10 MEI 2007
156
besluitvorming voorligt. Daar komen we op terug. Bij het definitief ontwerp zullen wij blijven hameren
op de fietstunnel en de pleinen.
De VOORZITTER
Dank u zeer. Het woord is aan de heer Leunisse namens Leefbaar-Breda.
De heer LEUNISSE
Voorzitter, geachte raad, beste kijkers. Hier staat een blij man. En waarom? Dat zal ik u zo uitleggen.
Daar ga ik ook de kijkers in meenemen. Ik mag u nu eigenlijk verklappen dat ik ook mede-inwoner ben
van Via Breda. Maar eerst wil ik nog twee puntjes naar voren brengen. Het trof me wel dat ik een be
lofte aan de heer Szablewski heb kunnen inlossen dat ik niet lang zou gaan praten vanavond. In ieder
geval niet langer dan u. Dat is al heel wat. En dat beloof ik u, dat doe ik ook. Dan het derde punt,
voorzitter. Wat hier staat in die vier punten betreffende het Stationskwartier, de Spoorzone en
NSP/Centraal Breda is toch het hoogtepunt. Ik sta hier eigenlijk in een zeer bijzondere positie. Ik ben
inwoner van die buurt. Ik heb vandaag eigenlijk ook een soort jubileum. Wij zijn hier al 12,5 jaar mee
bezig. Dit is ook het ontstaan geweest van Leefbaar-Breda/De Parel van het Zuiden. Het doet me
vanavond zo ontzettend goed dat men het echt raadsbreed met elkaar eens is, ook met de bewoners.
Het is een fantastisch plan. Ik heb de wethouder in de commissie gecomplimenteerd. Hij sprak me
erna over aan en zei: Wat was je toch vol vuur. Vond je het mooi? Maar waarom neem je het nou mee
terug? Dat heb ik gedaan voor de bewoners, want ik gaf nog een extra zetje om het contact te bevor
deren tussen de overheid en de bewoners. En dat is gelukt. Ik keek vanmiddag naar het zwartboek en
het commentaar daarop. Nog nooit heb ik zo veel antwoorden aan burgers in een soort commentaar
nota gezien. Die antwoorden waren correct en zakelijk. Chapeau, wethouder. Voorzitter, ik kan alle
verhalen herhalen, maar dan krijg ik een probleem met de eerste woordvoerder. Ik was het helemaal
eens met alle sprekers, met hun inzet en hun vragen. Natuurlijk heeft Breda '97 hartstikke gelijk, want
er zitten nog heel veel beren op de weg, maar als geen ander weet ik dat we met een heel breed veld
zitten, met grote overheden en we moeten allemaal proberen elkaar daarin te vinden. Dat zal niet
makkelijk zijn. Voorzitter, ik rond af. Ik ben blij dat er zo ontzettend veel aandacht is, en dat aan alle
bewoners ook nog eens is beloofd dat er goed naar hen zal worden geluisterd. Dat is het hoofdpunt
van Leefbaar-Breda: inspraak en medezeggenschap. Ik dank u wel.
De VOORZITTER
Dank u zeer. Nog andere leden van de raad? Dan is het woord aan wethouder Adank.
De heer LIPS
Voorzitter, u vergeet te zeggen dat dit de maidenspeech was van de heer Leunisse in de raad.
De VOORZITTER
Ik dacht: de avond is nog niet voorbij, mijnheer Lips. Wat moet ik dan straks zeggen? Het woord is aan
de wethouder.
Wethouder ADANK
Dank u wel, voorzitter. Neen, de avond niet, maar de eerste termijn in ieder geval wel, voorzitter, en
dat is voor het college al heel plezierig, ondanks de kritische toon. Want dit is een metafoor voor de
meest collectieve klus die dit nieuwe college vanaf april 2006 probeert te klaren. En het zal niet de
klus zijn die dit college klaart, en ook het vorige college niet. Ik kom daar straks bij mijn opmerkingen
over de heer Van Yperen even op terug. Alle collegeleden, het ambtelijk apparaat, de burgemeester,
iedereen levert zijn deel aan een project dat de 218 eeuw in zal gaan en nog jarenlang doorgaat,
waarvan wij pas over vele jaren kunnen zeggen dat we de woorden van de heer Leunisse in zijn eer
ste bijdrage in zijn eerste termijn mogen herhalen dat hij blij is. Dat is nog maar de vraag straks. Ge
zien de energie die wij samen hierin stoppen, past het mij dan ook om namens het hele college en
nadrukkelijk ook namens al die medewerkers - en dan praat ik ook over de vorige raadsperiode, dus
over die tien a elf jaar - de meest diepe bewondering en respect te willen uitspreken, nogmaals op
deze plek, naar uw gemeenteraad voor de wijze waarop de burgers en de vertegenwoordigers van de
burgers in de klankbordgroepen en in de overlegplatforms dagelijks vele uren, maandelijks tientallen
uren en jaarlijks honderden uren volledig op vrijwillige basis proberen de meest gecompliceerde mate
rie die ook dit college de afgelopen jaren in is gedoken, mee te volgen en kritische vragen daarover te
stellen. Ik heb in het college gemeld, en elders ook, dat ik, toen ik afgelopen maandagavond, toen ik
bij de laatste klankbordvergadering van de Drie Hoefijzers was, waar ik tot 23.00 uur of 23.15 bij heb
gezeten, tot de conclusie kwam: dit is de meest perfecte vorm van communicatie. Had je hier nou
