28 NOVEBER 2002
582
Motie 5 wordt verworpen met de aantekening dat de fracties van GroenLinks, de SP en D66 geacht wen
sen te worden te hebben voorgestemd.
VIII. RONDVRAAG.
Van de gelegenheid tot het stellen van vragen wordt geen gebruik gemaakt.
De VOORZITTER
Ik heb beloofd dat ik nog afscheid zal nemen van twee mensen. Zoals gezegd begin ik graag met het
raadslid Rian Remie. Ik vraag hiervoor nog graag uw aandacht. Beste Rian. Vanavond ben je voor het
laatst als raadslid in deze vergadering aanwezig. Jouw vertrek wilden wij niet zomaar voorbij laten gaan.
Enkele weken geleden heb je mij persoonlijk gemeld dat je ging stoppen met het raadswerk en je was
heel open over de reden van die beslissing, namelijk een burn-out. Ik waardeer dat erg. Zoals je zelf al
zei: alleen mensen die hard werken overkomt zoiets. En hard werken dat doe je, dat zagen wij hier ook.
Toen je op 13 april 1999 aantrad pakte je direct een aantal zaken zeer enthousiast op. In de commissie
AZ, maar ook in de commissie SAW, voelde je je erg betrokken bij de problematiek en natuurlijk wil ik het
project 'Zij aan zij in de raad' niet vergeten. Je zette je samen met enkele anderen enorm in om vrouwen
voor de politiek te interesseren en daarin ook een actieve rol te vervullen, en dat alles met als doel om ooit
nog eens een fiftyfifty-verdeling van vrouwen en mannen in de raad te krijgen. Maar helaas, wanneer ik
om mij heen kijk moet ik constateren dat dat deze raadsperiode in ieder geval nog niet is gelukt. Het
spreekwoord: de aanhouder of de aanhoudster wint, is echter niet voor niets. Met jouw vertrek zal het
aantal vrouwelijke raadsleden weer met circa 10% afnemen. Extra reden om te zeggen dat ik je vertrek
betreur. Natuurlijk wens ik je het allerbeste en ik verwacht, eerlijk gezegd, ook wel dat jouw politieke bloed
zal kruipen waar het niet gaan kan en dat we te zijner tijd zeker weer van je zullen horen. Het gaat je heel
erg goed. En ik ga nu een bloemetje uitreiken. Een bloemetje, een hele tuin. (applaus)
Mevrouw REMIE-VERWEIJMEREN
Ik wil ook nog iets zeggen, maar ik ga even daar staan. Het is een beetje een raar gevoel om hier tegelij
kertijd voor het eerst en voor het laatst te staan.
De VOORZITTER
Heb je het boek al gekregen?
Mevrouw REMIE-VERWEIJMEREN
Neen, het boek heb ik niet. Tot op heden ben ik nooit lang van stof geweest en ik zal het ook nu kort hou
den. Hoewel een burn-out wordt veroorzaakt door een complex van factoren wil ik er hier een bespreken
die bij mij ook een rol heeft gespeeld, en dat is het veranderende politieke klimaat in Nederland. Als seri
eus lid van een serieuze partij die meedoet aan het besturen van onze stad vind ik het rampzalig te moe
ten toezien hoe het populisme in Nederland en in onze stad voeten aan de grond krijgt. De huidige vorm
van polarisatie, die zich naar mijn smaak voltrekt langs etnische lijnen, is een vorm waarin ik als mens niet
kan gedijen. Tegen zoveel gebrek aan nuance heb ik geen verweer. De problemen zijn immers niet simpel
en de oplossingen evenmin. Populisme is een gevaarlijke doodlopende weg en het bestrijden ervan is een
moeilijke zware taak die veel energie kost en die energie heb ik niet meer. Ik draag daarom mijn stokje, ik
hoop dat hij volgende maand wordt benoemd, over aan Selguk Akinci die, dat weet ik zeker, dezelfde
Groenlinkse idealen heeft en over de nodige energie beschikt. Tot slot, voorzitter, vandaag hoorde ik op
de radio dat sedert de laatste verkiezing de gemiddelde leeftijd van de gemeenteraadsleden weer hoger is
geworden. Het is natuurlijk jammer dat er weer een vrouw uit deze raad verdwijnt, maar mijn plaats wordt
ingenomen door een jongere. Een jongere, waarin ik heel vertrouwen heb. Ik ga jullie en het hele gebeu
ren hier natuurlijk vreselijk missen, maar het kan niet anders. Bedankt, ook voor de bloemen, brieven en
kaarten die ik heb ontvangen in de afgelopen tijd. Tot ziens, (applaus)
De VOORZITTER
Zoals gezegd zal ik ook nog iets zeggen in de richting van Chris Rijnen. Hij zit daar achter en het is mis
schien plezierig dat hij, als er plaats is, iets naar voren komt. Misschien op de stoel van de wethouder van
Stadsbeheer. Tijdelijk. Dat heet het pluche. Beste Chris. Met jouw besluit om te gaan werken bij de Vere
niging Natuurmonumenten sluit je een lange periode af waarbij je je in dienst van de gemeente Breda hebt
ingezet voor de ontwikkeling en het beheer van deze stad met karakter. En dat deze keuze indertijd geen
toevallige was, blijkt wel uit je sollicitatiebrief van 20 juni 1979 die ik uit de stoffige archieven heb laten
opvissen en waarin je naar de functie van projectleider stadsvernieuwing solliciteerde. Toen al. Naast het
kunnen combineren van werken en studeren noem je in deze brief de Bredase situatie waarbij je je bij-
