opvalt is dat de achterban toch tevreden
is. Dus, waar zou de PvdA zich verder zorgen over maken? Ten aanzien van de inhoud het
volgende. Wat ik vaststel is dat er geen nieuw programakkoord is en er is niet inhoudelijk meer
gediscussieerd, althans zeker niet in de openbaarheid, heb ik moeten vaststellen. De aanleiding
voor de crisis, de heer Taks heeft dat ook al diverse malen benadrukt, is toch in belangrijke mate
de problematiek rondom de schouwburg. En ik moet ook vaststellen dat er op dit moment geen
programakkoord is waarin een deugdelijke, niet alleen financiële, niet alleen technische, maar
ook politieke oplossing voor de crisis is geconstrueerd, die aan het volk getoond kan worden. Er
is geen analyse gemaakt over waar de problemen hebben gelegen in het verleden. Er is nog steeds
geen extern onderzoek ten aanzien van de schouwburgproblematiek, terwijl een drietal fracties
twee maanden geleden er toch erg sterk op heeft aangedrongen dat dat zou moeten gebeuren. En
met name de collegecrisis zou wat ons betreft een uitgelezen moment zijn om dat juist wel te starten
en datje dan ook een deel van de problematiek aan het licht kunt brengen. Dat externe onderzoek
moet er wat ons betreft komen, maar wat ook opvalt is en dat gebeurde al tijdens de interimperiode,
dat er krampachtigheid is over het opstarten van zo'n onderzoek en dat ook door de secretaris
uitdrukkelijk wordt gepleit voor radiostilte. Kortom, het probleem moet alweer afgedekt worden
voordat het behoorlijk inzichtelijk is gemaakt. Ander beleid, en wat dat betreft zal de PvdA daar
ook nog eens goed naar moeten kijken, en minder ambitie zijn ook uitspraken die ik bij die partij
heb kunnen noteren. En dat was ook precies de visie van Groen Links. Wanneer je zegt: hier is
iets serieus mis, dan zullen we daar inderdaad eens goed de bezem doorheen moeten halen. Dat
betekent datje inhoudelijk kunt onderhandelen over een bijstelling van beleid. En ik stel vast dat
die inhoudelijke onderhandelingen er niet zijn geweest en ik stel ook vast dat die bijstellingen van
beleid in een wat verminderd terugbrengen van het ambitieniveau niet zijn gebeurd. Voorzitter,
ik vind dat een absoluut gemiste kans. Oude wijn in nieuwe zakken, kennelijk is 1994 dan een
slecht jaar geweest. Ik denk dat het college dat er straks komt mijn fractie koppijn zal bezorgen.
Programakkoord. In het citaat van mevrouw Heerkens in de Stem, van eergisteren dacht ik, wordt
verwezen naar het oude programakkoord dat door vijf partijen en daardoor voldoende breed werd
onderschreven. Laat ik heel uitdrukkelijk stellen dat net zoals de VVD, mijn fractie bereid is zich
ook in de toekomst, wat altijd is geweest, constructief op te stellen en voorstellen op hun eigen
merites zal beoordelen. Onze leidraad daarbij is echter niet het programakkoord van 12april 1994,
onze leidraad daarbij is het verkiezingsprogramma van Groen Links Breda. Onze fractie zal geen
vertrouwen hebben in het college zoals het vanavond aantreedt.
Mevrouw HEERKENS
In de raad van 24 november jongstleden hebben wij, naar aanleiding van een zich ontwikkelende
bestuurscrisis, geconstateerd dat die crisis overbodig was, omdat een aantal beleidsontwikkelingen
met voldoende steun uit de raad door het college tot stand werd gebracht. Toch werden wij gecon
fronteerd met een crisissituatie waaraan geen politieke issues ten grondslag lagen, waarbij niet
zo zeer sprake was van een politiek inhoudelijk conflict. Centraal heeft steeds gestaan de
noodzakelijkheid, later de wenselijkheid enlater weer dehaalbaarheid van de verbreding. Daarover
zijn een maand lang onderhandelingen gevoerd. Onderhandelingen, anderen hebben het ook al
genoemd, vol blokkeringen, patstellingen en andere problemen. Het moet een vreemde vertoning
zijn geweest, een crisissituatie besproken tijdens onderhandelingen waarbij niet-politieke issues
centraal stonden, waarbij het alleen nog ging over de poppetjes, het vervullen van een aantal
