45
werkgelegenheidslat gelegd moet worden. Dat betekent, als je kijkt naar die maatschappelijke
ontwikkelingagenda, datje zegt dat opvang en ondersteuning, meldpunt huiselijk geweld - ik pak
er gewoon een klein puntje uit - geen werkgelegenheid oplevert. Dat zou dus bij u meteen
afvallen? Dat is een welzijnspunt en dat is een veiligheidspunt.
MEVROUW VAN MAANEN:
Als u mij goed beluisterd heeft, dan heb ik een aantal criteria genoemd. U heeft gelijk dat het op
dit moment het belangrijkste is dat het aan werkgelegenheid en economische ontwikkeling moet
voldoen. Maar ik heb ook gezegd: draag bij aan veiligheid. Daarmee zeg ik dus dat veiligheid voor
ons wel degelijk heel belangrijk is en dan zou dit punt een heel goed punt zijn.
DE VOORZITTER:
Anderen nog?
Tot slot mijnheer Boer.
DE HEER BOER:
Ik had een beetje verwacht dat de VVD wat meer kritiek zou geven op het CDA en het huidige
college. Ik vind dat ze weinig bijbelvast zijn want 2500 jaar geleden was het verhaal van Jozef er
al, het verhaal wat vertelt dat je in goede tijden moet sparen voor de slechte tijden. En nu blijkt
gewoon dat alles op is.
MEVROUW VAN MAANEN:
Daar heeft u wel gelijk in. Ik wil nog wel even iets in herinnering brengen. In de vorige periode
hebben we ook een begrotingsbehandeling gehad en toen stond Cees Dubbelman hier nog namens
het CDA. En die had voor zijn betoog toen de titel: Niet stapelen maar kiezen. Ik denk dus dat het
CDA een mooie keus te wachten staat, want de tijd van stapelen is voorbij. Er moet nu echt
gekozen worden.
DE VOORZITTER:
Goed. Nog andere leden?
Dan wordt het woord gegeven aan de heer Vergroesen van de SP.
DE HEER VERGROESEN:
Voorzitter, leden van de raad, in 2006 was er bij de kadernota 450 duizend euro beschikbaar. Dat
had ik toen omgerekend naar 11 duizend euro per raadslid. En voor dat geld kon je een bankje
kopen met de naam van het raadslid erop. En in 2008 ging het ineens financieel goed, maar wel
door voornamelijk eenmalig geld. En bij die kadernota en die begroting 2009 werden toen vele
wensen vervuld. En de raad heeft ook nog eens een keer kans gezien om de 300 duizend eigen
geld een keer in 20 minuten uit te geven bij een begroting. En nu is het 2009. En er is eigenlijk
geen geld. Behalve dan, - want we hebben nu de 3 ton niet uitgegeven, - we hebben nog die 300
duizend euro zakgeld van de raad. Dan zijn we nu terug bij af. Of wordt het bankje kleiner? Ik
weet het niet. In ieder geval zitten we krap. En intussen hebben we wel een kredietcrisis met alle
gevolgen van dien. En die raakt ons hard en misschien nog veel harder dan we denken. En dan
begin ik me toch af te vragen of er vorig jaar niet te veel is toegezegd. Is er niet van uit gegaan
dat het lang of heel lang goed zou gaan. De SP kan zich niet aan de indruk onttrekken dat toen de
korte termijn het heeft gewonnen van de lange termijn. Ik zei bij het vorige onderwerp al dat
gedane zaken geen keer nemen. Ik wil daar nu geen oordeel over vellen, maar ik zeg wel iets
anders: hoe gaan we verder?
De SP is er een voorstander van om nog eens scrupuleus, of in gewoon Nederlands, zeer
nauwgezet, naar die begroting 2009 te kijken. Welke zaken moeten echt gebeuren en welke zaken
hebben minder prioriteit? Waar kunnen we structureel bezuinigen? Ik wil niet praten over een
efficiencyslag. Dat doet het rijk altijd en die slag blijkt nooit gehaald te worden. Maar kunnen we
structureel bezuinigen? En wij denken dat daarmee nog wel een aantal miljoenen op een begroting
van ruim 500, te vinden zijn die we nodig hebben om de pijn van de kredietcrisis te verzachten.
We kunnen die crisis niet oplossen. Het enige wat we hier kunnen doen is het dal minder diep
maken. Waar wij wel op blijven aandringen, is het uitvoeren van achterstallig onderhoud in de
breedste zin van het woord. Want anders wordt het kapitaalvernietiging en dat betekent hoge
kosten voor de toekomst. Bovendien levert dat werk op. We hebben straks bedrijven nodig want
we komen ook nog een keer uit dat dal. Probeer nu te investeren in revitalisering van
bedrijventerreinen. Daar moeten straks de ondernemers komen, daar moeten de starters komen,
daar moeten degenen komen die ons weer mee omhoog helpen. We hebben nu nauwelijks of geen
ruimte.
En woningen. Ga je die slopen, of ga je die renoveren? Renoveren is beduidend goedkoper en
levert ook werk op. En dan toch de bijeenkomst van 5 februari. 68 Vragen van dorps- en wijkraden