24 april 1997
sleuteltje. Als je hem maar juist draaide, dan hield hij vanzelf op. Toen dacht ik: dat zou misschien
ook wel eens makkelijk kunnen zijn voor wethouders. Ik zag u heel de tijd al tasten naar de micro-
foonknop, omdat u dacht: ze is klaar. U heeft nog niet de juiste draai gevonden met het sleuteltje,
maar oefening baart kunst.
De VOORZITTER
De wethouder laat zich in genen dele opwinden. Ik ken haar heel goed intussen.
Mevrouw CROFT-MITTELMEUER
Eventjes terug naar het voorstel zoals het erbij staat. Er was ooit in een ver verleden een mooi
sprookje, een bestemmingsplan, en dat heette Heilaar-Steenakker. En dat was best goed doortim
merd en goed besproken. Het was in ieder geval een geheel. Het ene hing vast aan het ander. Maar
goed, zo gaat het hier in deze stad. Dan wordt er een beetje in geknipt en gesneden, want sommige
stukken hebben blijkbaar meer haast dan andere. Toen kregen we dus een bestemmingsplan Hei
laar, een bestemmingsplan Westerpark en een stuk Steenakker. Het bestemmingsplan Heilaar is
vastgesteld door de vorige raad in 1992, er heeft een aantal artikel 19-procedures gelopen, waaron
der tweemaal de meubelboulevard, en het I.A.B.C. De Westtangent komt er nu aan. De kantoren
zijn geweigerd. En zo kun je een hele trits van dat soort zaken opnoemen. De vraag die je je hierbij
moet stellen is de volgende. Normaal is een bestemmingsplan er om vooruit te kijken. Dat heeft de
heer Boer terecht in de eerste termijn proberen aan te geven. As je al in 1984 weet dat je daar een
weg moet aanleggen, dan leg je daar een voorbereidingsbesluit neer, en dan ga je een bestemmings
plan maken. Dan wachtje niet tot 1992. Dat is een overschrijding van termijnen, zal men denken.
Het is heel typerend. Het bestemmingsplan heeft zo lang geduurd, en als het dan wordt afgeschoten
bij de Raad van State, terecht, want er waren bezwaren ingediend, ook over de Westtangent, dan
moetje niet zeggen: het is nu een prachtige herkansing, want straks komt er een artikel 19-procedu-
re en dan moeten we dus terug naar de bezwaarmakers. Neen, de bezwaarmakers hebben zich van
het begin af aan verzet tegen een aantal aspecten van het bestemmingsplan en zij zitten er niet op te
wachten om via een verkorte procedure eigenlijk de pas te worden afgesneden. Want dat is een
artikel 19-procedure nog steeds. Ik weet dat er een aantal mensen in de raad is dat het nogal pro
moot om het als enige middel te gebruiken, maar ik kies nog steeds voor een goede manier van
omgaan met de burgerij, een goed bestemmingsplan en alle goede procedures, en dus niet al die
haastklussen. Ik denk ook niet datje nog enige urgentiepunten ergens vandaan kunt toveren. Als er
een urgentie is, dan is er een urgentie. Het college moet het zichzelf aantrekken, en daarvan mogen
nu dus niet de burgers de dupe zijn. Dat is ook de reden waarom wij tegen het voorstel zullen
stemmen. Niet omdat wij in principe tegen de Westtangent zouden zijn, want wij geloven wel
degelijk dat de Haagse Beemden een betere ontsluiting moet krijgen dan zoals het nu is geregeld,
maar ik denk niet dat je het op een artikel 19-procedure moet laten aankomen. Dit vraagt de ko
ninklijke weg.
De heer KWISTHOUT
Een korte stemverklaring. Ik heb over dit punt uitvoerig gesproken met mijn steunfractielid, dat de
bewuste commissievergadering heeft bijgewoond. Wij hebben een afweging gemaakt tussen aan de
ene kant de milieubelangen, de belangen van de bewoners van het gebied, en aan de andere kant het
feit dat Tuinzigt toch wel om een ontsluiting schreeuwt, en Westerpark ook. En ondanks het feit dat
wij met de procedure niet helemaal gelukkig zijn, krijgt het college wat dit betreft toch het voordeel
van de twijfel van de SP.
De VOORZITTER
Dat is heel bijzonder.
282
