21 en 22 APRIL 1998
162
gemeenten moesten hiervoor werk doen zonder geld. Indien dat binnen een normale werkver
houding zou gebeuren, dan zou dat op basis van een CAO onmogelijk zijn. Wij pleiten dan
ook voor een soort CAO voor gemeenten, waarbij werk en betaling tegen elkaar worden
afgewogen. En als het Rijk de gemeenten meer werk opdraagt, dan moet daarin ook gelijk
worden vastgelegd hoe die overuren moeten worden betaald. Nu blijkt dat de gemeenten dat
geld bij de burgers moeten halen, en het Rijk intussen mooi weer speelt door de belastingen te
verlagen. Een typisch schijnheilig paars beleid, waarbij de burgers worden bedrogen. Maar ze
doen dat in Den Haag zo handig, dat de burgers ze nog dankbaar zijn ook, gezien de
prognoses van de verkiezingen. Van dit sterke a-sociale beleid zakt ons echter de broek af. De
gemeenten kunnen de taken niet meer aan en bezuinigen op belangrijke zaken, zoals bijvoor
beeld de infrastructuur en het onderhoud van wegen en pleinen. Tegen dat laatste hebben
vooral de nieuw ingelijfde burgers geprotesteerd. En terecht. Om toch meer geld te krijgen
zijn er twee mogelijkheden. Of de belasting verhogen, of met minder personeel gaan werken.
Wij hebben al vaker aangegeven dat dit laatste onze voorkeur heeft. 10% minder personeel in
vooral de hogere posities levert ongeveer 15 miljoen per jaar op. Dat geld hebben we hard
nodig, om bijvoorbeeld meer sociale koopwoningen te bouwen, want inmiddels is gebleken
dat huren uit is, om meer ouderenappartementen te bouwen, want daaraan is dringend
behoefte, om de trojka's meer buurtgebonden budgetten te geven, zodat zij sneller zaken
kunnen doen in de districten. Ook is er dan geld om de buurt- en dorpsraden, nadat die via
democratische verkiezingen zijn gekozen, met presentiegelden hun belangrijke bestuurswerk
te kunnen laten uitvoeren. Samen met de trojka's moeten zij de buurtbudgetten beheren. Dan
zou er ook geld zijn, en dit is voor ons een belangrijk punt, voor de burgerwachten. De
burgers zijn het meer dan zat dat zij elke dag met angst en beven moeten afwachten wat er nu
weer in hun buurt gebeurt. De verhalen die wij uit de wijk ontvangen staan recht tegenover de
uitslag van de burgerenquête, waaruit zou blijken dat het veiligheidsgevoel is toegenomen.
De heer KRUITHOF
Bij interruptie. Wat zijn burgerwachten? Wachten die door de burgers zijn aangesteld?
De heer BOER
Burgers die zichzelf bewaken of beschermen. Wat is toegenomen, is de moedeloosheid en de
angst om aangiften te doen. Wekelijks horen wij verhalen van burgers die bang zijn om een
klacht in te dienen, omdat zij dan stenen door de ruiten krijgen of met molotovcoctails
worden bedreigd. Het zijn echt niet alleen de Marokkaanse jongeren die dit doen. Natuurlijk
vormen de Marokkaanse jongeren een apart probleem, gezien het aantal ontspoorde jongeren
binnen hun cultuur. De pogingen van de PvdA om daaraan wat extra's te doen onderschrijven
wij graag, zeker omdat wij het probleem in de Heuvel als eerste hebben aangekaart. In die zin
zijn wij blij dat een grote partij ook heeft ingezien dat er iets moet gebeuren. Maar ook vele
andere jongeren en vooral de verslaafden zijn een plaag voor de wijken geworden. Aan de
ene kant moet hen de mogelijkheid worden geboden voor opleiding en een kans op regulier
werk, maar aan de andere kant moet hen duidelijk worden gemaakt dat verstoring van de
openbare orde en bedreiging van de burgers in de wijken niet acceptabel is.
Mevrouw HEERKENS
Bij interruptie. Gelukkig geeft de heer Boer nu een wat betere visie dan in eerste instantie,
maar ik wil niet in één adem worden genoemd als het gaat over de Marokkaanse jongerenpro-
blematiek, omdat hij er heel enge ideeën over had hoe hij dat wilde oplossen. In die zin is
datgene wat wij voorstellen heel anders dan wat u oorspronkelijk dacht. Als u nu daarvan af
ziet, dan is dat prima.
De heer BOER
Waar ik toen over sprak, was de vraag van de cultuurgroep zelf,
