30 MEI 2002
230
stel, ik ontkom er niet aan om dat ook te bespreken want het hangt natuurlijk samen, dat op vijf onder
delen in een besluit is omgezet, beoogt eigenlijk de stok in het midden te steken: gemeente en Wonen
Breda reserveren de helft van het genoemde bedrag, zij het onder voorwaarden. Aan de corporaties,
dus ook Laurentius en Singelveste, wordt advies gevraagd over de dekking van het gemeentelijk aan
deel uit het Volkshuisvestingsfonds. Er komt ook nog een onderzoek naar de wel of niet winstgevend
heid van die fase B. Als Wonen Breda niet meegaat in dat voorstel, dan worden de bewoners onder
steund bij het afdwingen van onderhoud. Dat is natuurlijk ook hard nodig als ze langer zouden blijven
zitten en dat geldt ook voor eventuele vervolgstappen in het proces. Dat is kort samengevat de strek
king van het bestuursvoorstel en bestuursbesluit. Het bestuursbesluit is niet bepaald de zekerste ma
nier om uit de impasse te komen. Wonen Breda kan natuurlijk weigeren het voorgestelde aandeel te
reserveren, andere corporaties kunnen dwars gaan liggen over het door de gemeente te reserveren
aandeel en als de impasse blijft, dan zijn de bewoners hiervan de dupe en is ook de voortgang van de
herstructurering hiervan de dupe. In die situatie is steun aan de bewoners natuurlijk aardig en res
pectabel, maar biedt niet echt soelaas. Een procedure bij de rechter, die dan zou moeten worden on
dersteund door de gemeente, duurt doorgaans nogal lang en resulteert hoogstens in tijdelijk onder
houd met het oog op de beperkte exploiteerbaarheid van het complex. Het zal niet resulteren in een
snelle verhuizing, laat staan een verhuiskostenvergoeding conform het sociaal plan, want daarvoor is
het realiseren van sloop een voorwaarde. Kortom, wij zijn toch van mening dat dat eindscenario, dat
onderdeel van het bestuursbesluit, eigenlijk een doekje voor het bloeden is. GroenLinks constateert
dat het college een ander traject heeft ingezet, dat is al zo en dat is een voldongen feit. Wij zijn van
mening dat de uitkomst van dat traject wel moet worden afgewacht, maar tegelijkertijd zijn wij van
mening dat de raad de vinger aan de pols moet houden en GroenLinks wil daarbij het initiatiefvoorstel
achter de hand houden. Ik wil nog opmerken dat in de motivering van het initiatiefvoorstel een fout
staat. Ik wil daar ook met nadruk op wijzen, je noemt dat voortschrijdend inzicht, zal ik maar zeggen.
De koppeling van de onderhavige problematiek met het gewijzigde grondbeleid is wel gelegd, maar,
en dat is inmiddels gebleken, het is niet juist om die koppeling te leggen. Hoe dan ook, GroenLinks
stelt voor dat de raad beslist dat dit initiatiefvoorstel wordt aangehouden en dat het vervolgens, al dan
niet in aangepaste vorm, op de agenda wordt geplaatst voor 4 juli 2002. Op die datum kan dan wor
den beoordeeld wat de voortgang is van het onderhandelingsproces en kan de raad beslissen of hij
ingrijpt door middel van het vaststellen van het al dan niet aangepaste initiatiefvoorstel. Tot zover mijn
toelichting.
De VOORZITTER
Ik beschouw dit als een punt van orde.
De heer DE ROOS
Voorzitter, als ik nog even mag. Het is een beetje dubbel. Het heeft natuurlijk ordeconsequenties,
maar aan de andere kant, ik moest het toelichten.
De VOORZITTER
Natuurlijk, maar het is een punt van orde, want u stelt voor om dit agendapunt uit te stellen naar de
volgende reguliere vergadering. Dat betekent, volgens het Reglement van Orde, dat we daarover be
slissen zonder inhoudelijk debat. Ik zie de heer Posthuma. Maar we gaan hierover niet inhoudelijk
debatteren, het is een punt van orde.
De heer POSTHUMA
Dat weet ik, maar ik wil graag heel even een halve minuut schorsing.
De VOORZITTER
U wilt een schorsing van een halve minuut. Ik zal royaal zijn, ik maak er één minuut van.
De heer POSTHUMA
Als het maar voldoende is om met mijn fractie te overleggen.
De VOORZITTER
De vergadering wordt een minuut geschorst.
De VOORZITTER schorst de vergadering
