28 en 30 OKTOBER 1997
497
negatieve ervaring verandert geborgenheid in angst, rechtvaardigheid in boosheid en zingeving
in verdriet. Vooruitgang is daarom slechts mogelijk via de weg van bewustwording via positieve
communicatie. Communicatie betekent per definitie inspraak en medezeggenschap. Het college
zal daarom moeten openstaan voor en zich rekenschap moeten geven van al hetgeen in de burger
maatschappij leeft. Het college zal niet langer vanuit zijn ivoren toren moeten besturen, maar serieus
moeten luisteren naar de Bredase bevolking. De Parel van het Zuiden heeft zich als taak gesteld
om als spreekbuis te fungeren voor diezelfde bevolking. Op zijn eigen manier probeert de Parel
van het Zuiden duidelijk te maken wat er leeft in de gemeenschap. Hierbij moet worden
geconstateerd dat de maatschappij niet alleen een verzameling is van regels en afspraken. Neen,
de maatschappij is dynamisch en door creativiteit schept men nieuw leven. Het is daarbij
vanzelfsprekend dat men de achterban de mogelijkheid moet bieden om inspraak te leveren. En
de achterban levert deze inspraak. Want communicatie tussen gelijkwaardige gesprekspartners
levert meer op dan ambtelijke brieven met een nietszeggende inhoud. De afgelopen jaren zijn wij
de straat opgegaan en wij hebben de ongenoegens van de burgers op het gebied van onveiligheid,
criminaliteit, uitbreidingsplannen en leefbaarheid vertaald in moties, ingezonden brieven en vele
noodzakel ij ke interruptiesAchter een bureau kunnen plannen worden uitgewerkt, die in de praktij k
niet werken. Alleen door positieve communicatie zal men deze plannen kunnen toetsen op de werk
baarheid. Om maar eens een voorbeeld te geven: het kan bij het districtsgewijs werken niet de
bedoeling van de Sociale Dienst zijn geweest dat een zelfstandige in spé, wonend in Breda-Zuid,
wiens belangen tot voor kort werden behartigd aan de Vlaszak, daarna wordt overgeheveld naar
Ulvenhout, maar voor een aanvraag voor bijstand voor zelfstandigen een aanvraag moet indienen
in Prinsenbeek. Terecht worden er dan ongenoegens kenbaar gemaakt. Maar positieve communicatie
zal ertoe leiden dat deze klachten serieus worden genomen. Hanteer liever de logica van het gevoel.
Houd rekening met deze vorm van democratie en neem inspraak en medezeggenschap serieus.
Wij, van de Parel van het Zuiden, zijn de voelhorens van de bevolking. Eén knipoog zegt soms
veel meer dan uren praten. Om af te sluiten nog een uitspraak van de professor: "Waarneming
zonder begrippen is blind. Begrippen zonder waarneming zijn leeg."
De heer BOER
Na deze filosofische verklaring van mijn voorzitter over de noodzaak van de drie hoofdpunten
van ons verkiezingsprogramma, wil ik hier wat concreter ingaan op de Begroting 1998. De eerste
begroting van groot BredaWij zijn altijd tegenstander geweest van de herindel ing en de voormalige
randgemeenten weten inmiddels waarom. Ondanks de 17 raadsleden, die zij in de raad hebben,
verloederen hun dorpen zienderogen en verdwijnen langzaam in het onkruid. Er is immers geen
geld voor onderhoud, want dat is allemaal naar cultuur gegaan: 23 miljoen per jaar. En de 17
ex-dorpelingen in deze raad hebben daarmee van harte ingestemd. Hun tranen zijn dan ook
krokodillentranen. Dat zullen ze beslist en terecht merken bij de volgende verkiezingen. Maar
toch nog even terug naar de Begroting 1998. Voorlopig is die nog sluitend, maar of dat na de
aanvallen van VVD, CDA, D66 en Breda '97 nog zo blijft is een vraag. Vooral de VVD wil, en
dat is vanavond wat minder duidelijk dan in de commissie, door een rekenfoutje in plaats van
200.000.— en gat van 2 miljoen schieten. Wat ons betreft het grootste gat dat een coalitiepartij
ooit in een begroting heeft willen schieten. Als oppositie steunen wij de VVD hierin echter van
harte. Ook wij zijn het absoluut niet eens met de verhogingen. Maar onze grootste grief tegen
deze begroting is toch dat de Bredase bevolking weer eens niet heeft mogen meebeslissen. Zij
kreeg niet eens inzicht in deze begroting. De BIEO (begroting in één oogopslag), die daarvoor
had kunnen zorgen vond dit college overbodig. De burgers moeten wel steeds opnieuw maar meer
betalen en zij hebben geen enkele invloed op de uitgaven. Voor dit college zijn de burgers van
Breda alleen maar melkkoeien die wel boos mogen loeien, zolang ze maar gemolken kunnen
worden. Verder lijken de totale uitgaven van/830 miljoen, waarvan/ 100 miljoen kapitaalslasten
en 200 miljoen personeelskosten, redelijk verantwoord te zijn. Toch zijn talloze problemen van
de Bredanaars niet opgelost. Het parkeren in Breda is een nog steeds terugkerende ergernis.
Ondanks de door ons bereikte verlaging van de parkeerkosten bij het belastinggebouw. De door
ons al jarenlang gevraagde familiekaart voor de burgers in de binnenstad is er nog steeds niet.
Inspraak in Breda is nog steeds een wassen neus. Vraag dat maar aan de burgers van de Haagweg,
