27 MEI 2004
220
moment om een kwart van de gesubsidieerde banen. Er zullen door dit nieuw beleid sowieso al banen
gaan vervallen en het zal echt heel veel energie kosten om nieuwe banen te vinden om zo die 670
banen in stand te houden. En geloof me, het is niet reëel te veronderstellen dat ook de weggevallen
banen in de gesubsidieerde sector compleet zullen worden opgevangen, ook niet in de profitsector.
Als ik kijk naar wat voor moeite we moeten doen om bijvoorbeeld de arbeidsgehandicapten, voor wie
we bij wijze van spreken het geld mogen meebrengen, in de profitsector kwijt te kunnen, dan stelt het
mij niet gerust dat we de langdurig werklozen met echt veel problemen vanzelf in die profitsector kwijt
kunnen, ook als we een loonkostensubsidie geven. Het is, en ik dacht dat mevrouw Hak maar ook
anderen daarop wezen, in de non-profitsector zo, dat daar erg veel mensen zijn die er veel voor over
hebben, ook vanuit hun inzet en betrokkenheid, om deze mensen dag in dag uit te begeleiden om ze
betrokken te houden bij de maatschappij en te hopen dat ze zo hun weg vinden naar de reguliere
arbeidsmarkt, en als dat niet gebeurt, om ze maatschappelijk betrokken te houden. Nogmaals, we
gaan proberen ook de commerciële sector te benaderen. De commerciële sector reageert met name
op Work First, want dan krijgen ze mensen die met behoud van uitkering komen werken. Maar ik
voorspel u dat wij deze banen straks niet allemaal kwijt zullen raken in die commerciële sector. Dat
betekent dat u mij datgene wat u mij heeft meegegeven zo goed als onmogelijk maakt, namelijk een
evenwichtige benadering tussen de mensen met een korte afstand tot de arbeidsmarkt en de mensen
met een lange afstand tot de arbeidsmarkt alsmede het behoud van die 670 of zoveel mogelijk. Want
als u gelijke behandeling van werkgevers wilt maar u geeft geen extra financiële middelen en u zegt
tegelijkertijd: probeert u toch maar de 670 gesubsidieerde banen te handhaven, dan verdwijnt een
lange historie van een kern van ons arbeidsmarktbeleid om steeds die evenwichtige benadering te
garanderen. En daarop hebben alle fracties aangedrongen. Driekwart van het bestand heeft het ge
woon heel hard nodig om uiteindelijk naar de reguliere arbeidsmarkt te gaan. Dus ik doe een beroep
op u om dat amendement niet aan te nemen. Mocht u dat wel doen, dan vraag ik u om me dan toch
iets meer mee te geven hoe ik dat dan in godsnaam met elkaar zou moeten combineren.
De heer BOER
Mijnheer de voorzitter, even ter interruptie. Ik ken ook voorbeelden van profitorganisaties die gehandi
capte mensen in dienst nemen en waar het uitstekend gaat en waar ook voldoende aandacht is voor
begeleiding. Ik denk dat ook meer in die richting gezocht kan worden, maar dat daar de laatste jaren
te weinig aan is gedaan, en dat ook een andere benadering dus effect kan hebben.
Wethouder HEERKENS
Neen, het mocht niet. Volgens de oude regeling mocht gesubsidieerde arbeid niet in de commerciële
sector. Dat mag nu wel. Ik ben het met u eens, natuurlijk is het zo dat een deel van het bedrijfsleven
zijn maatschappelijke verantwoordelijkheid neemt, dat zie ik ook wel. Maar we praten hier, en we ken
nen echt de mensen die in het bestand zitten, over mensen met een grote afstand tot de arbeids
markt. Er zijn allerlei regelingen geweest, ook landelijk, ook in de vorm van subsidieregelingen, allerlei
banenplannen, noem maar op, om ook de werkgevers te prikkelen - dat hoef ik u op zich niette vertel
len - en natuurlijk is een deel van de werkgevers over de brug gekomen. U vraagt mij in te schatten of
ik een kwart van de banen die nu in de gesubsidieerde sector zitten, kan opvangen in de commerciële
sector. Als ik dat gelijk moet schakelen en ik krijg er geen geld bij, dan denk ik dat ik de loonkosten
subsidie ver omlaag moet brengen, want ik vind het ver als ik op 80% moet gaan zitten, en dat is dan
ook voor het onderwijs en de zorg, maar ook voor de commerciële sector, en dat ik die banen niet
allemaal kan opvangen in de commerciële sector. Ik zou willen voorstellen: monitor nou eens streng
wat wij als college voorstellen, kijk nou eens hoe dat uitpakt. En mocht de commerciële sector mas
saal gaan reageren, dan kunt u in een vervolg het beleid aanpassen, zoals mevrouw Van Maanen dat
ook vraagt. Ik vind dat ook prima. Want natuurlijk moeten wij op een bepaald niveau verantwoording
afleggen, graag zelfs. Dan kunt u alsnog zeggen: beste wethouder, het gaat wel lukken in de com
merciële sector. Want we zijn er ook bij gebaat dat mensen daar sneller uitstromen en aldus kunnen
we het uitkeringsbestand verlagen, want daarvoor zijn we 100% verantwoordelijk, en dat levert dan in
ieder geval mogelijk ook weer geld op. Ik vraag u: geef ons de kans om dat op een wat rustigere ma
nier te gaan doen. En als u over een paar jaar vindt dat er in die gesubsidieerde sector toch verder
zou moeten worden afgebouwd, dan kan dat alsnog. U kunt ieder jaar met ons discussiëren over hoe
wij ons arbeidsmarktbeleid verder vorm moeten geven. Maar ik zeg u: het is te optimistisch om op dit
moment dat op deze manier te doen. Want ik vind echt, ik kan dat niet anders zeggen, dat u mensen
in de kou laat staan, terwijl ik altijd het gevoel heb gehad dat deze raad van plan was die mensen een
steun in de rug te geven. Ik begrijp niet waarom dit nu nodig is. Ik wil u dat nog een keer heel nadruk
kelijk meegeven. Er zijn nog enkele punten. De VVD-fractie, mevrouw Van Maanen, vraagt om nieuwe
instrumenten. In de verordeningen zitten alle instrumenten die we kunnen gebruiken: Work First,
