30 JUNI 1995 543
Breda in Breda werkt. Afscheid nemen, afscheidsspeeches dus en vaak is het dan zo dat toch
iedereen denkt laten we de betrokkene maar ongelofelijk de hemel in prijzen, alhoewel ik vind
dat zowel de loco als ons oudste raadslid toch ook wel kritische noten hebben laten vallen. En
ikzelf heb altijd gedroomd om eens een functioneringsgesprek met jou te mogen hebben, in
plaats van jij met mij, dus ik zal mij deze kans ook niet laten ontgaan. Je betekenis voor Breda,
vind ik, is onderschat. Je netwerk in Den Haag heeft in mijn ogen ongelofelijk veel opgeleverd
voor Breda en zeker als je bekijkt dat Breda toch enigszins een in zichzelf gekeerde stad is,
zowel politiek gezien, maar ook ambtelijk. Ook je nevenfuncties hebben Breda sterk gepro
moot. En tegelijkertijd is daar ook vaak veel te veel kritiek op geweest. Teveel functies, teveel
weg. En ikzelf heb dat altijd behoorlijk veel flauwekul gevonden. T.V.-opnamen zijn namelijk
vrij snel en efficiënt gemaakt, je kan er een paar op een dag doen. Nadeel is dat ze gespreid
worden uitgezonden, waardoor een beeldvorming ontstaat alsof de burgemeester meer weg is
dan dat hij er is. En ik vond het daarom zo ten onrechte omdat je je als burgemeester meer dan
ooit tussen de burgerij van Breda hebt bevonden en ik vind dat menig politicus en menig
ambtelijk topambtenaar daar een voorbeeld aan zou kunnen nemen. Als bestuurder, in het
bijzonder voor je eigen portefeuille, heb ik altijd gewaardeerd datje steeds wist watje wilde. Ik
was het vaak niet met je eens maar ik hield ervan een bestuurder te ontmoeten die een duidelij
ke koers en een duidelijke visie had. En we hoeven maar te noemen, en het is door de voor
gaande sprekers ook al genoemd: de gemeentelijke herindeling, het gewest West-Brabant,
H.S.L. en evenementenbeleid zijn daar typische voorbeelden van. En ik heb ook gewaardeerd
datje bij de oplossing van probleemsituaties, en we hebben ze, dacht ik, onlangs nog in onze
stad gehad, datje daar zeer kordaat optrad en de confrontaties ondanks de nadelige persoonlijke
gevolgen niet uit de weg ging. Dan het gemeentelijk politiek niveau. Ook dat is gememoreerd.
Ik heb als buitenstaander in Breda mij wat verbaasd over de vele politieke crises die wij hier
meemaken. Overigens vind ik datje daar vrij adequaat in handelde en datje macht in dezen als
burgemeester vaak door buitenstaanders schromelijk werd overschat om daar wat aan te doen.
Mijn voorgangers hebben het gezegd: datgene watje hebt geprobeerd te doen, was volgens ons
allen een goede stap. In de commissie Algemene Zaken was je zeer dominant aanwezig, viel
mij op. Enerzijds door de aanwezigheid van ongelofelijk veel zwijgende ambtenaren, en dat
moesten ze ook vooral blijven doen, en anderzijds door je doceertalent. Wel moeilijk voor
raadsleden om dan in tweede instantie in zo'n vergadering nog terug te komen. En dan hebben
we de raad. Het was geen Tweede Kamer en ik heb altijd getwijfeld of je ze nou hoger of lager
inschatte. Ik vond in ieder geval opmerkelijk datje de laatste tijd aanmerkelijk minder stuurde
en makkelijker was dan daarvoor. Het betekende overigens, daar ben je, denk ik, mede debet
aan, en voor een secretaris is dat zeker een lijdensweg, zeer langdurige vergaderingen waarbij
ik overigens zal missen aan het eind van die vergaderingen en 's nachts onze bijzondere kopjes
thee en koffie. Dat geldt overigens niet voor al die oliebollen die af en toe rond onze oren
vlogen. En tenslotte Ed, nog een aantal eigenschappen waarvan ik vind datje ze toch wat moet
bijschaven. Teveel bezig zijn met zaken die je specifieke belangstelling hebben en daarmee
zaken voor jou van minder belang, maar voor anderen van een groot belang, en ik denk in het
huidige bestuurders- en werkveld hier aan sociale en welzijnszaken, dat je die wat uit het oog
verloor. Ook was het zo dat je, als zaken niet snel genoeg opschoten, je soms nog wel je
interesse dreigde te verliezen en dan denk ik aan de gemeentelijke reorganisatie. En ik behoor
ook tot de personen die vonden dat je af en toe een wat tè persoonlijke profilering aan de dag
legde. Mogelijk hebben deze eigenschappen er ook toe geleid datje minder alert reageerde bij
spanningen tussen het politieke veld en het ambtelijk apparaat. En dan denk ik bijvoorbeeld aan
kwesties als het Chassé Theater, Chassé-terrein en de Nieuwstraat. Vanuit politiek niveau, en u
begrijpt dat ik van deze mogelijkheid mooi gebruik maak, ging in deze kwesties vaak publieke
lijk de beschuldigende vinger naar het ambtelijk apparaat. En dat terwijl er toch zoiets bestaat
als politieke verantwoordelijkheid en het goed of slecht functioneren van ambtenaren een zaak
