11 NOVEMBER 1999
420
hadden wij het verdwijnen van de Kwatta en de Etna ook niet verwacht. Wonen en
werken aan het water, een heuse jachthaven met bijbehorend watertoerisme en een
rondleiding in een gebouw, dat dan is bestempeld tot industrieel erfgoed en nu nog
onderdeel is van de suikerfabriek. In plaats van de markante suikertorens een mix van
huizen, kantoren en voorzieningen. Het lijkt een droom, maar eens is het realiteit. Tot die
tijd markeren de twee suikersilo's het punt waar je Breda met de trein binnenkomt. Het
blijft een leuk idee om in het kader van het 750-jarig bestaan van Breda samen met de
CSM iets creatiefs met die torens te doen.
DeheerSCHELTENS
Opblazen.
Mevrouw KREMERS
Ik laat mij niet uit over wat ermee moet gebeuren. Ik bied het college aan iets creatiefs te
doen samen met de CSM, mijnheer Scheltens.
De VOORZITTER
Het zal toch maar gebeuren, en dan hebben wij het gedaan.
De heer DE ROOS
Het wordt het zoetste vuurwerk sinds tijden, voorzitter.
Mevrouw KREMERS
Overigens zijn wij van mening dat er nog veel water door de Mark zal stromen voordat
het zover is, maar met het heropenen van de Haven zal dat water als een levensader weer
door de stad gaan stromen.
De heer KWISTHOUT
Het jaar 2000 wordt een Jubeljaar. Dat heb ik niet bedacht, ik zou ook niet weten waar ik
die wijsheid vandaan zou moeten halen, maar dat is zo voorgesteld door een aantal
leidende figuren in kerk en maatschappij. De vraag doemt op of er redenen zijn om aan te
nemen dat wij in Breda ook jubelend de drempel van het millennium over zullen stappen.
Dan heb ik het in eerste instantie niet zozeer over computers en dergelijke, want ik denk
dat de gemeente op dat terrein redelijk bezig is, en dienaangaande complimenteer ik dan
ook de slagvaardige verantwoordelijke portefeuillehouder. De vraag is veel meer of onze
maatschappij wel millenniumproof is. De SP is bang dat met het huidige beleid, zowel
landelijk alsook in Breda, een aanzienlijk deel van de bevolking over die drempel struikelt.
Misschien is het goed om eens te kijken naar datgene wat Breda in de 20ste eeuw
achterlaat, of heeft gelaten, beleidsmatig bekeken, en naar datgene wat men wil
meenemen naar 2000. Tot voor kort was het in Breda gebruikelijk om te spreken over de
1/3-regeling, die zoveel zei als: in Breda is grond om huizen te bouwen schaars, laten we
ervoor zorgen dat alle inkomensgroepen gelijk worden bedeeld als het om
nieuwbouwhuizen gaat. Daar is van alles tegen in te brengen, onder andere dat de nood
aan de onderkant het hoogst is, dat we in die categorie de 1/3 lang niet hebben gehaald
en dat sociale woningen in rap tempo asociaal duur en onbetaalbaar worden. Maar zelfs
deze minimale afspraak is uit het programakkoord geschrapt en dus ook uit de
beleidsvoornemens. In repliek op datgene wat de heer Haarhuis heeft gezegd het
volgende. Ik denk dat het inderdaad niet zozeer aan de markt is te wijten, maar meer aan
de verkiezingsuitslag dat dit is gebeurd. Wellicht dat nu de vraag naar dure woningen wat
groter is, maar voor mensen die een duur huis zoeken en niet kunnen krijgen, resteert
altijd nog een iets minder duur huis. Voor mensen die een sociale woning willen hebben
en die niet kunnen krijgen, resteert een bankje in het Valkenberg.
De heer HAARHUIS
Bij interruptie. Ik wil hierop graag reageren, want u vraagt daar toch wel om. De
woningmarktmonitor, die daarvoor in de plaats moet komen, is er nog niet, en ik mag
aannemen dat uw bemoeiing met de formuleringen die daarin staan ook niet gering zal
