Bijlagen bij de raadsnotulen van 25 juni 2002 Kadernota 2003 gemeente Breda
Algemene beschouwingen Kadernota 2003
Een kadernota moet, wat de SP betreft, doen wat de naam suggereert: kaders stellen, richting geven,
de hoofdlijnen uitzetten. Na een debat over die hoofdlijnen in de raad én in de stad worden deze
hoofdlijnen vastgesteld en gelden als richtlijn voor het gemeentebestuur. Echter, deze kadernota kon
digt op te veel punten slechts aan, is slechts boodschapper van de inhoud die nog moet komen. Hier
verschijnt nog een studie, daar zijn plannen in voorbereiding, maar concreet beleid - behalve dat wat
al afgesproken is in het programakkoord - is met moeite te vinden. De vraag dient zich aan of het
bespreken van deze nota, in wat de hoogtijdag van de gemeenteraad - de algemene beschouwingen
- zou moeten zijn, eigenlijk wel zo veel zin heeft.
Los daarvan ziet de SP voor komend jaar, dus voor de Kadernota 2004, kansen en mogelijkheden om
de bevolking bij de totstandkoming van deze nota te betrekken, meer dan nu het geval is. Wij willen
voorstellen om de week van vaststelling uit te roepen tot 'politieke week', waarin Breda in het teken
staat van het belangrijkste moment in het politieke jaar, en er nu eens niet alleen vlak voor de verkie
zingen aandacht wordt besteed aan de plannen en ideeën van de verschillende partijen. Dat zou ge
koppeld moeten worden aan allerlei vormen van participatie van onze burgers, waarover ik graag
eens zou willen brainstormen. Als de intentie bij de andere partijen aanwezig is, zou ik graag in de
commissie Algemene Zaken hierover 'met de benen op tafel', zoals dhr. Schoenmakers placht te zeg
gen, van gedachten willen wisselen. Wat mij betreft is ook de plaatselijke pers welkom om mee te
denken, hoe ook zij een rol hierin kunnen spelen.
Onze inhoudelijke reactie zal niet veel anders zijn dan onze reactie op het programakkoord. De keu
zes die door dit college worden gemaakt zijn nu eenmaal anders dan de keuzes die de Socialistische
Partij maakt. De passages die wat ons betreft wel positief zijn, zijn helaas niets nieuws: bijvoorbeeld
de uitbreiding van de 24-uursopvang en pension voor zwerfjongeren, het instandhouden van de voor
zieningen van de WVG en het armoedebeleid, en de investeringen om achterstallig onderhoud bij de
onderwijshuisvesting aan te pakken.
Op hoofdlijnen willen we ingaan op enkele belangrijke onderwerpen: het volkshuisvestingsbeleid, de
plannen voor de Westflank en het cultuurbeleid. Maar allereerst wil ik de raad en het college erop
attent maken dat er in september wederom vele nieuwe inwoners mag verwelkomen, als er een nieu
we lichting studenten de stad binnentrekt. Helaas is er ook in deze nota geen letter opgenomen over
deze groep. Graag zou de SP de wethouder die 'studenten' in zijn of haar portefeuille heeft uit willen
nodigen om in commissieverband eens met ons van gedachten te wisselen over de knelpunten die
spelen bij bijvoorbeeld studentenhuisvesting, maar ook over de kansen die deze populatie de stad
biedt - denk bijvoorbeeld aan een specifieke doelgroep voor allerlei cultuuruitingen.
Opmerkelijk is de riskante positie van de gemeente als het gaat om de heropening van de Haven. De
kosten zijn al - naar verwachting - opgevoerd, subsidies van derden zijn nog steeds niet binnenge
sleept, maar andere projecten zijn daar wel van afhankelijk, zoals het hoogwaardig openbaar vervoer
langs de oostflank. Als deze zaken zo nadrukkelijk met elkaar in competitie worden gebracht dan is
het gerechtvaardigd om te stellen dat het college de Haven belangrijker vindt dan openbaar vervoer,
en dat is een droevige constatering. Wij durven al wel te voorspellen dat de Haven een financiële mo
lensteen wordt die nog groter wordt dan het Chassétheater ooit is geweest. En waarom? Om enkele
projectontwikkelaars met panden aan de Haven van dienst te zijn, de enige reden waarom er zulke
onverantwoordelijke beslissingen worden genomen.
De inhaalslag bij de onderwijshuisvesting is prima, maar hoe zit het met de inhaalslag bij de sociale
woningvoorraad? Of accepteert dit college dat er inmiddels bijna 15.000 mensen op de wachtlijst
staan, waarvan duizenden urgent en actief zoekend naar een dak boven hun hoofd. De dotatie aan
het volkshuisvestingsfonds is slechts een druppel op de gloeiende plaat en is voor latere jaren nog
niet gedekt. En ook hier geldt: plannen, studies en notities, maar concrete plannen om de wachtlijst
terug te dringen, ho maar. Het is een prestatie van formaat dat het college daar al anderhalve raads
periode mee wegkomt.
