15 MEI 2008
124
dracht aan de directieraad om een marktpartij te benaderen die het terrein integraal zou kunnen ont
wikkelen. Wat doe je dan als college als je op 13 februari 2007 een brief ontvangt van marktpartijen,
waarin het college wordt herinnerd aan het eerder gemaakte plan 1 1 3 dat kant-en-klaar op het
bureau van het college ligt inclusief een financiële bijlage? De marktpartijen vragen op 13 februari
2007 om een gesprek om een traject van ruim drie jaar, waarin je in samenwerking met de gemeente
hebt gewerkt aan een concept, niet te beëindigen middels een brief, maar dat gewoon in een gesprek
te doen. Ze willen graag presenteren waarom zij denken dat er nog steeds een grote kans ligt en suc
cesvolle mogelijkheden om een zorgboulevard te realiseren aan de Claudius Prinsenlaan. Ze willen
niet alleen zelf presenteren, ze willen ook graag toekomstige gebruikers meenemen, zoals het ROC,
het GGZ, een orthopeed en een onderneming die samen met het ROC de toekomstige nieuw te bou
wen sporthal wil exploiteren. Ze geven duidelijk aan dat ze kansen zien voor een zorgboulevard aan
de Claudius Prinsenlaan, ook zonder een actieve betrokkenheid van het Amphia. Dit college deed
niets. Het liet de initiatiefnemers weten dat er geen behoefte meer was aan nader overleg, laat staan
een inhoudelijke reactie op het 1 1=3-concept. De wethouder Sport, de heer Schoenmakers, meldt
twee weken later, op 28 februari, in de commissie Mens en Maatschappij dat Coach Care niet haal
baar is. Onlangs kwam het college met een voorstel dat het toch wel kansen ziet voor het
Coach&Care-concept, iets wat bij ons ertoe geleid heeft aanvullende vragen te stellen. Op 6 mei van
dit jaar antwoordt het college op mijn vragen dat er na 30 januari 2007 geen aanleiding was om verder
te praten met deze marktpartijen. Wel benadrukte het college dat het erg belangrijk is dat er voor het
Jeka-terrein, gezien de financiële risico's, de maatschappelijke wens voor een sporthal en de zorgen
die er zijn bij bewoners in Heusdenhout en Brabantpark, ook een oplossing komt voor het verkeer,
want deze ontwikkeling brengt 40 procent meer verkeer met zich mee. Een meesterzet of geblunder?
Het college mag het zelf uitleggen. Ik heb het samengevat in drie vragen. 1. Waarom heeft het college
van b. en w. na het collegebesluit van 30 januari 2007 niet inhoudelijk gereageerd op de brief van de
initiatiefnemers? 2. Waarom is het eindrapport Coach Care '1 1=3' niet inhoudelijk beoordeeld?
3. Op basis waarvan heeft het college besloten dat het geen behoefte had aan een verdere presenta
tie? Tot zover.
De VOORZITTER
Dank u zeer. Het woord is aan de wethouder. Wethouder Oomen.
Wethouder OOMEN
Mijnheer de voorzitter, dames en heren. De heer Vos gebruikte de term 'een meesterzet' of 'geklun
gel', of woorden van gelijke strekking. Ik geloof niet, mijnheer de voorzitter, dat ik op die kwalificatie in
moet gaan. Ik wil gewoon het feitenrelaas geven, want u heeft al veel vragen gesteld. Daar heeft u
naar mijn overtuiging correct antwoord op gekregen. U heeft dus weer drie aanvullende vragen ge
steld. Die drie vragen hebben toch wel enige overlapping. Vandaar dat ik zal proberen daarop één
antwoord te geven. Daarbij ontkom ik er niet aan om hier nog even een stukje historie in heuristische
weergave, wat de heer Vos ook heeft gedaan, ten tonele te voeren. In de zomer van 2005 is tussen
het college en de marktpartijen een intentieverklaring opgesteld betreffende een haalbaarheidsonder
zoek naar de mogelijkheden tot ontwikkeling en realisatie van een Coach Care-concept op het ge
bied van onderwijs, zorg en wonen op het Jeka-terrein. De initiatiefnemers Ballast Nedam, Vesteda en
Singelveste gaven aan dat zij in staat zouden zijn om, samen met de belangrijkste partners in het
gebied, tot een haalbaar plan te komen. In de overeenkomst kregen zij hier een jaar de tijd voor. In de
zomer van 2006 dienden zij het rapport Haalbaarheidsonderzoek Coach Care '1 1=3' in. Tegelij
kertijd gaf de raad van bestuur van Amphia aan dat de visie, zoals die door de initiatiefnemers aan de
gemeente was gepresenteerd, niet strookte met de visie van Amphia en dat zij afstand namen van dit
rapport. Vervolgens hebben de initiatiefnemers het rapport Coach Care '1 1=3' ingetrokken. De
gemeente heeft destijds extra ruimte geboden om alsnog tot overeenstemming met Amphia te komen.
Dit heeft geleid, u noemt dat zelf ook al, tot het eindrapport Studie Coach Careproject '1 1 4' in
november 2006. Na het uitkomen van dit rapport trok Amphia de erin gepresenteerde huisvestingsvi
sie in. Het eindrapport '1 1=4' was zo duidelijk opgesteld dat er geen behoefte meer was aan een
nadere toelichting. Op basis van de uitkomsten van dat rapport is het college tot besluitvorming over
gegaan. De argumentatie daarbij was dat de plannen te weinig synergie hadden, dat de financiële
haalbaarheid discutabel was en dat de relevante partijen in het gebied signalen gaven zich nog steeds
niet in dit gepresenteerde Coach Care-concept te herkennen. Omdat het de initiatiefnemers blijk
baar niet lukte om met de belangrijkste partij in het gebied tot vruchtbare plannen met voldoende syn
ergie te komen, heeft de gemeente, mede omdat de tijd ging dringen, zelf de regie in handen geno
men, wat resulteerde in het besluit van 30 januari 2007. De initiatiefnemers van Coach Care zijn hier
gemotiveerd schriftelijk van op de hoogte gesteld. Vervolgens heeft de gemeente zelf verschillende
