56
te maken. En dat is het hele grote verschil tussen mijn en uw verhaal. Ik geloof in bestendigheid
en niet te veel extra dingen en daar voorzichtig mee omgaan. En laten we op die nieuwe punten
dan inderdaad kijken wat van belang is voor de werkgelegenheid, maar laten we nou niet heel
rigoureus in al bestaande en lopende uitgaven gaan snijden. Want daarmee tast je te veel het hart
van de samenleving aan en dan gaan we inderdaad dingen afknellen die we nooit meer terug
krijgen. En dat is toch het verschil van inzicht, wat onze vrijzinnige houding een beetje
onderscheidt, van uw wat rechtse economische houding.
DE VOORZITTER:
Mijnheer Gansevoort.
DE HEER GANSEVOORT:
Dank u wel voorzitter. Een helder en kort betoog. Prima zaak. In uw betoog haalt u ook, een in uw
programma belangrijk punt aan, de Fietsersbond en het fietsen. Dat is een hele goede zaak en we
zien het fietsverkeer in ieder geval toenemen in de loop der jaren. U geeft terecht ook de black
spots aan. Maar aan de andere kant brengt het op dit moment ook weer nieuwe problemen met
zich mee. We hebben een aantal wijkraden hier aan tafel gehad en die beginnen toch
langzamerhand steen en been te klagen over de verloedering van het fiets parkeren. Wat dat
betreft ben ik eigenlijk heel benieuwd welke suggestie u het college mee wil geven om misschien
dit punt eens een keer op te pakken.
DE HEER AKINCI:
Simpel is natuurlijk wat nu sowieso nog aan het gebeuren is, het plaatsen van meer nietjes. Nietjes
zijn die superhandige dingen waar je je fiets ook in kan zetten als je geen standaard hebt. Dat is
alvast één ding. In het tweede verhaal denk ik dat u ook enigszins doelt op bijvoorbeeld die fietsen
die misschien al wel weken of maandenlang aan het hek van de kerk vast zitten, en die net niet
wrak genoeg zijn om weg te slepen. Kijk, dan moet ik er het volgende bij zeggen. We hebben vorig
jaar ontzettend veel kritiek gehad op het rücksichtlos weg halen van fietsen die mogelijk in de weg
zouden staan. We vonden dat wat te rigoureus. Het college heeft dat mandaat onlangs ook
ingetrokken. Dus dat gebeurt niet meer. Waar ik een voorstander van ben, en dat gebeurt ook op
het station, is om te zeggen dat een aantal fietsen in de weg staat, of lelijk is, of wat dan ook. Je
kan het heel eenvoudig doen. Je kan er bijvoorbeeld een geel briefje aan vast nieten. En als een
fiets met een geel briefje er na een of twee weken nog staat, dan wordt hij dus kennelijk niet meer
gebruikt. Die kan je los knippen en bij de gemeentelijke opslag opslaan totdat iemand hem komt
ophalen.
DE VOORZITTER:
Goed. Even kijken. Ik stel voor dat we even terug gaan naar de essenties. Mijnheer Boer.
DE HEER BOER:
We hebben niet eens geld voor een behoorlijke geluidsinstallatie, dat is helemaal erg.
DE HEER AKINCI:
Dat is keuzes maken.
DE HEER BOER:
Bettie assikumaai? Mijnheer Akinci, Bettie assikumaai?
DE HEER AKINCI:
Dat ligt er aan wie u wilt aaien. Als u doelt op mevrouw Schokker, waar u nou de hele tijd al dicht
tegen aan kruipt, dan denk ik dat het wel mee valt.
DE HEER BOER:
Oké, een lach, bij deze trieste kwesties, dat is de bedoeling. Want wat mij opvalt, is eigenlijk dat
de oppositie heel erg ernstig is met deze crisis. Dat ze willen bezuinigen, in ieder geval geld vrij
houden om daar nog een keer goed over na te denken en dat alle coalitiepartijen eigenlijk vrij
vrolijk door de wei huppelen alsof het met een klein zonnetje wel weer lente wordt. En u noemde
zelf ook 2011, volgens het IMF verhaal. En dat is maar twee jaar, dat is eigenlijk een fluitje van
een cent. Is dat de gedachte waarbij u ook onder andere de Heilig Hartkerk naar voren brengt?
Want volgens mij zat die niet bij die 68 voorstellen. En wat doet u met die andere 68 voorstellen?
DE HEER AKINCI:
Ik snap inderdaad het punt .U staat heel erg op dat verantwoording afleggen aan die hoorzitting,
terecht overigens. Een aantal dingen daarvan hebben we genoemd, in kort bestek. Een heleboel
