6 FEBRUARI 1997
53
betreft ook met name moeten worden ondersteund door de grote gemeenten, waar inderdaad de
werking van dat beleid het afgelopen jaar heel duidelijk voelbaar is geweest. Wij kunnen ons hier
in Breda ook geen commissievergadering voorstellen, waarin niet wordt geconstateerd dat wij
inderdaad zoeken naar oplossingen, maar dat wij eigenlijk moeten vaststellen dat het een zeer
moeizame weg is, waarbij ook de gemeenten langzaamaan in de problemen komen. Ik denk dat
een krachtig signaal aan het Rijk, gesteund door een heleboel gemeenten, ondersteunend kan werken
in de richting van minister Melkert, in de richting van het zittend kabinet. Zij moeten weten dat
wij het op deze manier niet redden en dat er een handreiking van het Rijk moet komen. Ik wil
u graag een constatering in herinnering roepen, die u vaak in de commissie doet, namelijk dat
het rijksconsulentschap de regels voor wat betreft de wijze van uitvoering door de gemeenten
ontzettend strak aantrekt. Dit geldt zowel voor de bijzondere bijstand, als voor de algemene
bijstand. Het gaat dus om het totale bijstandsbeleid. Daartegenover mag dan ook een signaal van
de gemeenten komen, waarin wordt aangegeven dat wij aan het zoeken zijn naar een mogelijkheid
tot uitbreiding, dat wij zelf onvoldoende beleidsruimte krijgen om daarin te voorzien, maar wel
dagelijks worden geconfronteerd met de noden. In Groningen heeft de raad het college opgedragen
om hun motie niet alleen kenbaar te maken aan het kabinet, maar daarmee ook de boer op te gaan
in de richting van andere grote gemeenten, om datzelfde geluid zo krachtig mogelijk te laten
doorklinken. Ik kondig u nu reeds de motie aan, die ik in de tweede termijn zal indienen. Ik geef
alle andere fracties graag de gelegenheid om na een korte schorsing alsnog hun steun voor deze
motie te betuigen.
De VOORZITTER
U geeft die motie nog niet in onze handen? Ik begrijp dat u die nog even achter de hand houdt.
De heer SCHRODER
Ik ronsel handtekeningen.
De heer BOER
Wij hebben zojuist een aanvulling gekregen op het Beleidsplan Algemene bijstandswet, maar ik
denk toch dat er iets fout zit. Bladzijde 4 van het oorspronkelijke verhaal is blanco, en hier
beschreven. Dat geldt ook voor bladzijde 5. Als u dan doornummert, zal bladzijde 17 van de
aanvulling bladzijde 16 moeten worden, of u heeft ergens anders een blanco bladzijde. Dat is
natuurlijk een kwestie van haast. Haast heeft dit stuk zeker gehad.
De VOORZITTER
Mag ik u vragen om iets meer in de microfoon te spreken. U bent namelijk voor een aantal
raadsleden niet verstaanbaar, hetgeen zij betreuren.
De heer BOER
Voor het eerst in mijn achtjarig lidmaatschap van deze raad, heb ik een vergadering bijgewoond
van de commissie SAW. Ten opzichte van mijn eigen commissies, die ik al jaren volg, zoals
Middelen en Milieu, zou SAW een zogenaamde zachte commissie zijn. Wat heb ik mij daarin
vergist. Het gaat er hard aan toe en de onderwerpen treffen de burgers ook hard. Ik zal dan in
het vervolg ook spreken over de commissie SAW als een keiharde commissie. Keihard. Want,
anders dan bij mijn eigen commissies, wordt niet in het begin gevraagd of er insprekers zijn. Dat
ben ik zo gewend geraakt. En zeker bij een onderwerp als de nieuwe Bijstandswet verwachtte ik
veel insprekers. Maar ze waren er niet. Dat kwam natuurlijk doordat wij de stukken pas twee dagen
van tevoren ontvingen. Het is zeker een onbelangrijk stuk, dacht ik. Ik ben gewend dat zo'n stuk
dan niet meer wordt behandeld. Ik heb mij weer vergist. Het was wel degelijk een belangrijk stuk
en het had al in januari moeten worden behandeld. Dus niets afvoeren, maar adviseren. Geen
contact vooraf met onze eigen achterban, zoals wij dat zijn gewend. Maar ook vooraf geen contact
met belangengroepen. Onder het kopje "Communicatie" staat: n.v.t. Niet van toepassing, dus.
Communicatie over het Beleidsplan Algemene bijstandswet 1997 is naar het oordeel van dit college
niet nodig. Wij zijn er meer dan verbaasd over dat de inspraak keihard wordt afgewezen. Maar
