19 december 1996 729
Procesmatig is het jammer dat het massaal enthousiasme dat aanwezig was bij de start en bij de
eerste stappen van de prijsvraag voor het terrein, eigenlijk vrijwel volledig is weggeëbd. Wat zijn
daarvan de oorzaken? Natuurlijk kun je zeggen: de slepende besluitvorming, waavoor wij hier
met zijn allen verantwoordelijk zijn, maar ik denk dat het toch ook te maken heeft met het ontwerp
zelf, het ontwerp van Xavier de Geyter, dat toch bij de burgerij gemengde gevoelens oproept.
Wij denken dat met name de architectuur, eerdere sprekers hebben dat ook gezegd, van de diverse
gebouwen zeer kritisch zal moeten worden bekeken om het draagvlak voor deze nieuwe binnen-
stadsbuurtte vergroten. Ik wil dan nog speciaal de museumwoningen noemen. Samenvattend:
wij gaan met gematigd enthousiasme akkoord met dit voorstel, vooral omdat het een uitvloeisel
is van een eerdere besluitvorming. Over de stedenbouwkundige opzet zijn de besluiten feitelijk
genomen, daarop kunnen we nu niet meer terugkomen. Ik begrijp ook niet waarom GroenLinks
nu weer daarop terugkomt. Zij hebben al eerder allerlei rare stappen gemaakt in hun denken. Nu
komt er dan weer een voorstel om alles opnieuw overhoop te gooien. Ik vind dat je dat qua
besluitvorming gewoon niet kunt maken. Ook wij hebben een aantal vraagtekens, maar gezien
de besluitvorming die we hebben gedaan over de opzet en over het plan van eisen, denk ik dat
we, met alle aandachtspunten, toch akkoord moeten gaan.
De heer BOER
Wie van de oude raad, en dan bedoel ik de raad van 1990-1994, had ooit kunnen denken dat dit
onderwerp een raad verder op hetzelfde moment, namelijk de laatste vergadering van hun periode,
zou worden behandeld? Zo grillig is het verloop van de politiek. Toen wij aantraden in 1994 kregen
wij een bijna vastgelegd traject voor ons, waarbij werd aangestuurd op Bhalotra en, dat hebben
wij herhaaldelijk gezegd, waarbij de raad volledig was uitgespeeld, uitgeschakeld. Wij hebben
ons uiterste best gedaan om dat te corrigeren, tegen de wil van de bewoners in, wat ons heel veel
pijn heeft gedaan. Maar wij hebben toch gemeend dat het plan dat Koolhaas had meer recht deed
aan een aantal zaken. De bewoners hadden vooral commentaar op het Nonnenveld van Koolhaas.
Maar wij hebben ook herhaaldelijk aangegeven dat dat buiten de competitie viel. Eigenlijk was
daarmee het grootstebezwaar van de bewoners omzeild. Straks krijgen we een nieuwe raadDaarin
zitten 22 nieuwe mensen. Ik moet zeggen dat wij niet verbaasd zullen zijn als straks bij de volgende
raad, en dat is straks over tweeënhalf jaar, dit plan er nog zou liggen, want dat is nu eenmaal het
lot van plannen. Ook de vorige raad had zich niet kunnen voorstellen dat dit nog steeds niet
afgewerkt zou zijn en dat Bhalotra niet gebouwd zou zijn. Over het plan zelf het volgende. Dit
was onze eerste keuze, toen wij de plannen zagen. De ruimte, het groen. Ik kan me herinneren
dat ik ooit nog een keer de tekst heb gehoord: dankzij de kazernes is de binnenstad zo ruim en
niet volgebouwd. Ik denk dat dat nog steeds geldt. Wij hebben een drietal grote kazernes en dankzij
die kazernes is er nog voldoende ruimte en kunnen we die op een juiste manier invullen. Toen
wij de eerste plannen die met de competitie meededen zagen, kozen wij dus voor Koolhaas. Toen
dat uiteindelijk dan als enige plan doorging, zij het in een wat andere samenstelling van
ontwikkelaars, waarvoor wij ook zelf hadden gekozen, werden wij geconfronteerd met een aantal
zaken waarvan wij echt schrokken. Een jaar later bleef van het frivole en grappige van Koolhaas
eigenlijk wat ons betreft niet veel meer over. De schuine flats bleken bouwkundig niet haalbaar.
Ik heb in de commissie al gezegd: ik dacht dat Pisa al zo'n 500 jaar geleden was gebouwd en wat
toen kon moet ook nu kunnen. Maar het bleek niet mogelijk. Ik denk dat het vooral niet mogelijk
is vanwege het krappe budget. Zoals we weten is er nog een ander plan op het Chasséveld
gerealiseerd dat hier dan niet bijgaat, maar ik noem dat maar het grote zwarte gat van het
Chasséveld waar heel Breda in verdwijnt. Wij hebben dat ook herhaaldelijk betoogd. Toen het
Chassé Theater nog maar 4 miljoen zou gaan kosten, zeiden wij: dat gaat niet goed, toen het
5 miljoen zou gaan kosten, zeiden wijdat gaat niet goed, toen het 6 miljoen zou gaan kosten,
zeiden wij: dat gaat niet goed, en nu kost het 8 miljoen per jaar. Er gaat structureel 4 miljoen
meer in dat zwarte gat van het Chasséveld.
