392
29 SEPTEMBER 2008
MEVROUW BOELEMA:
Nou ja, zoals ik net al zei, u graaft uw eigen graf want u had hier niet hoeven staan als u een
interpellatie had toegestaan en dat was de eerste keer en ik hoop ook echt de laatste keer dat de
Raad bij meerderheid besluit een interpellatie van een andere fractie niet toe te staan. En nu wil ik
als u het niet erg vindt, mijn verhaal afmaken.
Door de laatste zin heen:
DE HEER JACKSON:
En nu graaf ik mijn eigen graf. Dus dit is de wraak van D66. Dus u speelt een politiek spel over het
onderwerp de Breedtesportvoorziening heen. Dank u wel.
MEVROUW BOELEMA:
Nou dat is dan uw mening, maar ik denk dat u in deze zaal daar alleen in staat.
(Rumoer)
O gelukkig dan gelukkig.
De PvdA fractie spreekt met één mond. Stel je voor dat jullie een keer verdeeld zouden stemmen,
hierover, dat zou op zichzelf ook een noviteit zijn. Natuurlijk.
DE HEER SZABLEWSKI:
Mag ik even vragen mevrouw Boelema, wat is er ondemocratisch aan als de democratische
meerderheid beslist dat het interpellatiedebat niet door gaat.
MEVROUW BOELEMA:
Dat is een procedurele discussie
DE VOORZITTER:
Mag ik voorstellen dat we terug gaan naar het vraagstuk wat nu aan de orde is.
Mevrouw Boelema
MEVROUW BOELEMA:
Ja ik zou ook heel graag tot de inhoud overgaan voorzitter, want voor dat u het weet komt u in een
procedurele loopgravenoorlog en daar gaat het helemaal niet om. Het gaat hier namelijk om de
inhoud.
Dan wil ik nog even ingaan op waarom dit niet alleen over sport gaat natuurlijk, want dat is ook
door de PvdA gezegd. Het gaat hier namelijk over integraal denken. Het gaat over
wijkontwikkeling, het gaat over sport. Het gaat over welzijn. Het gaat over jeugdbeleid. En het
gaat over integratie. Ik kan er niet meer van maken. En dat is nou juist ook het mooie van dit
voorstel. Ik heb zelf het woord win-win situatie al in de mond genomen. De wethouder heeft dat
overgenomen. Kijk en dat is precies waarom we hier ook staan. Het gaat niet om een incidenteel
iets maar het gaat om iets van een hele wijk. Ik hoop in ieder geval dat u dat majeur genoeg vindt
om vanavond over de inhoud daarvan te willen praten.
Wat mij opviel aan het antwoord bij de wethouder, en hij had mij dus bijna om, was bijna dat het
eigenlijk helemaal niet per sé over Barca ging, totdat op een gegeven moment de redenen kwamen
waarom dat nu zo snel zou moeten. En toen kreeg ik toch wel het idee dat het wel om een
reddingsoperatie van Barca gaat. En de heer Ernst heeft dat al treffend verwoord. We hebben van
NAC het stadion gekocht en we kopen nu kennelijk de kantine en dan ga je via een omweg
natuurlijk, je kunt het geen subsidie noemen, maar het is wel een financiële steun in de rug. En dat
is ook letterlijk wat de wethouder gezegd heeft dat er ook een financiële reden voor Barca aan zat
om dit voorstel op deze manier te doen. Daar hoeven we niet over te "jijbakken", dat is nou
eenmaal gewoon zo. En daar hoeft op zichzelf niks mis mee te zijn ware het niet dat ik nog steeds
het verhaal van de heer Ucerler kan ondersteunen, waar het gaat om de integratiegedachte. En dat
ik ook niet overtuigd ben van de precedentwerking hiervan. En in principe zou je kunnen zeggen,
dit is een Collegebesluit want het gaat over middelen die het College op een andere manier kan
inzetten. Daarom is het recht van begroting in die zin niet van toepassing voor ons als Raad. Maar
als je dan kijkt, en dat heb ik dan ook maar even uitgezocht, want ja ik had nou toch de tijd dus ik
heb dat toch maar even gedaan, als je nu kijkt naar de subsidierichtlijnen, zeg maar, die voor
sportverenigingen gelden, als je het hebt over investeringssubsidie, en dan kun je dit misschien
niet per sé een subsidie noemen en daarom is het misschien een omzeilingsconstructie, maar dan
zou het eigenlijk op deze manier helemaal niet kunnen namelijk. Je zou namelijk die kantine
