26 SEPTEMBER 2002
414
zouden vinden. Wij hebben nooit een goede reden gekend voor het heropenen van de Haven. In het be
gin werd historisch herstel als reden van stal gehaald, maar al snel bleek dat er weinig historisch te her
stellen was. Met de voorliggende badkuipvariant is er van historisch herstel nog minder overgebleven, of
beter gezegd: helemaal niets. Voor zover wij begrepen hebben, verdwijnen ook de oude kademuren onder
de sloophamer en het maaiveld. Een tweede schijnargument dat wij hebben gehoord was de derde wa
terloop. Na de overstroming van vorig jaar, net voor de verkiezingen, werd een nieuw argument ten tonele
gevoerd. De derde waterloop was nodig om de voeten in Breda droog te houden. De badkuipvariant is
een definitieve bevestiging dat het hier om een schijnargument ging. De waterplannen zouden volgens de
VVD een economische meerwaarde voor de binnenstad hebben, doch de Kamer van Koophandel heeft
klip en klaar gesteld dat, indien er geen pleziervaart in de Haven mogelijk zou zijn, de waterplannen geen
meerwaarde voor de binnenstad zouden hebben. In het BRO-rapport kwam men tot soortgelijke conclu
sies. Er is nog steeds geen enkel onderzoek boven water gekomen, waaruit zou blijken dat de Bredase
burger een voorstander zou zijn van de waterplannen. Ik wil nogmaals refereren aan de enquête die de
SP heeft gehouden. Daaruit bleek dat 75 procent van de geënquêteerden tegen de heropening van de
Haven was en dat 85 procent zich zou willen uitspreken middels een referendum. Wij hebben volop kritiek
gekregen op onze werkwijze, maar er is nog niemand geweest, helemaal niemand, die er een onderzoek
naast heeft kunnen leggen waaruit blijkt dat het tegenovergestelde waar zou zijn, maar men roept het wel
in alle toonaarden. De discussie over de kwaliteit van het onderzoek durf ik met iedereen aan.
De heer DE ROOS
Ik vind het toch wel jammer dat u die enquête weer van stal haalt. U hebt op zich best aardige argumen
ten, maar die enquête, dat vind ik echt een verhaal van lik-m'n-vestje. Dus laat dat nou maar even ach
terwege.
De heer MEEUSEN
Mag ik u eens vragen: waarom dan?
De heer DE ROOS
In 2000 hebben wij daarover een uitgebreid debat gehad, de heer Kwisthout en ik.
De heer MEEUSEN
Kunt u dat even heel kort vertellen?
De heer DE ROOS
Ik zou willen voorstellen dat u de notulen van de raadsvergadering van destijds er nog even op naleest.
De heer MEEUSEN
Dan houdt het op. De SP is nog steeds voorstander van een raadplegend referendum. Het moment van
de Statenverkiezingen in maart 2003 lijkt ons geschikt hiervoor. Graag horen wij de mening van de andere
partijen over het organiseren van een referendum met betrekking tot de waterplannen. De droge variant.
In tegenstelling tot alle berekeningen komen wij in de verste verte niet aan 36 miljoen gulden voor een
droge variant. Als wij het ruim nemen komen wij niet verder dan 20 miljoen gulden. Daarnaast zijn wij er
van overtuigd dat een droge variant wél een meerwaarde kan vormen voor de stad, want met het nieuwe
water kun je weinig meer beginnen dan er mijmerend naar kijken. Uit alle studies, en onlangs ook weer bij
de discussie rondom de nieuwe locatie van Topolis, komt telkens naar voren dat de droge component in
de waterplannen de smaakmakers zijn. In een droge variant heb je veel meer benutbare ruimte en die kun
je ook veel multifunctioneler inzetten. Graag zouden wij een gedegen uitwerking van een droge variant
zien. In het duale stelsel moet het komen tot een dialoog tussen de partijen, in plaats van een vraag en
antwoord-spel tussen het college en de partijen. Nu het in de mode is om over waarden en normen te
praten, zouden we de collega's en in het bijzonder het CDA het volgende willen vragen. We hebben te
maken met grote problemen en voor de oplossing is niet voldoende geld voorhanden. In onze stad zijn er
noden op het gebied van zorg, onderwijs en onderwijshuisvesting. Er is een schrijnend tekort aan wonin
gen en er zijn tekorten in de maatschappelijke opvang, er is een neergang in koopkracht alsook een oplo
pende werkloosheid. Welke waarden koesteren wij dan, als wij, terwijl deze noden er zijn, miljoenen in
vesteren in prestigieuze projecten als de waterplannen, met een kostprijs van 1.300 gulden per vierkante
meter? In de waarden en normen-discussie duiken er telkens weer termen op als fatsoen, solidariteit en
verantwoordelijkheid voor elkaar. Ik zou onze collega's, en in het bijzonder de PvdA als hoeder van de
sociaal-democratie, het volgende willen vragen. Is het te verdedigen dat er vele miljoenen aan gemeen
schapsgeld worden gespendeerd om toekomstige eigenaren van de te bouwen panden het Amsterdamse
grachtengevoel te geven en de projectontwikkelaars een vette winst toe te schuiven? De economische
