53
MEVROUW VOSSENAAR:
Ook dat lijkt me heel duidelijk. Afspraken en de financiële vertalingen daarvan, doe je op basis van
begrotingen en schattingen, als u dat wilt. Wanneer de uitvoering aan de orde is, dan blijkt nogal
eens een keer dat er toch wat geld over is. Er zijn altijd posten onvoorzien die niet hoeven te
worden gebruikt. We hebben al meerdere malen de stofkam door de begroting gehaald en u weet
ook best mijnheer Vergroesen, dat daar ook aardig wat uit komt. Dat lijkt mij dit jaar toch niet
onverstandig.
DE HEER BOER:
Mijnheer de voorzitter, nog een korte reactie graag.
DE VOORZITTER;
Nee we gaan nu
DE HEER BOER:
Sommige stofkammen hebben helemaal geen kammen meer, geen tanden meer.
DE VOORZITTER:
Ik stel voor dit af te ronden en geef nu het woord aan de heer Akinci, GroenLinks.
DE HEER AKINCI:
Ja voorzitter, we zijn al de hele avond bezig met de uitgesproken sombere verwachtingen. Dat is
met de krimp van 3,6% het economische beeld voor de komende jaren. Op zich zitten we daarmee
voorlopig nog steeds op het niveau van 2006, wat op zich ook geen beroerd jaar was. Maar de
verwachting is dat de negatieve effecten en de negatieve groei zich in 2009 nog door zullen zetten.
Dat is een voor ons in Nederland ongekende situatie. En met dat perspectief weten we allemaal
niet zo heel goed raad. Nu zijn er echter, los van al die sombere verwachtingen, ook wel enkele
lichtpuntjes aan te wijzen. Allereerst, en dat is toch wel prettig voor in ieder geval de kijkers thuis,
gaat de koopkracht van de Nederlanders er het komende jaar met zo'n 2,25% op vooruit. Ook de
lokale lastendruk zal, dankzij de vorig jaar door de VVD nog zo bekritiseerde systematiek, het
komende jaar niet toenemen. En misschien het allerbeste nieuws, de meest recente voorspellingen
van het IMF, het Internationaal Monetair Fonds, gaan er van uit dat de economie, misschien al wel
zo vroeg als 2011, zal aantrekken. En daarmee hebben we weliswaar met een hele diepe, maar
ook slechts met een hele kortdurende crisis te maken. Dat betekent natuurlijk wel het een en
ander. Voor de gemeente betekent het dat we voorzichtig moeten omgaan met het
uitgavenpatroon. Tegelijkertijd moet nu ook gekeken worden op welke fronten er een flink
aanbestedingsvoordeel is te halen. Immers, met een koopkrachtstijging van ruim 2% voor de
gewone consument, is het niet ondenkbaar dat ook binnen de gemeente voor het
investeringsbudget een voordeel behaald kan worden van enkele procenten.
Het college zou in de uitwerking van de Kadernota naar de begroting van 2010 goed moeten kijken
naar alle op stapel staande plannen en deze moeten bijstellen aan de actuele economische situatie.
Eventueel vrijvallend geld, en dat zou al gauw om enkele miljoenen kunnen gaan, kan gestoken
worden in het op orde houden van de begroting, zowel die van 2009 als die voor de toekomst, en
het eventueel doen van extra impulsen voor de lokale economie. En daarnaast, want iedereen
heeft het over de reddende begroting van 2009, die begroting die we al vastgesteld hebben, al niet
eens meer. Ik wil deze raad er nog even aan helpen herinneren dat wij de vorige keer al 6,6
miljoen extra in de algemene reserve hebben gestopt, die nu op een bedrag van 27,6 miljoen zit
om eventuele risico's voor het lopende begrotingsjaar af te dekken.
Ook wil GroenLinks, voor wat betreft Financiën nog eens nadrukkelijk aandacht vragen voor een
aantal langer bestaande problemen in Breda, namelijk dat structurele uitgaven voor posten als
Stadsbeheer, Milieu, Veiligheid, Cultuur en Erfgoed voor een deel slechts incidenteel gedekt
worden. De wethouder had ons tijdens de begrotingsbehandeling 2009 al beloofd hier met een
oplossing te komen en ik houd hem graag aan zijn woord. Juist in deze tijd is het van eminent
belang om de structurele uitgaven naar de toekomst toe zeker te stellen, om ook zo het beleid in
de stad consequent voort te kunnen zetten.
Voorzitter, de huidige kredietcrisis, of volgens sommigen zelfs systeemcrisis, heeft terecht de volle
aandacht van de politiek. Ik had alleen zo graag gezien dat dat ook zou gelden voor die andere
crisis, de klimaatcrisis. Hoewel de effecten hiervan voor de komende generaties vele malen erger
zijn, ontbreekt op dat punt naar mijn gevoel in deze raad nog teveel het gevoel urgentie. Gelukkig
heeft Breda weliswaar vorig jaar een klimaatbeleid aangenomen dat realistisch is. Maar
uitvoeringsprogramma's zijn nog niet aangenomen. En het is van belang om het eerste
uitvoeringsprogramma wat dit jaar naar de raad komt, ook te voorzien van voldoende middelen en
voldoende budgetten te reserveren voor de uitvoering ervan, die hopelijk als je het hebt over
