25 SEPTEMBER 1997
478
Wethouder VAN OS
Namens het college wil ik reageren op het voorstel van mevrouw Croft en de toelichting die zij zojuist
heeft gegeven. Het is niet aan de orde dat er geen regels zijn op dit terrein. We hebben daarvoor het
Ambtenarenreglement tot onze beschikking, en er zijn enorm veel, ook beschreven, vormen wanneer
wel of niet tot ontslag mag worden overgegaan, en welke verplichtingen daaraan wel of niet voor de
werkgever zitten. Eén van de belangrijkste verplichtingen, watje ook doet, is dat er een inspanningsver
plichting is van de gemeente om te komen tot herplaatsing van een ambtenaar. Als we dat niet doen,
zullen we bij de rechter altijd aan het kortste eind trekken, tenzij er van een zeer uitzonderlijkfunctioneren
sprake is, en dat dan in negatieve zin. Pas in dat geval is er een vorm van strafontslag aan de orde. Hier
is een normale inspanningsverplichting van het college aan de orde, en wij doen dat ook. Misschien
is het goed om nog even aan te geven dat wij de afgelopen jaren een aantal normale herplaatsingen in
deze gemeente hebben gehad. U moet dan aan tientallen denken. Zij zijn gewoon binnen de diensten
en binnen het apparaat verplaatst. En dat heeft er in ieder geval niet toe geleid, zoals in het raadsvoorstel
wordt gesuggereerd, dat dit gemeenschapsgeld kost en allerlei regelingen. Het is duidelijk dat die lijst
van herplaatsingskandidaten juist door die inspanning op dit moment enorm kort is, en die lijst is zelfs
na de gemeentelijke herindeling nog kort, omdat er enorm veel energie is gestoken in het goed tot stand
laten komen van de herplaatsingen. Begrippen als 'passend' worden dan niet alleen door het Ambte
narenreglement gedefinieerd, maar ook door de bonden, zoals bijvoorbeeld in het Sociaal Statuut is
afgesproken. Daarin vindt u, mevrouw Croft, ook leeftijdsgrenzen terug en de daarvoor te nemen
maatregelen. Op dit moment heeft de gemeente Breda ongeveer 28 mensen in wachtgeld, die in de afge
lopen vijfjaar in wachtgeldregelingen zijn terechtgekomen. Dit aantal is niet echt groot. Zij kosten ons
ongeveer 500.000,--. Als u daar een normale regeling tegenover zet, namelijk dat we daarvoor zouden
moeten verzekeren, dus in het kader van de WW-uitkeringen, dan zou ons dat ruim 2 miljoen kosten.
Wij zijneigenrisicodrager, en dat is ook de reden waarom u bij wachtgelduitkeringen altijd hoge bedragen
hoort, omdat dat evident is gelet op datgene wat wij verplicht zijn, omdat de mensen geen recht hebben
op WW. Ik wil u erop wijzen dat de gemeente Breda er op die manier mee aan de slag is. Wij hebben
nog ongeveer zeven mensen in wachtgeld die gekort worden, omdat zij naar andere banen zijn toegeleid.
Ook dat is een normaal procesIn dat verband vind ik de namen die in het raadsvoorstel worden genoemd
volstrekt niet op zijn plaatsEr wordt ook nog iets gezegd over de regeling die met mijnheer Ten Zijthoff
is afgesproken. Er is in de commissie nadrukkelijk over het algemeen in principe in openbaarheid
gediscussieerd. De woorden van mevrouw Croft: riante bedragen en dergelijke, zou ik zeer ver van
mij willen werpen. Er is absoluut geen sprake van een gouden handdruk. Integendeel, mevrouw Croft
heeft in de commissie zelfs voorgesteld om er meer geld voor uit te trekken. Ik wil haar daar toch nog
even aan herinneren. Ook de regelingen, die daarop betrekking hebben, zijn normaal. In de richting
van de heer Schroder het volgende. Ik vind het jammer dat hij nu een wat ander standpunt inneemt dan
hij in de commissie heeft ingenomen. Want ook daar zeihij: nietteveel achteromkijken, nietzwart-op-wit
en de regeling op zich beoordelen.
Mevrouw CROFT-MITTELMEIJER
Ik wil nog even ingaan op datgene wat ik in de commissie heb gezegd. Ik heb gezegd: ik zou hebben
gekozen voor een gewone ontslagprocedure. Als het in het ergste geval tot een gigantische afkoop was
gekomen, dan zou ik dat risico met liefde en plezier hebben gedragen. Dat had ik eerder voor lief
genomen, want dan was je van de man af geweest, en dan was je duidelijk geweest. Dan ben je voor
iedereen eerlijk bezig. Je zegt gewoon: we hebben geprobeerd hem te herplaatsen, maar hij kon niet
gaan borden wassen, hij kon niet de vloer gaan vegen in het Stadskantoor, hij kon ook geen werk op
de typekamer gaan doen. Prima, er was dus geen plaats voor die man. Fijn, dan gaan we een andere
baan voor hem zoeken, we gaan er nog outplacement op gooien. Dat is ook niet gelukt, dan ben je klaar.
Dan ga je naar de rechter toe en dan vraag je een ontbinding van de arbeidsvoorwaarden, en dan zijn
daar de regelingen voor. Dat vind ik op een structurele manier omgaan met het personeelsbeleid, dan
weet iedereen waaraan en waaraf. Nu lijkt het erop dat mijnheer Ten Zijthoff, juist door zijn politieke
bekendheid en, zoals mijnheer Schroder dat zegt, door het schofferen van het college en de raad, het
