30 MAART 1995 279
De heer MAAS
Aan de orde is een voorstel met betrekking tot de sanering van het B.K.R.-bezit. Het gigantische
aantal van 12.000 kunstwerken dient te worden gesaneerd. In eerste instantie kon dit voornemen
op sympathie van mijn fractie rekenen. De behandeling in de commissie leverde echter zoveel
onduidelijkheid op, dat de symphatie is omgeslagen in ergernis. Allereerst wil ik ingaan op de
communicatie. Het is een goede gewoonte om bij een zeer ingrijpend voorstel de specifieke groep
burgers, kunstenaars in dit geval, te raadplegen over een dergelijk voorstel. Dat voornemen is
verlaten. Kort na de verkiezingen was de veel gehoorde kreet: "we moeten beter luisteren naar
de burgers", maar die kreet is nu kennelijk verstomd, zo lijkt het. Het enige wat we onder het
kopje communicatie vinden, is het voornemen om kunstenaars te informeren over het besluit van
de raadDit was nog te verteren geweest, wanneer het college zich had gehouden aan de richtlijnen
van de V.N.G. met betrekking tot het saneren van het kunstbezit. Dit gebeurt echter uit
bezuinigingsoverwegingen niet. U hoort mijn fractie niet zeggen dat we per se wel moeten voldoen
aan de richtlijnen van de V.N.G., ik kan me het bezwaar van die kostenpost goed voorstellen.
Op enigerwijze had het passeren van deze richtlijnen echter gecompenseerd kunnen worden door
goed overleg met de kunstenaarsmet name door de kunstnaarsvereniging die Breda heeft, de BOA,
te raadplegen over de te voeren procedure. Deze vereniging mag met 170 leden wel representatief
worden genoemdDit is echter niet gebeurd en ik betreur deze manier van werken van deze nieuwe
wethouder in hoge mate. Zelf heb ik wel de BOA om een reactie gevraagd en die reactie, bij monde
van mevrouw Moermans, was duidelijk. Ze was enige tijd geleden betrokken geweest bij de
sanering maar had al maanden niets meer gehoord en ze zei tegen mij: de wethouder verwachtte
kennelijk kritiek. Op mijn mededeling dat het voornemen is om werk dat niet wordt verkocht te
vernietigen, reageerde zij geshockeerd. Zij sprak van een openbare boekverbranding. Door deze
handelwijze loopt de gemeente naar de mening van mijn fractie grote risico's wanneer het gaat
om schadeclaims. Zuinigheid kan zo omslaan in een kostenpost. Het werk wordt uitbesteed aan
de Artotheek, die maar moet zien hoe ze het verder aanpakt. Niet duidelijk is bijvoorbeeld of er
contact zal worden gezocht met de betreffende kunstenaar in geval van vernietiging. Ik zou daar
graag een antwoord op hebben. Het zal duidelijk zijn dat mijn fractie van mening is dat werk dat
total loss is of niet verkocht kan worden aan de kunstenaar dient te worden teruggegeven, danwel
dat de kunstenaar in de gelegenheid wordt gesteld zijn werk op te halen. Op zijn minst dient een
poging in het werk gesteld te worden de betrokken kunstenaar te achterhalen. Verder is niet
duidelijk wat er gaat gebeuren met de 7.000 werken die niet onder de saneringsoperatie vallen.
Mevrouw Boermans van de BOA liet tot slot weten vanmorgen te zijn gebeld met een verzoek
voor een gesprek met de wethouder. Dat wordt vast een heel prettig gesprek.
