12 JANUARI 2006
56
waardoor de slagkracht van dat college kan worden vergroot en de raad zou zich moeten gaan bezig
houden met de volksvertegenwoordigende, de verordenende, de budgettaire en de controlerende
taak. De raad is en blijft het hoogste orgaan binnen de gemeente. Sommige raadsleden zeggen dat
hun invloed is afgenomen en dat het college het veel meer dan voorheen voor het zeggen heeft. Als
dit al zo is, en ik betwijfel dat ten zeerste en met mij vele collegeleden in den lande, komt dat omdat de
taken niet op de juiste wijze worden ingevuld. Omdat men nog zo monistisch te werk gaat. Want juist
door de eigen rol van college en raad te benadrukken, zal de invloed van beide toenemen, ieder van
uit de eigen verantwoordelijkheid. En dat zijn geen loze woorden. Uw raad vertegenwoordigt in eerste
instantie de bevolking. Juist in het contact houden op allerlei gebied. Ik denk daarbij niet alleen aan
verkiezingen en de activiteiten van uw fracties, hoe belangrijk dan ook. Maar zeker ook aan de wijk
en werkbezoeken, de representatie, de rondetafelgesprekken, het inspreekrecht van burgers en het
acte de présence geven bij allerlei activiteiten. Te veel om op te noemen. Alleen dat dagelijkse con
tact, het aanhoren maar ook het beleven van wat zich in de stad afspeelt, stelt u in staat om binnen de
programma's van uw partij en het regeerprogramma de kaders van het beleid vast te stellen. Alleen
als u bereid bent om op basis van argumenten uw standpunt te bepalen, kunnen de signalen uit de
samenleving worden vertaald naar beleid. Dat u daarnaast een heel belangrijke rol vervult waar het
uw controlerende taak betreft, lijkt me volstrekt evident. Om de vinger aan de pols te houden, staan u
vele mogelijkheden ten dienste, zoals het vragenuur in de raad, het interpellatiedebat en de insprekers
die gelukkig bij belangrijke kwesties zich steeds vaker later horen. Dat de Rekenkamer hierbij een
zeer belangrijke rol vervult, moge duidelijk zijn. Dames en heren, dualisme is een feit en de invoering
ervan zal zoals sommigen hopen niet worden teruggedraaid. Ook ik was aanvankelijk geen warm
voorstander van het dualisme vanuit de optiek dat het monisme, mits op de juiste wijze beleefd, het
zelfde kon brengen als het dualisme. Na een aantal jaren weet ik dat dit niet zo is. Het monisme is té
ingeworteld en alleen met een cultuuromslag bestaat de mogelijkheid om de burger dichter bij de poli
tiek te brengen. En dat is nodig. In het belang van de democratie. Alleen als de burger de politiek seri
eus neemt en interesse toont, is onze democratie gewaarborgd. Anders wordt het op z'n zachtst ge
zegd een loze kreet en dat zouden we met man en macht in ons aller belang moeten willen
voorkomen. Het doel van dualisme is om de vitaliteit van de lokale democratie te stimuleren. Dat kan
alleen als we erin geloven. Door contacten met burgers, wijkraden, bedrijven en instellingen is mij
gebleken dat zij er in ieder geval wel in geloven. Daarom adviseer ik diegenen die zich blijven verzet
ten - ik zeg nadrukkelijk: verzetten - tegen het dualisme, dat zij zich bij de volgende verkiezingen
geen kandidaat zouden moeten stellen. Immers, gedane zaken nemen geen keer. Als in het kader van
de verkeersveiligheid wordt besloten dat op een punt stoplichten worden geplaatst om het aantal
slachtoffers te verminderen, kan het niet zo zijn dat tegenstanders van stoplichten die bijvoorbeeld
voor rotondes zijn, maar massaal door het rode licht gaan rijden. Zij zullen gelijk krijgen: stoplichten
werken niet, maar ze halen hun gelijk ten koste van verkeersslachtoffers. Dames en heren, er man
keert veel aan de implementatie van het dualisme in de plaatselijke politiek. Voor een deel is dat te
wijten aan de landelijke grote partijen die voor de invoer hebben gepleit en zich vervolgens via hun
lokale vertegenwoordigers niets meer van de dagelijkse praktijk hebben aangetrokken. Natuurlijk be
staat er geen hiërarchische lijn, maar coaching, belangstelling en stimuleren zouden op hun plaats
zijn. Voor een ander deel is de moeizame implementatie te wijten aan sommige politici. Professionali
sering zou daar ongetwijfeld een positieve impuls bij kunnen betekenen. Dames en heren, als schei
dend griffier wil ik het belang onderstrepen van een goed geëquipeerde griffie. Niet alleen omdat de
professionalisering waarover ik het had professionele ondersteuning vraagt, maar ook om ervoor te
zorgen dat de onderlinge verhoudingen tussen het ambtelijk apparaat, de individuele leden van het
college en uw raad zo optimaal mogelijk zijn. Kijk eens in een aantal andere gemeenten, zowel de
burgemeester als de heer Taks spraken daar zojuist over, hoe problematisch de afgelopen jaren daar
geweest zijn. Vanaf het allereerste begin was niet alleen, zoals gezegd, de gemeentesecretaris voor
stander van een compacte maar goed gekwalificeerde griffie, ook toenmalig burgemeester Rutten was
daarvan overtuigd. Nadat uw raad dan ook tot de benoeming van de griffieleden had besloten, heeft
hij mij de gelegenheid en steun gegeven om de contouren voor een sterke griffie weg te zetten. De
huidige burgemeester, hij zei dat zojuist, heeft vervolgens op intensieve wijze het driehoeksoverleg
tussen hem, de gemeentesecretaris en de griffier vaste vorm gegeven. Problemen zijn in Breda dan
ook uitgebleven. Er is nog veel te doen. Diegenen onder u die van mening zijn dat het dualisme in de
beheersfase terecht is gekomen, hebben het volstrekt mis. De pioniersfase is weliswaar voorbij, maar
er zullen nog vele ontwikkelingen moeten plaatsvinden. Denkt u alleen maar aan de laatste bijeen
komst met de wijk- en dorpsraden waarin het gebrek aan communicatie als storend werd ervaren.
Daarnaast moet het burgerinitiatief worden geïmplementeerd. De afgelopen maanden heb ik erg veel
reacties ontvangen van burgers en groeperingen die me hebben gevraagd ervoor te zorgen dat juist
diegenen in deze stad die niet zo gepokt en gemazeld zijn in de politiek, met onafhankelijk en deskun-
