4 JULI 2002
338
De heer SCHELTENS
Ik zal het heel kort houden, want mijn verhaal komt eigenlijk overeen met datgene wat al door anderen
is gezegd. Tijdens de behandeling in de commissie heb ik gezegd: dit is een strategische aanvraag. Ik
heb daar ook aan toegevoegd: daar is niets mis mee, dat is heel legitiem en als ze denken zo hun
doelen te bereiken dan is dat gewoon hun keuze. Het zou niet de onze zijn, maar het is hun keuze. De
wethouder heeft aan het eind van de behandeling duidelijk de suggestie gewekt dat er nog gesprek
ken zouden zijn, in ieder geval contacten op welk niveau dan ook, en dat ze er wel uit zouden komen
en dat die zou leiden tot het intrekken van deze aanvraag. Dat is niet gebeurd en het lijkt mij een
beetje moeilijk om dat vanavond nog te realiseren. Dus moeten we gewoon stemmen over dit voorstel.
Wij zullen, terwijl we uitspreken dat we hopen dat er alsnog een ultieme poging wordt gedaan en
daarbij ondersteun ik het verhaal van mevrouw Van Maanen, de wethouder ondersteunen met haar
aanpak en dus ondersteunen wij ook het voorstel.
Mevrouw KNIPSCHEER
Een korte opmerking onzerzijds. Het is voor ons heel belangrijk dat men met elkaar in gesprek blijft.
Nu leek het erop dat het een briefwisseling werd. Er komt een brief van de Vivesstichting, dan weer
een brief van de gemeente, en ik denk dat het heel goed is om er samen nog eens heel duidelijk over
te gaan praten.
Wethouder HEERKENS
Op de eerste plaats wil ik zeggen dat ik in de richting van de Wegwijzer in het gesprek dat ik heb ge
voerd op de dag dat 's avonds dit Plan van scholen op de agenda van de commissie stond eigenlijk
best ver ben gegaan. Achteraf realiseerde ik me dat het feit dat de wethouder Onderwijs naar het
schoolbestuur uitspreekt dat ze echt de intentie heeft om ontzettend haar best te doen drie gelijkwaar
dige scholen te realiseren in Teteringen toch nog wel het een en ander wil zeggen. Want dat betekent
dat het ook iets zegt over het huisvestingsprogramma waarover toevallig uw raad gaat. Voorts hebben
we ook nog een HOOG-overleg en zijn er andere scholen die ook heel graag multifunctioneel willen
bouwen en onderwijskundige vernieuwingen willen toepassen. Als we die allemaal bedienen, betekent
dat dat we heel snel door die 36 miljoen euro schieten. Het feit dat ik heb gezegd dat ik er heel na
drukkelijk naar wil kijken en dat ik het geluid van de Wegwijzer begrijp, wil niet zeggen dat dat door mij
zomaar wordt geregeld, want het betekent nogal wat, ook in de richting van het overige scholenveld.
Ik wil dat hier heel nadrukkelijk zeggen. Toen we de discussie in de commissie hadden ging ik er ook
oprecht van uit dat er nog één vraag lag. En die vraag was: is het feitelijk mogelijk om op de dislocatie
in de Nieuwe Dorpsrand zoveel schoolwoningen te realiseren dat er een fatsoenlijke dislocatie zou
ontstaan voor de Wegwijzer? Die vraag is beantwoord in de brief die geschreven is door de directeur
SAW. Het misverstand dat is ontstaan heeft de heer Schoenmakers, denk ik, uitstekend toegelicht,
maar er is ook nog over gebeld en er zijn nog wel degelijk contacten geweest. Ik heb ook heel nadruk
kelijk in de richting van het schoolbestuur op de avond van de commissievergadering gezegd: let wel,
er is nog één vraag die ik uitzoek en dat is of het feitelijk mogelijk is. Datgene wat het schoolbestuur
mijns inziens eigenlijk wil is een soort toezegging dat die dislocatie er komt, en dat kan niet. Dat bete
kent dus dat de vraag helder is en ook het antwoord. Ik geef toe dat de brief in zich had dat er enig
misverstand zou kunnen ontstaan, maar die is nog een keer toegelicht en we hebben gezegd: neen,
ook in de Helder Camara komen schoolwoningen. Dus feitelijk is het straks mogelijk, als het zich gaat
voordoen, om een dislocatie te verwezenlijken. Maar daar gaat het HOOG-overleg over, daar gaat u
nog over, dus die toezegging kan nooit worden gedaan. Blijkbaar is het misverstand in die zin opge
lost dat nu ook uw raad heeft bereikt wat de bedoeling is. Er is gezegd: met zes schoolwoningen is het
mógelijk een dislocatie voor de Wegwijzer te realiseren in de Nieuwe Dorpsrand. Iets anders hadden
we nooit kunnen toezeggen. Dat was de enige vraag die nog over was. De Wegwijzer kan wel weer
andere vragen hebben, maar ik zie geen reden die erbij te betrekken, want dan neem ik mezelf ook
niet serieus in alle pogingen die ik heb gedaan. Ik heb dat ook nadrukkelijk in de richting van het be
stuur gezegd. Men is verschillende mensen gaan benaderen, gaan bellen, maar namens mij is ook
door mijn bestuursadviseur nadrukkelijk aangegeven: óók schoolwoningen bij de Helder Camara, zés
schoolwoningen in de Nieuwe Dorpsrand is feitelijk allemaal mogelijk, maar of het met betrekking tot
de Wegwijzer uiteindelijk daar gerealiseerd gaat worden heeft een bestuurlijke besluitvorming nodig.
En verder kan ik niet gaan. Ik kan wel weer eenzelfde gesprek voeren, maar we hebben de pogingen
ondernomen en er heeft dus niet alléén een briefwisseling plaatsgevonden. Nóg een keer een misver
stand konden we begrijpen. Het antwoord is gegeven. En toen heb ik gezegd: dan ga ik naar de raad
en dan gaan we dat Plan van scholen doen. Ik betreur dat. In de richting van GroenLinks: iedereen
heeft het recht, dat klopt, we zullen dat moeten doen, maar ik vind het een oneigenlijk middel. Ik wilde
het hierbij laten.
