6 NOVEMBER 2003
454
den benoemd tot rechter. Dan kun je zeggen: mijn broer is scheef en ik ben rechter - dat is een hele
oude, hoor, die viel me zomaar in. Ik onderstreep die wens zodadelijk met bloemen. Daarnaast bied ik
jou na afloop van deze vergadering graag een borrel aan en ik nodig de raadsleden, en vrienden en
bekenden natuurlijk ook, daarbij uit om samen het glas op jouw toekomst te heffen. Ik stel voor dat te
doen op de eerste etage van het stadhuis in de tussenruimte bij de fractiekamers. Gelet op het late
tijdstip denk ik dat we dat overigens niet al te diep in de nacht moeten laten voortduren. De nacht is
toch kapot, wou je zeggen? Ik ga graag nu de bloemen aanreiken en daarmee met een ferme hand
druk je bijzonder hartelijk bedanken voor datgene watje hebt gedaan. Ik heb begrepen dat er nog een
spreker is en dat je zelf ook nog wilt reageren, zodat ik nog even vraag, ook al heb ik de bloemen
aangereikt, om toch nog even naar twee sprekers te luisteren, (overhandiging bloemen, en applaus.)
De heer SCHOENMAKERS
Mijnheer de voorzitter, het is niet de gewoonte in deze raad dat er bij een afscheid van een van de
leden ook door een collega-raadslid iets naar voren wordt gebracht. Ik heb dat altijd jammer gevon
den, maar het is natuurlijk zo dat het op de eerste plaats een taak is van de voorzitter van de raad die
dat op de hem eigen charmante wijze ook altijd weet te doen. Bij mijn voorbereiding heb ik geprobeerd
mij in te leven in wat hij zou gaan zeggen en ik probeer daar een beetje omheen te draaien. Ik ben blij,
mijnheer de voorzitter, dat ik van u de gelegenheid heb gehad om dit te doen, en ook dat de collega's
erin hebben toegestemd om namens de raad op te treden. Omdat het vandaag een afscheid betreft
van een lid van de oppositie is het voor mij een eer dat ik dat mag doen, ook als lid van de oppositie
van deze raad. Ben, jij gaat ons verlaten. Je was een uitstekend raadslid die het gedachtegoed van
GroenLinks op een eminente wijze voor het voetlicht wist te brengen. Raadslid zijn vergt veel. Zeker
ook als je er een dagtaak naast hebt. Met de komst van het dualisme is dat zeker niet gemakkelijker
geworden. Als raadslid sta je echter voor een aantal bijzondere uitdagingen. Je bent een volksverte
genwoordiger die het actief betrekken van burgers bij het gemeentelijk beleid belangrijk vindt. Je moet
een antenne hebben voor wat de mensen belangrijk vinden. Je voelt je verantwoordelijk voor het con
troleren van het college en jij hebt dat gedaan op een kritische manier. Je had een geweldige dossier
kennis en liet dat ook steeds weer blijken. Je was een prettige collega, met wie het een voorrecht was
om mee samen te mogen werken. Vooral bij de kaderstellende debatten was je invloed duidelijk
merkbaar. Het typeerde jou toen je bij het afscheid van de commissie ECG een notitie van Pieter Tops
aanbood aan ons, de leden van die commissie, over drie perspectieven op de toegewijde uitvoering:
een verschuiving van het aandachtsgebied in het grotestedenbeleid, van beleidsontwikkeling naar
beleidsuitvoering en organiserend vermogen. Het is een alleszins lezenswaardig verhaal, ook voor
andere leden uit deze raad die niet tot die commissie behoren. Ben, je wordt nu rio. Nu heb ik je in het
verleden vaak kritisch horen praten over het RIO, over wachtlijsten en financiële problemen. Maar dat
was toch iets anders. Je wordt nu rechter in opleiding, en wij wensen je daarbij heel veel succes.
Voorzover wij jou kennen als een integer en aimabel politicus zul je in die geest ook je nieuwe job met
enthousiasme aanpakken. Nogmaals hartelijk dank voor je inbreng. Je vertrek is een verlies voor deze
raad, maar je opvolgster staat al te trappelen van ongeduld om jouw taak over te nemen en wij heten
haar van harte welkom in ons midden. Ben, het ga je goed, tot ziens, (aanbieding boek, en applaus.)
De VOORZITTER
Dank je wel, en nu Ben zelve. We zetten de klok even wat terug.
De heer DE ROOS
Voorzitter, hartelijk dank voor de vriendelijke woorden. Datzelfde geldt ook voor Kees Schoenmakers.
Overigens, dat woordgrapje met die 'taks' is verkeerd in de krant gekomen. Dus als ik een keer iets
leuks doe dan komt het er ook nog verkeerd in. Ik had het over 'toeristentaks'. De afgelopen weken bij
de laatste commissievergaderingen die ik nog bijwoonde, heb ik steeds gezegd dat ik met plezier en
genoegen deel heb uitgemaakt van de betreffende commissie. En dat geldt zeker ook voor de raad.
Hoewel er een goede reden voor is, en daar is de burgemeester uitgebreid op ingegaan, vind ik het
jammer om uit de raad te vertrekken. De komende tijd zal ik zeker af en toe met weemoed terugden
ken aan het politieke bedrijf en allen die daarbij horen. Wellicht dat ik ook af en toe de publieke tribune
opzoek - wie weet. Dat gezegd hebbende, kan ik het niet laten om een paar ernstige woorden tot de
raad te richten en ik hoop dat het niet te belerend gaat overkomen. Ondanks alle goede verhoudingen
en alle goede bedoelingen dreigt de raad toch een enigszins in zichzelf gekeerd orgaan te worden dat
op grote afstand staat van de lokale bevolking. Om de politiek meer dan nu op de agenda te zetten bij
de burgers zal er meer moeten gebeuren. Ik ben van mening, en ik hoop dat ik dat nu nog aan u mag
zeggen, ik doe het gewoon toch, dat niets doen geen optie is. De afnemende opkomsten bij lokale
verkiezingen, maar meer in het algemeen de steeds verdergaande desinteresse van de burgers bij de
