6
5 JANUARI 2006
(brand)veiligheid en dat men daar gewoon in gezamenlijkheid ging kijken hoe de boel opgeruimd kon
worden. Ik kan me met de kennis die ik nu heb en later op die dag had wel voor de kop slaan dat ik
niet meteen daarna naar de kerk ben gegaan. Ik ben pas later die middag gaan kijken. Gelukkig kreeg
ik toestemming van de mensen van de gemeente om in de kerk rond te kijken. Ik was ronduit
geschokt. Ik zal geen overdreven woorden gebruiken, maar ik was op z'n zachtst gezegd geschokt
over wat daar plaatsvond. Ik begreep werkelijk niet waarom er op dat moment sprake zou zijn van een
spoedeisende bestuursdwang. Wij begrijpen het niet. Hoe acuut is acuut, als je het hele tijdstabelletje
dat ik zonet schetste, naloopt? En ten tweede, wat ook erg belangrijk is, is er naar ons idee een
volkomen verkeerde inschatting geweest van het soort mensen met wie we te maken hadden. U
schiet wat dat betreft gewoon door. U doet net alsof u met een stelletje gevaarlijke anarchisten te
maken had. U baseert zich, nemen wij aan, bij het gebruik van artikel 172 lid 3 van de Gemeentewet
over het mogelijke risico van verstoring van de openbare orde, op het idee dat het hier mensen betrof
die tot alles in staat waren. En daar is nou juist de afgelopen jaren nooit iets van gebleken. Voor
overleg met deze mensen heeft er nooit iets in de weg gelegen. Naar onze bevindingen zijn er wat dat
betreft diverse andere mogelijkheden geweest voor het uitvoeren van bestuursdwang in oplopende
mate van acuutheid. Dus wij vragen ons af: waarop is het besluit gebaseerd om zo supersnel te
reageren? Naar onze mening was dat gebaseerd op angst. Een onterechte angst. Het zijn geen
notoire relschoppers. Of betreft het gewoon, en dat geldt dan natuurlijk voor de wethouder en de
burgemeester die het aangaat, de onbekendheid met de Bredase voorgeschiedenis van deze kerk?
Misschien is het daarom een idee om het fractievoorzittersoverleg vooraf te rapporteren over de vorm
van optreden en de mate van bestuursdwang. Ik ben ervan overtuigd dat er bij zo'n overleg heel
andere geluiden naar voren waren gekomen en dat er misschien op een ander moment op een
andere manier was opgetreden. Bijvoorbeeld, zeg de mensen aan dat er binnen vierentwintig uur, of
binnen drie keer vierentwintig uur, dingen aangepast moeten worden. Anders zwaait er wat. Al die
tussenvormen zijn gepasseerd. Er is opgetreden onder een hoge mate van bestuursdwang. Wij
betreuren dat en wij hopen dat hierover duidelijkheid komt. Ook een vraag die ons bezighoudt, is: wie
is er verantwoordelijk voor a. de slechte staat waarin de kerk op dit moment verkeert, want daar zijn
we het ook allemaal over eens, en b. wie is er verantwoordelijk voor de schade? Wij hebben uit het
dossier begrepen dat er nu opeens een aanschrijving plaatsvindt richting Stichting Woonzorg
Nederland. Daar gaat u ook de schade verhalen. Een vraag van onze kant is dus: wat is de stand van
zaken van dit overleg en was er ook van tevoren al overleg met deze eigenaar van de kerk? De
volgende vraag. Als het een actie betreft in het kader van de brandveiligheid, waarom is de
brandslang dan doorgesneden, waarom is er op dat moment een gaslek geconstateerd, terwijl dat
voor die tijd nooit is geconstateerd? Ik was op dat moment, 17.50 uur, in de kerk en een kwartier later
was het kwaad alweer geschied. Waarom is de achterdeur van de kerk dichtgemetseld, als het een
actie betreft in het kader van de veiligheid? Het betreft hier ook een nooduitgang. Naar ons idee
betreft het dus geen actie in het kader van de veiligheid of de brandveiligheid, het riekt naar ons idee
wel degelijk naar het onmogelijk maken van bewoning in de kerk. De kosten. Dat moet de andere
fracties in de raad hier ook aanspreken. Wij zijn ervan overtuigd dat er veel en veel minder kosten
gemaakt zouden zijn als deze hele actie in overleg met de betrokkenen, dus ook in overleg met de
bewoners, had plaatsgevonden. Het volgende punt. We maken een optelsommetje, en dat is al
schrikken. Wie gaat dat betalen? Denkt u nou echt dat de Stichting Woonzorg Nederland bereid is de
rekening te gaan vereffenen van een optreden dat u zelf geïnitieerd heeft? Wij betwijfelen dat en wij
denken dat dat een heel moeizame procedure gaat worden. Wij vinden in ieder geval dat de
gemeente ruimhartig moet omgaan met een compensatie voor de krakers, dus ook met de financiële
compensatie, want wij hebben een lijst onder ogen gekregen van wat er zoal verdwenen is. Het
vreemde feit doet zich voor dat de krakers nu financieel ontiegelijk zijn benadeeld, terwijl wij het
gevoelen hadden, en tot voor kort dacht ik dat dit ook raadsbreed het gevoelen was, dat wij de krakers
van de afgelopen jaren juist dankbaar zouden moeten zijn. Als er geen krakers waren geweest, dan
zou de Heilig-Hartkerk naar ons idee nu alleen nog maar bewoonbaar zijn geweest voor bosuilen en
dan was hij in een nog slechtere staat geweest. Wat er zoal verdwenen is: twee complete
slaapkamers, twee keukens, twee werkplaatsen, grote houten werkbanken, elektrisch en
handgereedschap, vijf bedden, drie bankstellen, vijf huiskamerzetels, en ga zo maar door. Huisraad,
wellicht in een staat die u niet aanstaat, maar die goed genoeg was voor de bewoners; zeker tien
schilderijen, acryl op hout; zeven schilderijen op doek, drie gipsen beelden, twee driedimensionale
collages, een complete verzameling Rembrandt olieverftubes, vijftig stuks; een fietskar,
gereedschappen. De belangrijkste zijn: een hakbijl, een decoupeerzaag, net nieuw; een handzaag,
een Pentium 111 computer - geen reclame, maar hij is wel degelijk verdwenen; een cd-reader, een
professionele geluidskaart, een laptop IBM met een thinkpad, 150 cd's met allerlei informatie die
belangrijk is. Nota bene een vliegticket naar de Verenigde Staten inclusief een greencard. Ga dat
