24 JUNI 2004
337
is het officiële afscheid van de Bredase gemeenteraad en bij zo'n gelegenheid gaat het officiële karakter
vanzelf over in een meer informele, vriendschappelijke sfeer. En zeker bij jouw persoon, Chris, is er eigen
lijk alle aanleiding om dat te doen. Ik heb dan ook de vrijheid genomen om de aanspreektitel van burge
meester maar één keer te gebruiken, zojuist, en vervolgens over te gaan op Chris. Elkaar tutoyeren, is
eigenlijk de toon in het normaal politieke verkeer hier in Breda, en die wordt ook vandaag aangehouden,
lijkt mij zo. Chris, je bent vandaag voor het laatst in de hoedanigheid van burgemeester in ons midden.
Hiermee komt een eind aan een periode onder jouw voorzitterschap, die begon op 16 januari 1996 en die
formeel eindigt op 1 augustus aanstaande. In de jaren daartussen is er heel wat gebeurd in de stad, zowel
in politiek-bestuurlijk opzicht alsook op het persoonlijke vlak. Er waren hoogtepunten, maar ook bijzonder
trieste momenten. Wat het gemeentebestuur in de stad diep heeft geraakt, was het plotseling overlijden
van wethouder Lous van Beusekom en natuurlijk ook het overlijden van oud-burgemeester Merkx. Het
verlies van deze beide prominente Bredanaars viel plaats tijdens jouw burgemeestersperiode en het lijkt
mij gepast om bij een gelegenheid als vandaag even daarbij stil te staan. Chris, je hebt op jouw speciale
manier inhoud gegeven aan de functie van burgemeester als boegbeeld van de stad. Je hebt het gedaan
samen met je echtgenote, Ineke, en ik denk dat het op zijn plaats is ook haar rol hier te vermelden en dat
ook zij een woord van dank van de gemeenteraad verdient voor haar bijdrage daaraan. Het is uiteraard
voor een politicus, dus ook voor de waarnemend raadsvoorzitter, verleidelijk om allerlei belangrijke mo
menten die in de afgelopen jaren in de stad hebben plaatsgevonden te memoren. We hebben echter een
taakverdeling gemaakt waarbij ik dat niet doe. Ik heb alleen de technische leiding van deze vergadering
en de historische momenten tijdens jouw burgemeesterschap worden gememoreerd door andere spre
kers. Dat zijn er drie. Als eerste spreekt namens het college loco-burgemeester Janus Oomen, vervolgens
spreekt namens de gemeenteraad Cees Dubbelman, de voorzitter van de grootste fractie in de gemeente
raad en ik veronderstel dat de derde spreker jij zelf zult zijn en dat je ook niet zult nalaten in te gaan op de
afgelopen acht jaar. Ik geef nu als eerste het woord aan loco-burgemeester Janus Oomen.
Wethouder OOMEN
Burgemeester, mevrouw Rutten, mevrouw de commissaris van de koningin, leden van de raad, familie,
vrienden. Vandaag nemen wij officieel afscheid van onze burgemeester, Chris Rutten. Dames en heren,
de waarnemend voorzitter van de gemeenteraad, de heer Joep Taks, heeft al het een en ander verteld en
ik sluit niet uit dat er ook in mijn speech dingen voorkomen die hij al heeft gememoreerd en dat komt om
dat ik mijn speech niet ter inzage heb afgestaan. Vandaar. Als loco-burgemeester heb ik de eer namens
het college het woord tot Chris te mogen richten. Vergeef me daarbij, als ik af en toe persoonlijk word,
maar de afgelopen jaren geven daar, wat mij betreft, alle aanleiding toe. Breda bedankt, prijkt op de uitno
diging voor de festiviteiten die de komende uren en dagen gaan plaatsvinden. Een zeer treffende leuze in
dit geval met een dubbele betekenis. Breda bedankt zijn burgemeester en de burgemeester bedankt Bre
da voor de fijne periode die ze samen beleefden. Het is de rode draad die jouw bijdrage, Chris, aan Breda
kleurt. Je bent menselijk, je bent toegankelijk, vaak ook persoonlijk zeer betrokken bij lief en leed en daar
naast beschik je over een zeer grote dosis humor. Die persoonlijke betrokkenheid bleek vooral bij de
moeilijke periode die een college soms doormaakt. In dit verband, en haar naam is al gevallen maar ik
noem haar ook, denk ik aan het plotseling overlijden van wethouder Lous van Beusekom. Dat was voor
het college een zeer droeve ervaring. Maar onder jouw persoonlijke leiding heeft het college deze droevi
ge tijd goed doorstaan. Bij de grotere dossiers hield je de zaak goed in de gaten. Je liet daarbij wel de
wethouders de vrijheid om zaken te doen. Je was voor ons, wethouders, een aimabele voorzitter. Je was
niet uit op de confrontatie maar op het compromis. Je vond het lastig om jouw stem doorslaggevend te
laten zijn bij een discussie in het college over een collegevoorstel. Je voelde je dan een partijdige voorzit
ter. Je gaf dan ook aan je wethouders het advies mee: kinderen, laten we er nog eens een nachtje over
slapen. Die nachtrust gaf altijd een positieve uitwerking. Gezellig waren ook de lunches na de wekelijkse
collegevergadering. Je was daarbij altijd nadrukkelijk aanwezig. Met veel plezier hebben we geluisterd
naar de vele ervaringen die je in je bestuurlijke carrière hebt opgedaan. We hebben dikwijls erg gelachen
om jouw verhalen. Ook de bezoeken aan de colleges van andere steden waren door jouw aanwezigheid
en inbreng zeer geslaagd en ontspannen. Ik herinner me nog de bezoeken aan de colleges van Antwer
pen en Hoogstraten. Wat overal grote indruk maakte, was jouw kennis van de geschiedenis van Breda en
de Nassaus. Wij wethouder waren dan ook teleurgesteld toen wij afgelopen zaterdag in BN/DeStem
moesten lezen dat wij niet jouw dreamteam zijn, maar het daarbij af moeten leggen tegen de leden van
jouw fietsclub. Er is in jouw periode in en om Breda enorm veel tot stand gekomen en op de rails gezet. Ik
weet dat je daar zelf nog op in zult gaan en daarom zal ik me beperken tot de wat meer persoonlijke band
die wij als collegeleden met jou hebben. Ook het dualisme laat ik onbesproken, omdat ik weet dat anderen
daar nog op in zullen gaan. Beste Chris, ik geef dit gedeelte waar ik nu over ga spreken de titel 'De ver
beelding aan de macht.' Het is een slogan die oproept tot meer creativiteit, een kwaliteit die jou bepaald
niet vreemd is. Van alle burgemeesters die ik heb meegemaakt, en ik heb een beetje ervaring wat dat
