19 december 1996
759
Ik wens u veel succes in uw mooie eigen bedrijf. We hopen daar nog veel producten van te zien,
op welke wijze dan ook.
Mevrouw Nico lig. Zij is hier niet, maar ik spreek toch graag in haar richting. Zij is lid van
GroenLinks, lid van de commissie S.A.W. onder andere. Zij toonde veel inzet, ze kwam altijd
op vergaderingen, en de positie van minderheden en vrouwen had haar bijzondere aandacht. Ook
had zij veel aandacht voor hetgeen in de wijk gebeurde. Zij bezocht dan ook veelvuldig buurtcomités
en dergelijke en zij bracht hetgeen zij daar hoorde ook in de fractie.
De heer Ong. U bent bijna twee jaar lid van deze raad. U bent op 26 januari 1995 hier gekomen.
U was lid van de commissies A.Z., O. en V. en S.A.W. U bent eigenlijk de Benjamin van de
raad, wellicht niet in leeftijd, maar wel in zittingsduur. Uw invalshoek, vooral vanuit uw eigen
beroep als jurist, hebt u hier laten zien, een oog voor het detail en de letter. De combinatie van
het raadswerk en uw beroep was niet altijd gemakkelijk. Dat betekende dat het een moeilijke com
binatie was. U werkte namelijk buiten Breda. Als de emoties hoog opliepen wist u met een
relativerende opmerking vaak een einde aan de spanning te brengen. Wij danken u daar hartelijk
voor.
Dames en heren, het is mij een waar genoegen om degenen die afscheid nemen het boek aan te
bieden van Yvonne Né, alsmede de bijbehorende compactdisc van Daan Manneke. Wil, die de
personificatie is van deze raad, zal ze namens mij aan u overhandigen met een krachtige handdruk.
Zij heeft gezegd dat ze ook namens mij u de hand zal drukken, maar ik zal dat straks zeker niet
nalaten. Ik meld voorts, dames en heren, dat u bij uw vertrek straks, op welk moment dat ook
zal zijn, want wij gaan zo dadelijk nog met elkaar het glas heffen, bij de uitgang van het gebouw
het kerstpakket zult aantreffen dat u is bereid en dat u straks kunt meenemen. De groepsfoto is
gemaakt. Tenslotte wil ik nog graag zeggen dat ik ook degenen die niet definitief afscheid nemen,
heel hartelijk wil bedanken voor hun inbreng, hun inzet en de enorme hoeveelheid tijd, de
disproportionele tijd, die men heeft besteed aan dit werk, want ik heb gezien wat u vaak naast
uw normale werk hier aan werk hebt verzet. Dat kan alleen maar groot respect afdwingen. Ik dank
u daarvoor zeer en ik wens u alvast, want dan hoef ik niet echt het laatste woord te hebben, dat
wil ik de heer Van Heusden geven, een gezegend Kerstfeest, vrolijke kerstdagen, en een goede
jaarwisseling. We zien elkaar in die periode wellicht nog hier en daar terug, maar officieel als
raad nemen wij nu van elkaar afscheid. Ik geef het woord dan nu aan de heer Van Heusden. Dank
u zeer.
De heer VAN HEUSDEN
Voorzitter, mag ik u in de eerste plaats danken voor de vriendelijke woorden die u tot ieder van
ons hebt willen richten. Het is geen eenvoudige zaak om namens een zo heterogeen gezelschap
te spreken zonder uitsluitend in clichés te vervallen. Onvermijdelijk zal mijn verhaal dan ook wat
persoonlijk gekleurd zijn. Dat betekent natuurlijk ook dat niet iedereen zich helemaal herkent.
Men moet mij dat voor deze keer dan maar vergeven. Als ik terugkijk op de afgelopen periode,
en dan bedoel ik eigenlijk al vanaf 1990, dan springen er voor mij twee zaken uit. 1. de
verhoudingen in de raad, en 2. de hectische omstandigheden waaronder veelal de besluitvorming
moest plaatsvinden. Ten aanzien van het eerste punt is er natuurlijk sprake van een merkwaardige
stand van zaken. Enerzijds die scherpe tegenstellingen sinds 1994, die de kwaliteit van het
raadswerk dikwijls ernstig hebben aangetast, en ondanks dat zijn er aan de kant van de scheidslijn
waar het overgrote deel van de raad zich bevond, steeds betere persoonlijke verhoudingen.
Misschien moet ik niet zeggen 'ondanks' maar 'dankzij'. Dat is verheugend, want laten we het
belang, ook het politiek belang, van goede verhoudingen niet onderschatten. Het tweede punt,
de grote druk waaronder besluitvorming tot stand moest komen, is natuurlijk vooral een gevolg
van de stroomversnelling waarin Breda sinds 1990 is terechtgekomen. Ongelooflijk veel zaken
moesten worden aangepakt, veelal vanuit een aanzienlijke achterstandssituatie.