26 NOVEMBER 1998 636 dat ze nergens meer geschikt voor zijn. We zouden dan de veelvoorkomende criminaliteit kunnen terugdringen, want daarvan heeft iedereen toch het meeste last. Wat ons betreft geef je dat spul gewoon gratis aan ze, dan hoeven ze niet te gaan stelen en in te breken en veel schade te berokkenen aan de burgers om aan het geld daarvoor te kunnen komen. De dealers en de helers, dat hebben wij in ons verkiezingsprogramma heel duidelijk verwoord, mogen heel hard worden gestraft. Soms horen wij daarop zelfs de doodstraf noemen, omdat harddruggebruikers geen voorstelling hebben van de ellende die zij zichzelf en de maatschappij berokkenen, maar ook in hun familie aanrichten. Ik heb vanmorgen ook nog met Kentron gesproken en gevraagd wat de oplossing zou kunnen zijn. Zij zeggen dat we oplossingen hebben. Een van de nieuwe oplossingen schijnt een forensische kliniek te zijn. Zodra een drugsverslaafde wordt opgepakt kan hij kiezen tussen de bak of een afkickkliniek met, en dat is heel erg belangrijk, tevens een begeleide opleiding en een begeleid wonenproject. Hij zegt dat wij dat hebben, maar het gaat nog maar om één project in het oosten van het land. Dus verslaafden uit Breda zouden helemaal naar het oosten moeten gaan. Er zijn daar 36 plaatsen en wij spreken hier over minimaal 250 harddrugsverslaafden, wellicht 450 waaronder 200 jongeren, maar waarschijnlijk zijn het er nog meer. U ziet hoe zwaar het is en dat was ook precies het verhaal van Kentron: zij willen wel, maar zij krijgen het gereedschap niet. In dat verband zeiden zij dat het eens tijd werd dat de politiek de moed nam om het oude, niet meer werkende, gereedschap in de prullenbak te gooien. Ze bedoelden bijvoorbeeld de reclassering, een instituut dat ontzettend veel geld vraagt maar dat eigenlijk totaal niet meer werkt. Ze noemden ook letterlijk het Riagg, en dat neem ik over, want dat is ook zo'n overleefd instituut dat niet meer werkt. Zo zou er geld kunnen komen voor nieuwe instituten. Ik zie de wethouder zijn wenkbrauwen al fronsen, maar dat heeft natuurlijk te maken met het feit dat hij het oude, bestaande, goed wil praten. Ik denk dat het een keer heel duidelijk moet worden gezegd, dat dat overleefde instituten zijn die niet meer functioneren, die op een gegeven moment niet meer van deze tijd zijn, maar deze instituten slokken wel veel geld op. Vandaag stond in BN/DeStem een heel klein berichtje dat in Duitsland en in andere landen wordt gewerkt aan afkickprogramma's met de verslaafden zelf, wat ook nog een keer goedkoper is, want de Riagg's en de Reclassering werken beide met hoogopgeleide mensen, die bovendien hoge salarissen vragen. Het werken met de verslaafden zelf kost veel minder, en het heeft een veel groter effect. Van het effect moeten we het uiteindelijk hebben. Een ander punt dat ons in deze nota bijzonder De VOORZITTER Het is net alsof u niet in de commissie bent geweest. U bent daar nog langer aan het woord geweest De heer BOER Ook na de commissie heb ik nog urenlange gesprekken gehad over wat in de commissie is gezegd en om de waarde daarvan te bezien. Wij hebben in de commissie contact gehad met elkaar over de wet Victoria, mijnheer de voorzitter. Waarvan ik helemaal ziek werd, al vóór de commissie maar daarna nog een keer tijdens de gesprekken, is dat de wet Victoria het verbiedt om drugs panden aan te pakken. Ik heb de desbetreffende teksten in de commissie geciteerd. U zou eens in zo'n omgeving moeten wonen waar de overlast zich afspeelt, dan zou u wel anders piepen. Ik vrees dat ze niet bij u in de buurt zijn. U bent niet in staat drugspanden aan te pakken met de wet Victoria. In die panden vindt de handel plaats, illegale handel, door mensen die geen ves tigingspapieren hebben, die niet staan ingeschreven bij de Kamer van Koophandel en die niet worden gecontroleerd door de Warenwet. Ik heb toen het kaaswinkeltje genoemd, u heeft dat redelijk belachelijk proberen te maken, maar ik ben daarop zeer serieus ingegaan De VOORZITTER En ik houd nog vol dat het niet vergelijkbaar is.

Raadsnotulen en jaarverslagen

Breda - Notulen van de gemeenteraad | 1998 | | pagina 636